Πύργος: Εκδήλωση μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων

Στο θέατρο Απόλλων την περασμένη Δευτέρα από το Σύλλογο Ποντίων της Ηλείας - "Κανείς δεν έχει δικαίωμα να ξεχάσει"

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για την γενοκτονία των Ποντίων από τους Νεότουρκους που στοίχισε την ζωή περίπου 350.000 ανθρώπων, πραγματοποίησε ο Σύλλογος Ποντίων της Ηλείας την περασμένη Δευτέρα στο θέατρο Απόλλων. Η 19η Μαίου έχει ανακηρυχθεί ως επίσημη Ημέρα της Γενοκτονίας των Ποντίων και κάθε χρόνο ο Σύλλογος της Ηλείας που αριθμεί πάνω από 300 μέλη διοργανώνει αφιερώματα μνήμης, προβάλλοντας ταυτόχρονα τα ήθη και τα έθιμα,  την παράδοση και κουλτούρα των Ποντίων που ζει διαχρονικά στο πέρασμα του χρόνου.
Η εκδήλωση – αφιέρωμα του Συλλόγου Ποντίων Ν. Ηλείας, ήταν πολυθεματική, με ποντιακή μουσική και χορούς με τον Πυρρίχιο να κυριαρχεί και τα συγκροτήματα των Ποντίων να καταχειροκροτούνται από τον κόσμο που γέμισε την αίθουσα του Απόλλωνα. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του Συλλόγου Ποντίων Ν. Ηλείας Βασίλης Σμαρνάκης, στέλνοντας το μήνυμα ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ξεχάσει, ο οποίος παίρνοντας το λόγο αναφέρθηκε στην ιστορία της Γενοκτονίας, ενώ παράλληλα προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ για την Γενοκτονία των Ποντίων σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης, γιατί οι νέοι διδάσκονται την ιστορία και οι παλιοί δεν ξεχνούν.
Μετά από αυτήν την  αναδρομή στο παρελθόν, τη σκυτάλη πήρε το χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Ποντίων, καθώς και ο χορευτικός σύλλογος «Ο Ζορμπάς» που παρουσίασε στο κοινό χορευτικά από τη Θράκη και άλλα μέρη της Ελλάδας. Ο Πυρρίχιος χορός, ο πιο χαρακτηριστικός χορός των Ποντίων που αποκαλείται και ο «ένοπλος» ή πολεμικός  χορός των Ποντίων, πάντα εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα συγκινεί, αφού οι χορευτές αρματωμένοι και ντυμένοι στα μαύρα χορεύουν στέλνοντας μήνυμα αγωνιστικότητας και περηφάνειας.  Μάλιστα η αναπαράσταση στο θέατρο Απόλλων ήταν τόσο ρεαλιστική, που τράνταξε όλο το θέατρο και καταχειροκροτήθηκε από τους θεατές.
Για την ιστορία, η  γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923[1]. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 360.000 Ελλήνων[2][3]. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το Ελληνικό Κράτος, την Σουηδία[4] και την Αυστραλία[5] αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.