Ιατρικός Σύλλογος Πύργου: Η κυβέρνηση θέτει εμπόδια στην θεραπεία ασθενών

Μεγάλα εμπόδια στην άσκηση της θεραπευτικής ιατρικής από μεγάλες ομάδες Ελλήνων Ιατρών θέτει  νέα υπουργική απόφαση του Α. Λυκουρέντζου. Με την απόφαση αυτή το υπουργείοοδηγεί  την θεραπευτική αντιμετώπιση νόσων αρκετά χρόνια πίσω. Αυτό τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος Πύργου -Ολυμπίας. Η ανακοίνωση συνεχίζεται ως εξής:

«Οι κυβερνώντες  νομοθετούν περιορισμούς και απαγορεύσεις στερώντας τη δυνατότητα από τους Ιατρούς να χορηγούν την αναγκαία θεραπευτική αγωγή σε ασθενείς τους, ακόμη και όταν αυτή είναι επιβεβλημένη και βρίσκεται στα όρια του αντικειμένου και της ειδικότητάς τους, αλλά και στα πλαίσια της επιβαλλόμενης θεραπευτικής αγωγής για μεγάλες κατηγορίες νόσων και προβλημάτων υγείας.

Ειδικότερα, θεωρούμε άστοχη την αναφερόμενη χορήγησή ομεπραζολών μόνο από Γαστρεντερολόγους και μόνο για γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και έλκος στομάχου 12/δακτυλου. Προς τιμήν της η Επαγγελματική Ένωση Γαστρεντελόγων Ελλάδας με ανακοίνωσή της πριν τρείς ημέρες θεωρεί και αυτή επιστημονικά άστοχη την απαγόρευση της αναγραφής της ομεπραζόλης και από άλλες κατηγορίες Ελλήνων Ιατρών πλην των Γαστρεντερολόγων.

Είναι γεγονός πως η χορήγηση των ομεπραζολών τα τελευταία 20 κοντά χρόνια, περιόρισε κατά πολύ την εμφάνιση γαστρορραγιών και γενικότερα αιμορρα¬γιών από το πεπτικό και την μεγάλη ανάγκη εγχειρήσεων για έλκος στομάχου και 12/δακτύλου, μειώνοντας έτσι το κόστος της Β/θμιας νοσηλείας γι’ αυτά τα νοσήματα και την υπερφόρτωση των κλινών των Νοσοκομείων απ'την νοσηλεία αυτών των νοσημάτων, που τα προηγούμενα (πριν 15-20 χρόνια) ήταν αρκετά μεγάλη και συχνή. Η χορήγηση των ομεπραζολών προστάτευε συγχρόνως τον Έλληνα ασθενή από τις παραπάνω επιπλοκές και από τις ιδιαίτερες ταλαιπωρίες που ανέκυπταν από την νοσηλεία αυτών των παθήσεων.

Επίσης θεωρούμε ότι και για άλλες αναγκαίες θεραπείες όπως αντιϊσταμηνικά -αντιβηχικά-αποχρεμπτικά ίσως και άλλα, θα έπρεπε να επανεξεταστεί η απαγόρευση της συνταγογράφησή τους.

Με την ευκαιρία, είναι ανάγκη να σημειώσουμε πώς για τα συγκεκριμένα σκευάσματα (για τις ομεπραζόλες) μία μηνιαία θεραπεία κοστίζει στον ΕΟΓΤΥΥ περί τα 10 ευρώ καν στον Έλληνα ασφαλισμένο δια της συμμετοχής του γύρω στα 2-2,5 ευρώ (μηνιαίως). Είναι ακόμη και επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι αυτή η κατηγορία σκευασμάτων επιβάλλεται να δοθεί και σε άλλες νοσηρές καταστάσεις ή και για προ¬φύλαξη άλλων θεραπευτικών φαρμακευτικών αγωγών (επάνω σε αυτό αναφέρεται και η Επαγγελματική Ένωση Γαστρεντερολόγων Ελλάδας, όπως και πολλοί άλλοι επιστημονικοί φορείς, αλλά ακόμη και θεραπευτικά πρωτόκολλα του ΕΟΦ που έχει εγκρίνει το ΚΕ.Σ.Υ.)

Έτσι θεωρούμε, ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει ανάκληση της σχετικής οδηγίας για την απαγόρευση ως προς την αναγραφή του συγκεκριμένου σκευάσματος της ομεπραζόλης, για να αποκατασταθεί η τάξη, και για να υπάρξει η δυνατότητα των Ελλήνων Ιατρών να μπορούν να χορηγούν με ευθύνη τους την αναγκαία θεραπευτική αγωγή στους ασθενείς τους, πάντα στο πλαίσιο και του γνωστικού τους αντικειμένου αλλά και της ανάγκης των ασθενών.

Πιστεύουμε ότι, κάθε σκέψη για υπερσυνταγογράφηση αυτών των φαρμάκων αλλά και για ατεκμηρίωτες συνταγογραφήσεις η Πολιτεία δύναται μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης να τις αναδείξει, να τις απομονώσει και να τις αντιμετωπίσει όπου αυτές προκύπτουν. Σχετικά με αυτό το πρόβλημα, ως θεσμικός φορέας της υγείας, θεωρούμε ότι όπου υπάρχουν ακραίες συμπεριφορές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως η νομοθεσία και η δεοντολογία το επιβάλλει. Η Πολιτεία πάντα είχε και έχει τις δυνατότητες ελέγχων».