Ο Αύγουστος μήνας, εκτός από την πληθώρα των αγαθών που μας προσφέρει, είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας που συνδέεται με την Παναγιά μας.
Ο εορταστικός κύκλος της λατρείας Της, ξεκινά από την 1η Αυγούστου, με δεκατετραήμερη νηστεία, καθημερινές παρεκκλίσεις, προσκυνήματα σε γραφικά ξωκλήσια της Παναγίας, με «τάματα» για ίαση σε εκκλησίες ή μοναστήρια.
Θεωρείται το δεύτερο Πάσχα των Ελλήνων. Μόνο που τώρα, ο λαός μας δεν θρηνεί, γιατί σύμφωνα με τη διδασκαλία της εκκλησίας, η Θεοτόκος «μετέστη προς ζωήν», περνώντας απλώς από το θάνατο και την ταφή, παραδίδοντας την ψυχή της στον Υιό της, το Χριστό.
Μέσα σ’ αυτές τις ημέρες έχουμε και μια μεγάλη «δεσποτική» εορτή, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Ο Κύριος είχε προειπεί στους μαθητές του για τούς κινδύνους, για τα πάθη Του και την θανάτωση Του, καθώς επίσης και τι θα συμβεί στο μέλλον από τούς ειδωλολάτρες και τους εχθρούς του Ευαγγελίου, λέγοντας τους πώς αυτά ανήκουν στην παρούσα ζωή. Εκείνο όμως που έχει ουσιαστική σημασία είναι η αιώνια ζωή.
Έτσι, θέλοντας να δείξει στους μαθητές του μία πρόγευση της αιώνιας ζωής, παρέλαβε τρεις από αυτούς, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους ανέβασε στο όρος Θαβώρ.
Έλαβε τότε το λόγο ο Πέτρος και είπε στον Ιησού: «Κύριε, είναι καλό για μας εδώ να είμαστε. Αν θέλεις, θα κάνω εδώ τρεις σκηνές, μία για σένα και μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία».
Ενώ ακόμα αυτός μιλούσε, ιδού, νεφέλη φωτεινή τους επισκίασε, και ιδού φωνή από τη νεφέλη που έλεγε: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίο ευαρεστήθηκα. ακούτε αυτόν».
Και όταν το άκουσαν οι μαθητές, έπεσαν με το πρόσωπό τους στη γη και φοβήθηκαν πάρα πολύ.
Τότε πλησίασε ο Ιησούς και, αφού τους άγγιξε, είπε: «Σηκωθείτε και μη φοβάστε».
Όταν λοιπόν σήκωσαν πάνω τα μάτια τους, δεν είδαν κανέναν παρά μόνο τον ίδιο τον Ιησού.
Και ενώ αυτοί κατέβαιναν από το όρος, τους έδωσε εντολή ο Ιησούς λέγοντας: «Σε κανέναν να μην πείτε το όραμα, ωσότου ο Υιός του ανθρώπου να εγερθεί από τους νεκρούς»."
Απ’ αυτό το γεγονός ο λαός μας πιστεύει ότι τη νύκτα της 5ης προς 6ης Αυγούστου ανοίγουν οι ουρανοί και φαίνεται το Άγιο φως. Πολλοί είναι οι πιστοί που ξαγρυπνούν για να το δουν.
Από παρετυμολογία αλλά και κυριολεξία προς τον Σωτήρα, ο λαός έφτιαξε τη λέξη «σωτηρεύω», δηλαδή σώζω ή συντηρώ, εφαρμόζοντάς την είτε για πρακτικές θεραπευτικές ενέργειες (μάζεμα βοτάνων, εκκλησιασμό των αρρώστων), είτε για να φροντίσει να εξασφαλίσει τα ρούχα του για το χειμώνα που έρχεται. «Του Σωτήρος σωτήρευε τα ρούχα σου».
Ο κύκλος των εορτών του Δεκαπενταύγουστου παρατείνεται μέχρι τις 23 του μήνα, με τη Απόδοση ή τα Εννιάμερα της Παναγίας.
Ο λαός θυμήθηκε το εννιαήμερο μνημόσυνο που κάνει στους δικούς του νεκρούς και θεώρησε την Απόδοση ένα ανθρώπινο μνημόσυνο.
Ας προσευχηθούμε να μας γλιτώσει ο Θεός από όλα τα δείνα μου μας βρίσκουν …
«Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε», δηλαδή αυτός είναι ο γιος μου, να τον ακούτε.
Τον ακούμε;;;
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με μας"
Καλή αυριανή
* Η Καλλιόπη Γραμμένου είναι Δημοσιογράφος - Συγγραφέας, Παιδαγωγός - Εμψυχώτρια
