“Ας είμαστε ειλικρινείς δεν γίνεται ο ελεύθερος επαγγελματίας να δηλώνει χαμηλότερα από τον βασικό μισθό”… Αυτή η δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής χθες, ήρθε να επιβεβαιώσει πως τον χωρίζει μεγάλη απόσταση από την πραγματικότητα που επικρατεί στη χώρα.
Και καλό είναι να κάνουμε πλακίτσα στο tiktok, αποδεικνύοντας ότι το Μαξίμου, διαθέτει και χιούμορ και όρεξη να τσαλακωθεί απέναντι στους 18αρηδες που θα είναι ένα “δυναμικό κοινό” στις επόμενες εκλογές, αλλά είναι ακόμα καλύτερο να γνωρίζουμε καλά το τι συμβαίνει με όλους εκείνους που καθημερινά δίνουν αγώνα για την επιβίωση.
Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, ίσως είναι ώρα να διευρύνουν τον κύκλο των γνωριμιών τους και να μάθουν για ελεύθερους επαγγελματίες που, ναι δηλώνουν χαμηλότερα από το βασικό μισθό.
Ξέρω αρκετούς που διατηρούν ένα μαγαζάκι (ίσως και ιδιόκτητο) με νύχια και με δόντια γιατί πλησιάζουν για τη σύνταξη και “καίγονται” για τα ένσημα, “για να την πάρουν επιτέλους τη ρημάδα τη σύνταξη”. Ίσως να μην το είχαν ανάγκη, αν κάποιοι δεν είχαν αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης στα 67. Ανθρώπους που επιβιώνουν γιατί ο σύζυγος ή η σύζυγος έχουν μια άλλη ίσως καλύτερη δουλειά και έτσι καλύπτονται οι ανάγκες του σπιτιού τους.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει γνωρίσει ιδιοκτήτες ταξί ιδιαίτερα στην επαρχία, σε πόλεις όπως ο Πύργος, που πολλές καθημερινές δεν κυκλοφορεί ψυχή έξω μόλις κλείσει η αγορά και οι ταξιτζήδες κάθονται στην πιάτσα με την ελπίδα πως κάποιος θα τους χρειαστεί για να πάρουν κάτι, εκείνο το ελάχιστο για τις ώρες που βρίσκονται καθηλωμένοι. Άνθρωποι που είναι “εγκλωβισμένοι” σε μια άδεια και ένα αμάξι και δεν έχουν άλλη επιλογή. Και βλέπουν αντί να τρέχει το ταξίμετρο να τρέχουν τα χρέη τους.
Στο Μαξίμου δεν άκουσαν ποτέ για δικηγόρους που έφαγαν τα καλύτερα τους χρόνια στα θρανία, μάτωσαν για να περάσουν στη ρημάδα τη Νομική, αλλά δεν είχαν την τύχη συναδέλφων τους να γίνουν “μεγαλοδικηγόροι”. Και είχαν πιάσει ένα γραφειάκι και περίμεναν να δουν πελάτη. Δεν γνώρισε δικηγόρους που εγκαταλείψαν τη δικηγορία και το όνειρα τους, αναζητώντας μια δουλειά με σταθερό μισθό και λιγότερο άγχος, από αυτό που προσφέρει η “τυφλή δικαιοσύνη”…
Στην κοινωνία που ζούμε δεν είναι όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες το ίδιο ικανοί και τυχεροί, ή καπάτσοι για να επιβιώσουν ή για να πλουτίσουν. Υπάρχουν και αυτοί που "ατύχησαν"… Αλλά μπαίνουν όλοι στον ίδιο τορβά, γιατί κάποιοι αγνοούν την ύπαρξη τους.
Πριν φτάσουμε λοιπόν σε ορίζοντες λύσεις που αδικούν την κοινωνία και την επιχειρηματική δραστηριότητα, ας αναζητήσουμε τρόπους να φορολογήσουμε δίκαια. Και η λογική να είναι αυτή και όχι ο αφανισμός της μικρομεσαίας τάξης.
Ο λογικός στόχος λοιπόν θα ήταν δίκαιη φορολόγηση και μέτρα για να αναπτύσσεται η αγορά και αυτό να τροφοδοτεί τα ταμεία με νέους φόρους και να γίνεται η δημιουργική ανακύκλωση της οικονομίας. Όχι η τιμωρία των μικρών που δεν θα αντέξουν και θα αφανιστούν…
* Ο Γιάννης Σπυρούνης είναι Δημοσιογράφος - Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ, Διευθυντής Σύνταξης του ilialive.gr
