Θέλει η καψούρα να κρυφτεί . . .

και η χαρά δεν την αφήνει! Δεν είναι μυστικό ότι αλλάζουμε όταν ερωτευόμαστε σφόδρα, το ερώτημα είναι ποιοι γινόμαστε όταν πέσουμε σε αυτήν την γλυκιά παγίδα. Ποιοι γινόμαστε savoirville.gr; Εσύ ξέρεις;

Καταλαβαίνεις ότι την έχεις πατήσει και πρέπει να προσέχεις τις κινήσεις σου όταν:

Δεν σε νοιάζει το παρελθόν, σκέφτεσαι μόνο το μέλλον και κάνεις σχέδια, ταξίδια,  φαντασιώσεις στο κεφάλι σου.

(Χωρίς καν να ρωτήσεις τον άλλον). Μόνο που το παρελθόν έχει έναν αρρωστημένο τρόπο να χώνεται στο παρόν οπότε έχε το νου σου για κρυφές παγίδες που έπρεπε να σημειώσεις από την αρχή.



  Διαθέτεις όλο τον χρόνο σου προκειμένου να τον περάσετε κάπως μαζί.

Είτε μέσω τηλεφώνου κάποια περίεργη ώρα της νύχτας, άσχετα αν σε ξύπνησε, είτε από κοντά , άσχετα αν πρέπει να διανύσεις  50+ χλμ. Όταν κάποια στιγμή, πολύ αργότερα μέσα στη σχέση, δεν σου επιτρέπουν οι άλλες σου υποχρεώσεις ή η κούραση σου να τηρήσεις αυτήν την δυναμική που δημιούργησες , θα κακοφανεί και στους 2 σας. Αλλά μόνο εσύ θα ευθύνεσαι.

Ακόμα και όταν δεν έχετε τι να πείτε, η άβολη σιγή μεταξύ σας, σου προσφέρει μια συντροφιά που δεν θα αντάλλαζες εκείνη τη στιγμή με τίποτα. Ωραία η μικροκουβεντούλα και η άνεση και η οικειότητα αλλά είναι πολύ σημαντικό να μπορείς απλά να επικοινωνήσεις με κάποιον για περισσότερα θέματα από αυτά που θα συζήταγες και με τον περιπτερά.

Αρχίζεις να ακούς μουσική που δεν πολυ- καταλαβαίνεις, δεν ξέρεις τι να πεις για αυτό που ακούς, δεν είσαι καν σίγουρος αν σου αρέσει αλλά επειδή κάποιος άλλος ενθουσιάζεται, προσπαθείς να μοιραστείς το συναίσθημα. Σσσσσςςςς, με τον καιρό θα δεις ότι σε καλό θα σου βγει αυτό. Ειδικά στο θέμα της μουσικής είναι σημαντικό να μην διατηρούμε παρωπίδες, πρέπει ΚΑΙ ΕΣΥ να περάσεις από τα μπουζούκια και τα wall of death στις συναυλίες και την τσιρίδα του σαξόφωνου στο μποέμ/τζαζ μπαράκι που θα σε πάει. Η μουσική είναι ένα δώρο που απλά δεν επιστρέφεις και πρέπει να την αφήσεις να σε αγγίξει με το καλό ή με τον κακό τρόπο. (για να ξέρεις στη τελική και τι σου αρέσει βρε αδερφάκι μου!)



  Πας σε μέρη που δεν πλησίαζες στο παρελθόν για τους λόγους σου ή κατά τύχη, για να καταλάβεις τι βρίσκει εκεί, τι σημασία έχουν αυτά για εκείνον/εκείνη και πώς μπορείς να τοποθετήσεις τον εαυτό σου στο καινούριο αυτό περιβάλλον οπότε να “μπεις” πιο θεμελιωμένα στην εικόνα. Αν είναι όμως ένα μέρος που δεν αισθάνεσαι άνετα με τον εαυτό σου, πχ ένα γήπεδο, ένα εμπορικό κέντρο, ένας χώρος εστίασης με άτομα που σε ενοχλεί ακόμα και η παρουσία τους καλύτερα να επιτρέψεις στον άλλο να παραμείνει το δικό του αποκλειστικά σπέσιαλ μέρος.

Δυσκολεύεσαι να διαλέξεις ρούχα απλά για να ντυθείς. Δεν ξέρεις που πρέπει να τραβήξεις την γραμμή για το “too much”. Αν θέλεις να προκαλέσεις ή απλά να αισθανθείς άνετα στα ρούχα σου.  Μια γεμάτη ντουλάπα από ρούχα και τίποτα δεν κάνει για την δεδομένη περίσταση. Μα τι φόραγες τόσο καιρό που πήγαινες για καφέ το απόγευμα;

Σε ανεβάζει ότι κανόνισες να κάνεις κάτι με το “πρόσωπο” και το περίμενες πώς και πώς από τότε που το είδες σε μια ρομαντική κωμωδία ίσως. Να πας για αργεντίνικο ταγκό, rock climbing, ΙΚΕΑ για έπιπλα- όχι απλά διακοσμητικά,να διαλέξετε μαζί ένα κατοικίδιο που θα πάρει ο ένας από τους 2 με παρένθετο αφέντη εσένα, να μαγειρέψετε μαζί για τους φίλους σας κοκ.

Το χέρι τους στο χέρι σου μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα και όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις τα χέρια σου και σε πιάνει αμηχανία, το να πλέκετε τα δάχτυλα σας σου προκαλεί ηρεμία και γαλήνη.

Όταν κατασκοπεύεις αν ο άλλος σε κατασκοπεύει διακριτικά ή εμφανέστατα. Αυτό είναι ένα πολύ χαριτωμένο παιχνίδι που αν χάσει την χαριτωμενιά του μπορεί να γίνει έλεγχος στο τι κοιτάζει ο άλλος και με ποιο σκοπό και να σου! πάλι η λίστα με τις ανασφάλειες σου να τρέχουν σαν εντολές DOS στα μάτια σου.



  Γελάς περισσότερο με τα αστεία που λένε και για σαχλαμάρες που στο παρελθόν θα σνόμπαρες ή που δεν σε συγκινούν.  Τι ωραία που είναι να γελάμε… μην αφήσεις τον εαυτό σου να το ξεχάσει αυτό το συναίσθημα. Οι μεγάλοι χρειαζόμαστε λόγο για να γελάμε σε αντίθεση με τα παιδιά που είναι ευτυχισμένα και με την αλλαγή του καναλιού στην τηλεόραση. Δεν είναι χαζό ή επικίνδυνο να παρασυρθείς στην πλάκα της στιγμής αλλά αν αρχίσεις να το κάνεις συχνά χωρίς να το αισθάνεσαι, σε μια δύσκολη στιγμή θα χρησιμοποιήσεις τα “κακά” τους αστεία ως πυρομαχικά και αυτό θα είναι πολύ άδικο για τον άλλον.

Αγοράζεις λουλούδια, μαθαίνεις να φτιάχνεις συνθέσεις και σταματάς να πάρεις την σοκολάτα που τους αρέσει από το περίπτερο μαζί με την εφημερίδα σου. Αργότερα αυτό εξαπλώνεται και στις αγορές σου από το supermarket. Φροντίζεις να έχεις πάντα κάτι δικό τους στο σπίτι σου για να τους περιποιηθείς.

Όσο κουρασμένος/η  και νηστικός/ή και να είσαι μετά από διπλο-βάρδιες, ξενύχτια βρίσκεις ξαφνικά ατελείωτη ενέργεια όταν πρόκειται να τους συναντήσεις. (Ερωτευμένοι υπερήρωες παντού ενωθείτε και στη Δεξαμενή νυχτιάτικα βρεθείτε.)

Ακυρώνεις διακοπές με φίλους και φίλες για να περάσεις την άδεια μαζί με το αμόρε σου. Διατήρησε ρε παιδάκι μου, μια ισορροπία στην ώρα που διαθέτεις σε όλους, έτσι ώστε αν κάτι δεν πάει καλά (χτύπα ξύλο!) να μην έχεις χάσει την παρέα σου.

Κουβαλάς σαν φυλαχτό μαζί σου ότι σου έχει χαρίσει, είτε αυτό είναι ένα βραχιόλι, είτε μια κλειδοθήκη, είτε ένα ραβασάκι που σου άφησε ένα πρωί ενώ εσύ κοιμόσουν για να έχεις πάντα μαζί σου ένα κομμάτι του.

Αναδημοσιεύεις τραγούδια και φωτογραφίες που διατυμπανίζουν στο facebook σου ότι είσαι τρελά καψουρεμένος/η γιατί θέλεις όλος ο κόσμος να μάθει ότι πάγωσε η κόλαση και μπήκες και εσύ στην φυλή των lovefools.