Καλλιτέχνες μας ξεναγούν στα "δικά τους" νησιά

 

Ο Κώστας Βαρώτσος για τη Σύρο, ο Παντελής Βούλγαρης για την ΄Ανδρο, ο Γιώργος Ρόρρης για την ΄Υδρα, ο Παύλος Σάμιος για την Κεφαλονιά κι ο Γιάννης Αδαμάκος για τον Πόρο, κάνουν μια περιήγηση στα νησιά που εκθέτουν τη δουλειά τους αυτό το καλοκαίρι που αξίζει να την «ακολουθήσει» κανείς διότι θα μάθει πράγματα που δεν γνωρίζει...

Ο Κώστας Βαρώτσος για τη Σύρο: Βαδίστε στα σοκάκια και νιώστε τη νεοκλασσική της κουλτούρα

    Ηταν μέρος της έκθεσης που εγκαινιάστηκε το Σάββατο 9 Ιουνίου στην Πινακοθήκη Κυκλάδων με τίτλο «Διαστρωματώσεις» (διάρκεια ως 31 Ιουλίου).. Ομως, ο Κώστας Βαρώτσος αποφάσισε να τοποθετήσει το γλυπτό - με τον ομώνυμο τίτλο - στην παραλία της Ερμούπολης. Αποτέλεσμα, να κοσμεί ένα από κεντρικότερα σημεία του νησιού και να προβλέπεται να παραμείνει εκεί μόνιμα ύστερα από απαίτηση και κινητοποίηση των κατοίκων του, όπως λέει στη συνομιλία του με το TheTOC. Και μπορεί το νησί της καρδιάς του Κώστα Βαρώτσου να είναι η Αίγινα - όπου διατηρεί σπίτι και μένει περνά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του - εμείς, όμως, του ζητήσαμε να μας εξηγήσει ποιες είναι οι χάρες της Σύρου που γνώρισε, θαύμασε και συνδέθηκε με την ευκαιρία της νέας έκθεσης.«Η Σύρος είναι ένα νησί με ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο κατοίκων», μας λέει. «Υπάρχει πολιτισμός, κουλτούρα και καλή αισθητική. Η Σύρος είναι ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα». Τι θα πρότεινε στον επισκέπτη του νησιού κατά προτεραιότητα; «Να βαδίσει στα σοκάκια και να νιώσει την νεοκλασσική της κουλτούρα. Η Σύρος είναι ένα νησί με διαστρωμάτωση, ένα αρχοντικό νησί, ένα νησί που δεν μπορείς να μην επισκεφθείς ξανά  και ξανά». Οχι, ο ίδιος δεν έχει προλάβει να γνωρίσει τις παραλίες του νησιού λόγω φόρου εργασίας εν όψει της έκθεσης - οπότε δεν έχει να κάνει προτάσεις. Μπορεί να μιλήσει, όμως, με απόλυτη βεβαιότητα για την κουζίνα του νησιού που έχει να προσφέρει από τις τοπικές λιχουδιές σε πολύ όμορφες ταβέρνες μέχρι και πιο «ψαγμένες» επιλογές. Κι όσο για τα ξενοδοχεία; «Η Χώρα διαθέτει μικρά ξενοδοχεία κουκλίστικα και πολύ ποιοτικά καταλύματα όπως το ξενοδοχείο "Ερμής" δίπλα στη θάλασσα».  

Ο Παντελής Βούλγαρης για την ΄Ανδρο: Αμαρτία μου η φρουτάλια, η παραδοσιακή ομελέτα με λουκάνικα και πατάτες

   Μπορεί να επισκέπτεται την ΄Ανδριο χρόνια τώρα, όμως, κάθε φορά που βρίσκεται εκεί, ο Παντελής Βούλγαρης νιώθει σαν να είναι η πρώτη φορά. Κάπως έτσι, λοιπόν, σαν «ανταπόδοση» στο νησί που αγαπάει, το νησί που τον «στηρίζει», όπως λέει, το νησί που γύρισε μια από τις μεγαλύτερές του κινηματογραφικές επιτυχίες, τη «Μικρά Αγγλία», το νησί το «δικό του» και των παιδιών του, αποδέχτηκε την πρόταση να αναλάβει καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ ΄Ανδρου που φέτος διανύει την τρίτη του χρονιά. «Ουσιαστικά είναι το δεύτερο Φεστιβάλ», λέει στο TheTOC - διότι στο πρώτο μόλις προλάβαμε την κατασκευή του θεάτρου.  Πως θα περιέγραφε το νησί της ΄Ανδρου και τι θα συνέστηνε ανεπιφύλακτα σε κάποιον επισκέπτη του; «Η ΄Ανδρος είναι νησί που προσφέρεται για εξερεύνηση Είναι μεγάλο νησί. Το σπίτι μας είναι στις Φτελιές που είναι στο πίσω μέρος του νησιού μετά τη Χώρα. Η Χώρα κρατά τον παραδοσιακό της αστικό χαρακτήρα με πολύ ωραία ταβερνάκια. Υπάρχουν παραλίες όπως τα Γυάλια, το Κόρθι και το Γαύριο και η πίσω πλευρά προς την Εύβοια έχει καταπληκτικά μέρη για να κάνει κανείς το μπάνιο του....» Κι όσο για το φαγητό; «Οι μεζέδες και το φαγητό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Τα πάντα υπάρχουν. Εμένα μ' αρέσει η φρουτάλια, η παραδοσιακή ομελέτα με πατάτες και λουκάνικα. Αυτή είναι η ... αμαρτία μου».

Ο Γιώργος Ρόρρης για την Υδρα: Σ' αυτό το νησί δεν υπάρχει η μανία να σβηστεί η μνήμη

  Οχι, ο Γιώργος Ρόρρης δεν συγκαταλέχθηκε στους συμφοιτητές του στην ΑΣΚΤ που τα χρόνια των σπουδών στο ατελιέ Τέτση πήγαιναν στην Υδρα μαζί με το δάσκαλο για να κάνουν σπουδή στο Γυμνό κάτω από τον ήλιο του Σαρωνικού.Την ΄Υδρα τη γνώρισε πολύ αργότερα, εκεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90. πάντα, όμως, δίπλα στο μεγάλο του δάσκαλο, Παναγιώτη Τέτση, που συνδέθηκε με το νησί διατηρώντας ένα υπέροχο αρχοντικό εκεί. Και είναι η Οικία και Ατελιέ Τέτση η οποία από την άνοιξη του 2017 είναι επισκέψιμη για το κοινό ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου Υδρας και που ένα χρόνο μετά το θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη, ακαδημαϊκού και δασκάλου, αντί άλλων εγκαινίων, το Μουσείο δίνει τον λόγο σε ανθρώπους που γνώρισαν το σπίτι σε στιγμές ευφρόσυνες και δημιουργικές (Ο Γιώργος Ρόρρης μίλησε εκεί το Σάββατο και την Κυριακή, 17 και 18 Ιουνίου). Κάθε φορά που το καράβι μπαίνει στο λιμάνι της ΄Υδρας, ο Γιώργος Ρόρρης χαίρεται και καμαρώνει. «Σ' αυτό το νησί δεν υπάρχει η μανία "σβησίματος" του παρελθόντος», μας λέει. «Στην ΄Υδρα η νομοθεσία προστατεύει τον παραδοσιακό οικισμό. Ετσι, λοιπόν, όπως μπαίνει το πλοίο στο λιμάνι, ο επιβάτης αισθάνεται ότι ο αμφιθεατρικός οικισμός σαν τον περιβάλλει. Σου κόβει την ανάσα...» Που θα πρότεινε σε κάποιον να πιει τον καφέ του με θέα το λιμάνι της ΄Υδρας; «Μα φυσικά στο "Ισσαλο" απαντά. Ο ίδιος προτείνει τον «΄Ισσαλο» και για ποτό, ενώ προτείνει να μην παραλείψει κανείς να επισκεφθεί, επίσης για ποτό, τον «Πειρατή». Κι όσον αφορά στο καλοκαιρινό μπάνιο, συστήνει τα Καμίνια και το Βλυχό. «Περνάγαμε όμορφα με το δάσκαλο με τραγούδια, πειράγματα ακόμα και ψαλμωδίες. Είχε τον τρόπο να κάνει τη ζωή γλυκιά κι όμορφη. Κι αυτό το πήρε μαζί του...» 

Ο Παύλος Σάμιος για τη Κεφαλονιά: Συστήνω ένα κολπίσκο στις Μηλιές σαν τα παιδικά όνειρα. 

Την πρώτη φορά που επισκέφθηκε την Κεφαλονιά ήταν πριν από πολλά χρόνια στο χωριό της Ασσου. Σήμερα ο ζωγράφος Παύλος Σάμιος, καθώς περνάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του καλοκαιριού του εκεί κι έχει γνωρίσει καλά την Κεφαλονιά, είναι σε θέση να δώσει καλές πληροφορίες για ένα νησί «όπου οι ρίζες των δέντρων κατεβαίνουν μέχρι τη θάλασσα....», όπως λέει. Τον βρήκαμε λίγο πριν πάρει το πλοίο της γραμμής κατευθείαν για τον αγαπημένο του προορισμό όπου φέτος πρόκειται να παρουσιάσει ένα αντιπροσωπευτικό μέρος της δουλειάς του. Ο λόγος για την έκθεση με τίτλο «Με της θάλασσας της αύρα» που πραγματοποιείται στο χώρο του θεάτρου του νησιού – ολοκληρώνεται στις 5 Αυγούστου με 34 έργα της τελευταίας πενταετίας. «Μια δουλειά με έργα που λίγο ως πολύ έχουν να κάνουν με τη θάλασσα. Ποια μέρη της Κεφαλονιάς είναι επιβεβλημένο να δει κανείς; «Καταρχήν μ’ αρέσει πολύ η Σκάλα στο νότιο μέρος του νησιού με τις  ωραίες της παραλίες – εκεί που βγαίνουν και οι χελώνες. Τη Σκάλα τη γνώριζα όταν ήταν δυο μαγαζάκια στο χωριό. Τώρα έχει πάρει πολύ μεγάλη αξία . Το Ληξούρι είναι πολύ ωραίο επίσης, καθώς και το Ξι, μια περιοχή με μια κόκκινη άμμο καταπληκτική και βεβαίως η Ασσος με το μεγάλο Ενετικό κάστρο της – και με μια υπέροχη διαδρομή να φτάσεις ως εκεί. Να μην παραλείψω και το Φισκάρδο που, βέβαια, είναι πολύ τουριστικό. Γύρω από το Φισκάρδο, όμως, υπάρχουν πολύ λιγότερο γνωστά χωριουδάκια τα οποία δεν είναι παραθαλάσσια αλλά βρίσκονται ανάμεσα σε Κέδρους κι αιωνόβιες ελιές που σου δίνουν την εικόνα παλαιολιθικής εποχής. Δυστυχώς τα ωραία, παλιά σπίτια της Κεφαλλονιάς έπεσαν με τους σεισμούς… Το Φισκάρδο, ωστόσο, κρατά την παλιά του αρχιτεκτονική…», μας λέει. Που θα σύστηνε να απολαύσει κανείς το μπάνιο του στην Κεφαλλονιά; «Αυτό είναι το καταπληκτικό μ’ αυτό το νησί», απαντά αμέσως. «Υπάρχουν απίστευτες παραλίες κι αμμουδιές καταπληκτικές. Εμείς έχουμε ανακαλύψει ένα λιμανάκι κοντά στις Μηλιές κι εκεί πηγαίνουμε για μπάνιο. Είναι ένας κολπίσκος σαν τα παιδικά όνειρα. Κι αν πάτε πρωί δεν είναι κανείς….»

Ο Γιάννης Αδαμάκος για τον Πόρο: Από το Λιμανάκι της Αγάπης ως τη θέα στο Λεμονοδάσος από το Ρολόι

   Αργησε να ανακαλύψει τον Πόρο. Μέχρι να του αποκαλύψει η γκαλερί Citronne αυτό το, άγνωστο μέχρι τότε, νησί, ο Πόρος ήταν απλά μια ενδιάμεση στάση καθ' οδόν προς την ΄Υδρα. Σήμερα, όμως, μετά από δυο ομαδικές εκθέσεις, και με την τρίτη του ατομική έκθεση στη Citronne με τίτλο «Re-emerge» (σε επιμέλεια Τατιάνας Σπινάρη - Πολλάλη)  να διαρκεί μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου, ο Γιάννης Αδαμάκος μπορεί να μιλήσει για τον «δικό του» Πόρο. «Ο Πόρος ήταν ένα νησί που πολλοί δεν γνωρίζουν τα "προσόντα" του παρ' ότι απέχει από την Αθήνα μόλις δυο ώρες. Το νησί είναι επισκέψιμο με αυτοκίνητο από το Γαλατά περνώντας απέναντι με το feery - boat, τη λεγόμενη "παντόφλα". Μπορεί να το επισκεφθεί κανείς και με καραβάκι ή flying dolphin», μας λέει. «Ο Πόρος είναι ... Πελοπόννησος, ένα νησί που διατηρεί έντονη την αίσθηση της παραλίας της Πελοποννήσου. Είναι καταπράσινο νησί», συμπληρώνει. Που μπορεί να κάνει κανείς το μπάνιο του στον Πόρο; «Ο Πόρος έχει υπέροχες παραλίες όπως ο Γερολιμένας, ο οποίος είναι η μόνη ίσως παραλία απ’ όσες ξέρω εγώ που δεν είναι οργανωμένη Θέλει λίγο περπάτημα όμως για να τη φτάσεις», απαντά.  «Μια άλλη πολύ ωραία παραλία είναι το Ασκέλι, ή επίσης το Μοναστήρι κάτω από το Μοναστήρι της περιοχής, (οργανωμένη πλαζ και με ταβέρνα). Αν προχωρήσει κανείς βόρεια θα βρει το λιμανάκι της Βαγιωνιάς. Εκεί είναι και το ιερό του Ποσειδώνα. Λέγεται ότι χτίστηκε  τον 5ο – 6ο αι π. Χ. κι απ’ ότι αναφέρεται εκεί κατέφυγε εξόριστος ο ρήτορας Δημοσθένης και αυτοκτόνησε. Υπάρχει επίσης το λιμανάκι της Αγάπης». Και περιπάτους; «Ο Πόρος έχει ένα ωραιότατο μικρό Αρχαιολογικό Μουσείο εκτός από τον Αρχαιολογικό χώρο που είναι επισκέψιμος. Μια ωραία βόλτα είναι προς το Ρολόι. Από εκεί κανείς έχει υπέροχη θέα προς τον Πόρο και το Λεμονοδάσος στην Πελοπόννησο.   Ενας πολύ ωραίος περίπατος, επίσης, είναι κατά μήκος της παραλίας του Πόρου διότι "βλέπει" ωραιότατα νεοκλασσικά αρχιτεκτονήματα - σπίτια καπεταναίων - ενώ αν προχωρήσει κανείς στο εσωτερικό του νησιού συναντά πολύ ωραία σπιτάκια λευκά, νησιώτικα με τις πολλές βουκαμβίλιες, έναν ωραιότατο συνδυασμό».