Οι πραγματικοί άντρες δεν ασχολούνται με την μόδα

την καθοριστική κολεξιόν για την καριέρα του ο Alexander McQueen. Αλλά εδώ που τα λέμε, δεν γνωρίζω και πολλές γυναίκες που να μπορούν να σου απαντήσουν στα παραπάνω. Διότι αυτό δεν είναι «γνώση της μόδας», με την ευρύτερα διαδεδομένη χρήση της έκφρασης, για αυτού του είδους τις πληροφορίες πρέπει να εφευρεθεί μια άλλη κατηγορία, κάτι σαν «Ανώτατη Μοδική», καθώς και μια άλλη λέξη όπως «μοδόφιλος/μοδολάγνος/μοδόπληκτος» που να χαρακτηρίζει εκείνον που ασχολείται τόσο με το συγκεκριμένο σπορ.



Αυτό που εννοούμε όταν λέμε πως κάποιος «ασχολείται με την μόδα», είναι πάνω κάτω το να έχεις μια επαφή με το ενδυματολογικό περιβάλλον σου, να έχεις ξεφυλλίσει ένα περιοδικό στην μετά Ολυμπιακών Αγώνων εποχή (της Αθήνας ή του Λονδίνου, το ίδιο κάνει), να ξέρεις τι παίζει εκεί έξω σε αυτά τα μέρη που πουλάνε ρούχα και τα λένε μαγαζιά. Και το να έχεις κάνει κάτι από τα παραπάνω δεν σε κάνει λιγότερο Μαν - αν αυτό ήξερες μέχρι σήμερα, να το ξεχάσεις.



Βλέπεις, ζεις σε μια κοινωνία (γενικά, αλλά και στην ελληνική κοινωνία ειδικότερα), που όλα πρέπει να είναι τακτοποιημένα σε κουτάκια: οι άντρες βλέπουν τα ποδόσφαιρα, οι γυναίκες χαζεύουν περιοδικά μόδας. Και αν τύχει και συμβεί το αντίστροφο, για την μεν γυναίκα ποδοσφαιρόφιλη σημαίνει high-five και αποθέωση από το αντρικό κοινό, ενώ για τον άντρα σημαίνει σιωπηλή απαξίωση, αμφιβολίες για τον ανδρισμό του και γιουχάισμα άνευ προηγουμένου - κυρίως από χούλιγκαν εκπροσώπους του ίδιου του του φύλου. Δεν είναι λίγο άδικο αυτό;



«Ένας άντρας μπορεί να έχει στιλ χωρίς να έχει ασχοληθεί ποτέ με τη μόδα», θα σπεύσεις να σχολιάσεις και ίσως να έχεις δίκιο – ίσως πάλι όχι. Πράγματι, για να ντυθείς ωραία δεν χρειάζεται να έχεις γνώσεις πάνω στο αντικείμενο, αρκεί να έχεις καλό γούστο. Από την άλλη, όμως, το καλό γούστο δεν είναι ουρανοκατέβατο, διαμορφώνεται με βάση τα ερεθίσματά σου. Όπου «ερεθίσματα» δεν εννοούμε προφανώς το να κάθεσαι και να παρακολουθείς με τις ώρες πασαρέλες στο fashion tv, αλλά τουλάχιστον να έχεις ανοιχτές τις κεραίες του -ας πούμε- έμφυτου στιλ σου, ώστε να αρπάζει στον αέρα τις τάσεις της εποχής και να τις μετουσιώνει σε ντύσιμο προσωπικό μεν, απολύτως σύγχρονο δε. Εκτός, βέβαια, αν όταν λες «άντρας με στιλ» εννοείς μόνο το διαχρονικό στιλ του παραδοσιακού gentleman. Αλλά ακόμη και έτσι, έχε υπόψη σου ότι και ο James Bond μέσα στα χρόνια έχει αλλάξει τόσους ράφτες (τα τελευταία χρόνια, πάντως, τον ράβει ο Tom Ford – πιο «μόδα» από αυτό, δεν γίνεται).

 

 

Ευτυχώς, η μόδα είναι φιλελεύθερη. Η μόδα δεν σου υποδεικνύει πως θα ντυθείς κάθε σεζόν, ούτε σε υποχρεώνει να φορέσεις κάτι συγκεκριμένο μια δεδομένη στιγμή. Αυτό μάλλον θα μπορούσαμε να πούμε πως το κάνουν οι τάσεις, αλλά και αυτές οι κακομοίρες είναι κάθε χρόνο τόσες πολλές που μάλλον ανοίγουν την βεντάλια των επιλογών σου παρά την κλείνουν. Η μόδα είναι ένα εργαλείο ιδιαιτέρως χρήσιμο στα χέρια εκείνου που ξέρει να το χρησιμοποιήσει – γιατί ναι, μπορεί να ισχυριζόμαστε πως σε κάποιες εξαιρέσεις το στιλ μπορεί να υπάρξει και χωρίς την μόδα αλλά -κακά τα ψέματα- η μόδα χωρίς το στιλ δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Ας μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε.



Για να επιστρέψουμε όμως στο φλέγον θέμα μας, τελικά οι άντρες που ασχολούνται με την μόδα είναι πραγματικοί άντρες ή όχι; Δεν ξέρω, διότι πολύ απλά δεν ξέρω να βγάλω έναν ορισμό για τον πραγματικό άντρα και τις ασχολίες του. Ξέρω, ας πούμε, έναν πραγματικό άντρα που ασχολείται με μοντελισμό. Ξέρω έναν άλλο πραγματικό άντρα που την βρίσκει με τα πετρώματα και τα ορυκτά. Έναν άλλο που γουστάρει μπουκάλια από αντρικά αρώματα και τα συλλέγει σαν τρελός. Και ξέρω και κάποιον άλλο που τη βρίσκει με τη μόδα. Του αρέσει να ντύνεται, του αρέσει να ενημερώνεται, του αρέσει να ψωνίζει, του αρέσει να ανακαλύπτει προσφορές και θησαυρούς σε vintage μαγαζιά, την βρίσκει να ξετρυπώνει φτηνές εκδοχές των τάσεων της εποχής σε μαγαζιά σαν το Zara και να τις ταιριάζει με ακριβά παπούτσια που ψωνίζει online στις εκπτώσεις. Είναι το χόμπι του, ρε παιδί μου, πως το λένε. Και το κάνει αδιαφορώντας πλήρως για το αν θα τον σχολιάσουν, αν θα τον πουν μετροσέξουαλ, δανδή, Beau Brummell, ψώνιο (και αυτοί που σου λέω είναι οι πιο light χαρακτηρισμοί που έχω ακούσει κατά καιρούς για εκείνον).

Αυτή ακριβώς η αδιαφορία του είναι που τον κάνει πραγματικό άντρα - ίσως πιο πραγματικό από όλους τους παραπάνω. Γι' αυτό ξέχνα όσα ήξερες και αν γουστάρεις να ασχολείσαι με την μόδα, ασχολήσου με την μόδα - δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.



Και αν μη τι άλλο, αυτός ο άντρας μεγαλώνοντας θα συνεχίσει να διαλέγει με μεράκι του ρούχα του για να πάει στη δουλειά. Δεν θα του τα βγάζει η μέλλουσα γυναίκα του επάνω στο κρεβάτι.