Ω, Ακάλυπτε, Ακάλυπτε, γιατί να είσαι ο Ακάλυπτος;

των πιο μαζικά αγαπημένων τηλεοπτικών σειρών των 90s, ενώ ταυτόχρονα χάρισε στον Ακάλυπτο (ρόλος συνυφασμένος με τον Αντώνη Καφετζόπουλο) μια θέση στο πάνθεον των ανδρικών ρόλων που αγαπήσαμε.

Η είδηση ότι ο Ακάλυπτος θα γίνει ταινία ήταν λογικό να παράγει αντιδράσεις τύπου "α, πολύ ωραία" από τους χιλιάδες fans της σειράς (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος). Η είδηση ότι στον πρωταγωνιστικό ρόλο θα δούμε τον Πέτρο Φιλιππίδη -ή βασικά οποιονδήποτε εκτός του Αντώνη Καφετζόπουλου- ήταν λογικό να παράγει αντιδράσεις τύπου "α, μάλιστα".


Ακάλυπτος - Trailer 2013 από sunshine_i

Τα stills από την ταινία άρχισαν να διαρρέουν, το momentum, έστω και χτυπημένο από την απουσία Καφετζόπουλου, άρχισε να χτίζεται, το ίδιο και το ratio της δεδομένης περιέργειας για το εγχείρημα. Προσωπικά, είχα σημειώσει με σχετική χαρά στην ατζέντα μου ότι το πρωί της Παρασκευής (10/3) γίνεται η δημοσιογραφική προβολή του Ακάλυπτου. Αυτή θα ήταν μια φανταστική ευκαιρία να λύσω το μυστήριο γύρω από το 'τι σόι Ακάλυπτος είναι ο Φιλιππίδης;' ή 'πόσο πιστά μεταφέρεται το σήριαλ στην μεγάλη οθόνη'.

Θα ήταν. Δεν ήταν. Η προβολή ακυρώθηκε, πολλοί δημοσιογράφοι του χώρου δεν έδειξαν να εκπλήσσονται καθόλου από αυτό, κι έτσι όποιος ήθελε να μάθει περισσότερα για τον Ακάλυπτο θα έπρεπε να περιμένει την πρεμιέρα της Πέμπτης 14 Μαρτίου. Όχι και η πιο ευγενική προς τους δημοσιογράφους τακτική, έ;

Πήγα να δω μόνος -και ανεπηρέαστος- τον Ακάλυπτο το απόγευμα της Παρασκευής (15/3) στο Ιντεάλ στην Πανεπιστημίου. Εγώ και άλλοι 12 άνθρωποι, στην παράσταση των 20.30. Δυστυχώς, η βασική μου ένσταση πριν δω την ταινία σχετικά με το (γιατί;) ξανθό μαλλί του Ακάλυπτου θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μου χαλούσε τη διάθεση. Υπήρχαν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα.

 
Η ταινία προφανώς περιστρέφεται γύρω από τον Ακάλυπτο, ο οποίος είναι ο γνωστός κομπιναδόρος που ξέραμε, αλλά όχι ο γνωστός κομπιναδόρος που αγαπήσαμε. Η εκδοχή του σκηνοθέτη Χρήστου Δήμα για τον Ακάλυπτο δεν βγάζει γέλιο και δεν φταίει μόνο το βαμμένο ξανθό μαλλί του Πέτρου Φιλιππίδη γι' αυτό.

Φταίει κυρίως το πόσο υπερβολικά παρουσιάζεται ο χαρακτήρας ως 'λαμόγιο που προσπαθεί να πουλήσει μέχρι και την Ακρόπολη σε Άραβες' ή 'λαμόγιο που στήνει ολόκληρη κομπίνα με το κράτος και την Εκκλησία'. Όχι, όχι, ο Ακάλυπτος που αγαπήσαμε δεν ήταν διαπλεκόμενος. Ναι, ήταν μικροαπατεώνας, αλλά ΚΑΙ γυναικάς, με φανταστικές εξάρσεις-μονολόγους και γενικότερα άκακος.

Δυστυχώς, η βασική μου ένσταση πριν δω την ταινία σχετικά με το (γιατί;) ξανθό μαλλί του Ακάλυπτου θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μου χαλούσε τη διάθεση

Ατάκες όπως "Στην περίοδο της κρίσης, μόνο ο Ακάλυπτος δίνει λύσεις" που με ανάγκασαν να βγάλω το κινητό και να τις αποθηκεύσω για να μην τολμήσω να τις ξεχάσω, νομίζω ότι δίνουν υπέροχα το κλίμα της ταινίας και όσα πραγματεύεται. Ο Ακάλυπτος του Χρήστου Δήμα είναι μια ταινία της κρίσης. Κι αυτή δεν είναι μια πρόταση πενταπλής ανάγνωσης. Εξηγούμαι:

Ανάγνωση 1: Το φιλμ είναι μια ωδή, δελφιναριακού χιούμορ, στον Έλληνα-λαμόγιο που, εν μέσω κρίσης, ψάχνει τραβηγμένες από τα μαλλιά λύσεις για να επιβιώσει.

Ανάγνωση 2: Το φιλμ είναι η αποθέωση του κλισέ ότι ζούμε σε ένα απόλυτα διεφθαρμένο κράτος, όπου υπουργοί και πνευματικοί ταγοί τα παίρνουν ή στήνουν κομπίνες και δεσμοφύλακες κανονίζουν αποδράσεις κρατουμένων με ελικόπτερα με την ίδια ευκολία που συμπληρώνουν ένα κουπόνι Πάμε Στοίχημα.

 
Προσοχή! Αποδεδειγμένα, όλα τα παραπάνω έχουν συμβεί στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι υπερβολές. Υπερβολή είναι να τα βλέπεις ΟΛΑ ΜΑΖΕΜΕΝΑ σε μια ταινία, που ξεχνάει το μέγεθος του τηλεοπτικού Ακάλυπτου και διακωμωδεί αν όχι με λαϊκίστικο, σίγουρα με υπεραπλουστευμένο τρόπο τα κακώς κείμενα της χώρας. Λες και το target κοινό είναι παιδάκια 10 ετών, που πρέπει να καταλάβουν με κωμικό τρόπο τι είναι η διαφθορά. Όχι, όχι, όχι.

Ανάγνωση 3: Έχει περάσει ο καιρός που το να υπογράφει τη μουσική της ταινίας σου ο Νίκος Βουρλιώτης είναι μοντέρνος και έξυπνος κινηματογράφος (αν ήταν ποτέ).

Θαρρείς ότι το target κοινό είναι παιδάκια 10 ετών, που πρέπει να καταλάβουν με κωμικό τρόπο τι είναι η διαφθορά

Ανάγνωση 4: Αυτό που τελικά είναι το πιο ενοχλητικό είναι η μοιραία σύγκριση της ταινίας με το σήριαλ. Αν εξαιρέσεις τα ονόματα και τα επαγγέλματα των πρωταγωνιστών, η ταινία μιλάει και ασχολείται με κάποιον άλλο άνθρωπο.

Ανάγνωση 5-Συμπέρασμα: Αν η ταινία δεν λεγόταν Ακάλυπτος, σίγουρα θα μας προβλημάτιζε λιγότερο και επίσης σίγουρα θα αντιμετωπιζόταν με μεγαλύτερη επιείκεια, ως άλλη μια μοντέρνα ελληνική κωμωδία που ούτε θέλει ούτε πρόκειται να σου αλλάξει τη ζωή.

Κατά τα λοιπά, στο ρόλο του Μάκη του τίγρη-οδοντίατρου βλέπουμε τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση να τα καταφέρνει βασικά καλά, στο ρόλο της Αλίκης, την Κατερίνα Λέχου, που έχει πολύ περιορισμένο ρόλο (η Αλίκη του σήριαλ ήταν φύσει και θέσει το μοτεράκι του κόνσεπτ) και στο ρόλο της συζύγου του Μάκη, Ρένας, η Βασιλική Ανδρίτσου αγκαλιά με ένα σκυλάκι, παρέπεμπε περισσότερο σε Βάνα Δάγκα και Τερεζουλίνι, παρά στην Κωνσταντίνα Μιχαήλ και τον actual ρόλο της στη σειρά.

Αν η ταινία δεν λεγόταν Ακάλυπτος, σίγουρα θα μας προβλημάτιζε λιγότερο και θα αντιμετωπιζόταν με μεγαλύτερη επιείκεια

Το δεύτερο και τελευταίο πράγμα που σημείωσα στο κινητό μου ήταν ένα δασκαλίστικο λογύδριο του Ακάλυπτου γύρω απ' το ότι "στα τέλη των 90s το μεγάλο στοίχημα για να γεννήσει και να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες ο Έλληνας ήταν οι Ολυμπιακοί κι απ' το ότι οι σημερινοί Ολυμπιακοί (aka η Ευκαιρία) είναι η κρίση". Αυτό το κόνσεπτ υπηρετεί όλο το φιλμ και μάλιστα σχεδόν παιδικά.

Επιμένω όμως. Αν η ταινία δεν λεγόταν Ακάλυπτος και δεν παρέπεμπε πουθενά στο αγαπημένο σήριαλ, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για συντελεστές, ηθοποιούς και θεατές.