Ηλιόπουλος: Ποιος φοβάται την απλή αναλογική;

Αν υπάρχει ένα σενάριο το οποίο έχει υποχωρήσει μπροστά στην καινούργια συγκυρία αυτό είναι της αυτοδύναμης κυβέρνησης. Είναι φανερό ότι το βασικό σενάριο για την συγκρότηση του επόμενου κυβερνητικού σχήματος είναι αυτό μιας κυβέρνησης συνεργασίας.

Φτάνουμε έτσι στο κρίσιμο ερώτημα, αυτό των συμμαχιών την επομένη του εκλογικού αποτελέσματος. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να προκύψει με έναν πολύ απλό και καθαρό τρόπο. Κάθε πιθανό σχήμα συνεργασίας θα κριθεί πάνω από όλα στο προγραμματικό πεδίο. Ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρος σε αυτό. Πιστεύουμε δηλαδή ότι την επομένη των εκλογών της απλής αναλογικής η χώρα μπορεί και πρέπει να έχει μια προοδευτική κυβέρνηση.

Με απλή αναλογική χρειαζόμαστε και μπορούμε να έχουμε μια κυβέρνηση που

θα επαναφέρει την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του υγειονομικού προσωπικού στο σύστημα υγείας. Τον θεμέλιο λίθο δηλαδή ενός δημόσιου συστήματος υγείας, τον οποίο κατήργησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Θα δημιουργήσει μια αγορά εργασίας με συλλογικές συμβάσεις και ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Κόντρα δηλαδή στον νόμο Χατζηδάκη που νομιμοποίησε τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και στην πολιτική που ουσιαστικά διέλυσε την επιθεώρηση εργασίας.

Θα υλοποιήσει ένα σχέδιο ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους με 120 δόσεις και διαγραφή μέρους της πανδημικής οφειλής. Ταυτόχρονα θα επαναφέρει ένα πλαίσιο προστασίας της 1^ης κατοικίας. Θα βάλει τέλος δηλαδή στον πτωχευτικό νόμο Σταϊκούρα-Μητσοτάκη που κατήργησε κάθε προστασία της 1^ης κατοικίας.

Θα υλοποιήσει άμεσα μέτρα για να μπει ένα τέλος στην αδικία της αισχροκέρδειας. Τέτοια μέτρα αφορούν τόσο την μείωση σε ΦΠΑ και ΕΦΚ, την επιβολή πλαφόν στο ρεύμα αλλά και την ενίσχυση του εισοδήματος. Στοιχεία αυτής της πολιτικής είναι η επαναφορά της 13^ης σύνταξης, η περικοπή της οποίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κοστίσει ήδη 4 δις στους συνταξιούχους.

Με βάση τα παραπάνω είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο κ. Μητσοτάκης φοβάται την απλή αναλογική. Φοβάται την δυνατότητα συγκρότησης μιας προοδευτικής κυβέρνησης η οποία θα στηρίξει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και όχι τα παρασιτικά δίκτυα. Κεντρικός στόχος αυτής της προοδευτικής κυβέρνησης θα είναι να αντιμετωπίσει το βαθύ κράτος που με συνέπεια οικοδομεί όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Μητσοτάκης. Ένα κράτος που δεν έχει κανόνες για τους ισχυρούς, ένα κράτος στο οποίο για τους πολίτες ισχύει ο «νόμος Πάτση» και για τους φίλους του κ. Μητσοτάκη ο «νόμος Παπαθανάση». Πολίτες δηλαδή που για λίγες χιλιάδες ευρώ χάνουν το σπίτι τους την στιγμή που κυβερνητικά στελέχη κάνουν συμφωνίες με τις τράπεζες και ρυθμίζουν δάνεια εκατομμυρίων. Ένα κράτος στο οποίο καταρρέουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και αυτό δεν αφορά μόνο την επιθεώρηση εργασίας και τις συνθήκες ζούγκλας που επικρατούν στους εργασιακούς χώρους. Ας σκεφτούμε το πρόσφατο παράδειγμα με τον ξυλοδαρμό του αρχαιολόγου στην Μύκονο και την ουσιαστική ολιγωρία της κυβέρνησης. Άλλο ένα παράδειγμα της δύναμης που έχουν αποκτήσει διάφορα παρασιτικά δίκτυα στην σημερινή ζωή της χώρας.

Υπάρχει τέλος και ένα κεντρικό ερώτημα για την επόμενη μέρα που αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Αν θα έχουμε δηλαδή μια «κυβέρνηση συγκάλυψης» ή μια «κυβέρνηση αλήθειας»;

Το συγκεκριμένο ερώτημα αφορά δύο κορυφαίες υποθέσεις. Αφορά το έγκλημα των Τεμπών στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τα πάντα για να διώξει από πάνω της την ευθύνη. Από την θεωρία του ανθρώπινου λάθους και το «όλοι φταίμε», μέχρι την άθλια στοχοποίηση των εργαζομένων ως συντεχνίες και τα χυδαία ψέματα σχετικά με το ζήτημα της τηλεδιοίκησης στην Λάρισα. Το λέμε από την πρώτη στιγμή: σεβασμός στα θύματα σημαίνει σεβασμό στην αλήθεια. Ακριβώς για αυτό χρειάζεται μια προοδευτική κυβέρνηση που θα εργαστεί για την αλήθεια και ταυτόχρονα θα εργαστεί για την εξασφάλιση της ασφάλειας στο σύνολο των μεταφορών που αυτή τη στιγμή καταρρέουν.

Τέλος το ζήτημα της αλήθειας αφορά και την ανοιχτή υπόθεση των υποκλοπών. Μια προοδευτική κυβέρνηση θα αναγκάσει το σύνολο του παρακρατικού μηχανισμού του κ. Μητσοτάκη να απολογηθεί για την αυταρχική πρακτική παρακολούθησης φίλων και εχθρών. Δουλειά λοιπόν των αριστερών και προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων είναι να εργαστούν για το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα δώσει τέλος σε αυτή την πολιτική και ταυτόχρονα θα δώσει μια μεγάλη ανάσα δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για αυτό τον στόχο θα εργαστεί.