Θύελλα για το δικαστήριο που καταδίκασε σε 10ετη φυλάκιση την καθαρίστρια αν και ζήτησε δεύτερη ευκαιρία

Σε ηλικία έντεκα ετών ένα από τα εννέα παιδιά πολύτεκνης οικογένειας, που έχουν διασκορπιστεί σε ιδρύματα, φεύγει από το Χατζηκυριάκειο ορφανοτροφείο και πηγαίνει στο Βόλο προκειμένου να μεγαλώσει δίπλα στον παππού και τη γιαγιά του. Πριν καλά καλά ενηλικιωθεί, παντρεύεται τον αγαπημένο της. Τα προβληματικά χρόνια της εφηβείας της θα της στερήσουν τη δυνατότητα να τελειώσει ακόμη και το δημοτικό, σταματώντας στην πέμπτη τάξη.

Μερικά χρόνια μετά, το κορίτσι, που έχει γίνει πια μια ώριμη γυναίκα, επιστρέφει στο σχολείο όπου φοιτούσε για να πάρει ένα πιστοποιητικό. Καταθέτει το έγγραφο σε διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού σε θέση καθαρίστριας ενός κρατικού παιδικού σταθμού. Για να καλύψει τις προϋποθέσεις του διαγωνισμού, παραποιεί το πιστοποιητικό, το οποίο έγραφε πως είχε φοιτήσει στην Ε' τάξη και το αλλάζει σε ΣΤ΄ τάξη. Η αρμόδια επιτροπή και το τότε διοικητικό συμβούλιο του σταθμού δεν αντιλαμβάνονται την πλαστογραφία και τη διορίζουν το 1996.
Επί είκοσι χρόνια η γυναίκα πηγαίνει καθημερινά στην εργασία της και ανταποκρίνεται στα δύσκολα καθήκοντα της καθαρίστριας. Μέχρι που η πλαστογράφηση του πιστοποιητικού γίνεται αντιληπτή. Η καθαρίστρια κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων και το 2016 καταδικάζεται σε 15 χρόνια κάθειρξη για πλαστρογραφία και απάτη με αναστέλλουσα δύναμη στη έφεση. Δύο χρόνια η υπόθεση εξετάζεται από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας. «Ήμουν σε απελπιστική κατάσταση. Δεν γνώριζα πως αυτό που έκανα ήταν τόσο επιβαρυντικό. Εγώ το έκανα το παραδέχομαι όμως δεν μπορώ να το πάρω πίσω. Ζητάω από το δικαστήριο μια δεύτερη ευκαιρία» θα πει στην απολογια τη η γυναίκα, ενώ θα επικαλεστεί τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο, οπότε και πίστευε ότι ο διορισμός της θα της έδινε μια λύση.

Οι ισχυρισμοί της καθαρίστριας δεν θα συγκινήσουν το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας που θα την καταδικάσει σε ποινή κάθειρξης 10 ετών. Από τις 5 Νοεμβρίου η 53χρονη πια καθαρίστρια εκτίει την ποινή της στις φυλακές της Θήβας. «Σαν πολίτης ντρέπομαι, το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Δεν ξέρω αν ο εφέτης κακουργημάτων που την καταδίκασε, κοιμήθηκε, αλλά αυτή η απόφαση συνιστά κοινωνική ντροπή» θα δηλώσει ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Θανάσης Διαμαντόπουλος σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ακαδημαϊκών, βουλευτών και απλών πολιτών έξω από τη Βουλή. Οι διαμαρτυρόμενοι κρατούσαν πανό με συνθήματα όπως «φονιάδες έξω - καθαρίστριες μέσα (νόμος Παρασκευόπουλου)».


Οι αντιδράσεις των κομμάτων

Ανακοινώσεις για την πρωτοφανή αυτή υπόθεση εξέδωσαν τα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε τη στήριξή του στην καθαρίστρια, τονίζοντας ότι «το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εξάντλησε την αυστηρότητά του απέναντι σε μια φτωχή εργαζόμενη καθαρίστρια. Η απόφαση αυτή προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και πλήττει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη δικαιοσύνη. Από τα παραπάνω προκύπτει η αναγκαιότητα της επανεξέτασης και του εξορθολογισμού του σχετικού νομικού πλαισίου».

Το γραφείο τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με ανακοίνωσή του ζητά «να αποφυλακιστεί άμεσα η εργαζόμενη καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Βόλου, στον οποίο προσέφερε τις υπηρεσίες της για 20 σχεδόν χρόνια, που καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εργαζόταν με πλαστό "τίτλο σπουδών" ΣΤ' Τάξης του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ήταν "απόφοιτη" της Ε' Τάξης του Δημοτικού! Πρέπει τώρα να τερματιστεί η περιπέτεια της καθαρίστριας και να γυρίσει στην οικογένεια και τη δουλειά της».

Με ένα καυστικό tweet σχολίασε το θέμα ο επικεφαλής του Ποταμού Σταύρος Θεοδωράκης: «Γιατί μόνο 10 χρόνια; Γιατί όχι ισόβια; Και εξοστρακισμός, για να μη μολύνει την αγγελική μας κοινωνία. Ακούς εκεί; Να είναι της 5ης Δημοτικού και να εμφανίζεται της 6ης; Που ζει; Σε μια χώρα χωρίς κανόνες; Σαν δεν ντρεπόμαστε – αυτό πάει στους άλλους, όχι στην καθαρίστρια.»