Όσο σκληρός είναι ο αντίλαλος της βίας στην κοινωνία μας τόσο η Άνοιξη θα ψιθυρίζει τις ομορφιές της.

Η βία απαντάει στην βία χωρίς διάλογο με ματωμένες απαντήσεις.

Αυτήν την κοινωνία φτιάξαμε αυτήν στηρίζουμε αυτή μας αξίζει.

Μια δυνατή εξουσία με αδύναμους πολίτες.

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη.

Στην άκρη κοιμάται η ανοχή μας και η σκοτεινή πόλη περιμένει τον ήλιο να φανεί.

Ο ήλιος θα γίνει σύμβολο σε πολέμους και το αίμα θα κοκκινίσει τα όνειρα μας.

Κάπως έτσι ...

Διαδηλωτές του άνισου και ενός τοίχος στην λογική σ’ενα δρόμο που οδηγεί στην μεγάλη Έξοδο.

Σε κάποιους δεν αρέσουν τα λευκά γιασεμιά και πίνουν αίμα για να χαρούν.

Στον μπερντέ του Καραγκιοζη κάποιοι τον χτυπούν και αυτός τους φωνάζει:

Θα με δείρεις, θα με δείρεις, θα κουραστείς, θα ιδρώσεις, θα αρρωστήσεις και στο τέλος θα πεθάνεις...

Η Άνοιξη ψιθυρίζει τις ομορφιές της...

Η Βία μας αγκαλιάζει απειλητικά...

...και ο ήρωας μας δακρύζει.

Καλημερα