Δημοτικά τέλη και ανταποδοτικότητα

Αυτό το μήνα, (Οκτώβριο), θα πρέπει τα Δημοτικά Συμβούλια να λάβουν την απόφαση για τον καθορισμό των Δημοτικών Τελών.

Η λήψη της απόφασης, είναι υποχρεωτική κάθε χρόνο, έστω και αν δεν αλλάζουν οι συντελεστές, σύμφωνα με την 539/2017 απόφαση του Β τμήματος του ΣτΕ.

Ως γνωστόν, το τέλος καθαριότητας και φωτισμού, (άρθρο 25 παρ. 12 του Ν. 1828/1989) προβλέπεται από τον νόμο ως ανταποδοτικό και επιβάλλεται για παρεχόμενες από τους δήμους υπηρεσίες καθαριότητας των οδών, πλατειών και κοινόχρηστων χώρων, περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, κατασκευής και λειτουργίας κοινόχρηστων αποχωρητηρίων, φωτισμού των κοινόχρηστων χώρων, καθώς και για κάθε άλλη παγίως παρεχόμενη στους πολίτες δημοτική ή κοινοτική υπηρεσία ανταποδοτικού χαρακτήρα. Οι παραπάνω υπηρεσίες ωφελούν κυρίως τους εγκατεστημένους στην περιοχή του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης, επομένως είναι αυτοί   που βαρύνονται με την καταβολή του.

Αυτό σημαίνει ότι αν σε μια περιοχή του Δήμου, οι  παρεχόμενες υπηρεσίες  είναι πολύ περισσότερες  από κάποια άλλη,  τότε οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, -εφόσον έχουν την ωφέλεια των επιπλέον υπηρεσιών-, θα πρέπει να φέρουν και το βάρος της πληρωμής τους. Δεν νοείται να έχουμε  δυο περιοχές με διαφορετικές υπηρεσίες,  και να πληρώνουν το ίδιο και οι δυο.

Αυτό όμως, δυστυχώς συμβαίνει, αρκετά συχνά. Αν υπολογίσουμε το κόστος παροχής υπηρεσιών  με  το σύνολο των εισπραττόμενων δημοτικών τελών ανά περιοχή,  συχνά διαπιστώνουμε  αποκλίσεις μεγαλύτερες από το 10% που  κινείται μέσα στα όρια της ανοχής,  (ΣτΕ 60/2010 Τμήμα Β). Όταν η απόκλιση, είναι πάνω από 10% η αντίστοιχη αιτιολογία αποφάσεων των  Δημοτικών Συμβουλίων κλονίζεται.

Τα Δημοτικά Συμβούλια είναι υποχρεωμένα, κατά τη λήψη των σχετικών κανονιστικών αποφάσεων περί επιβολής ανταποδοτικών τελών, να θεσπίζουν  κανόνες, κριτήρια και συντελεστές, ώστε τα επιβαλλόμενα τέλη να είναι αντικειμενικά, δίκαια και ανάλογα της παρεχόμενης υπηρεσίας και της ωφελιμότητας σε κάθε κατηγορία υπόχρεων. Θα πρέπει αυστηρά να τηρείται η θεμελιώδης αρχή της ανταποδοτικότητας. Η μη ικανοποίηση των ανωτέρω κριτηρίων, που επιτάσσεται από τη φύση των τελών ανταποδοτικού χαρακτήρα, αποστερεί τις αποφάσεις επιβολής τους από το στοιχείο της νομιμότητας.(ΥΠΕΣΔΔΑ 2/2077/14-1-2005)

Είναι λογικό οι πολίτες  όλων των περιοχών, να  αναμένουν αποφάσεις καθορισμού συντελεστών  του τέλους καθαριότητας και φωτισμού, με επαρκή και τεκμηριωμένη αιτιολογία, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη την αρχή της ανταποδοτικότητας. Διαφορετικά, τα Δημοτικά Συμβούλια,  θα σπαταλήσουν το όποιο απόθεμα αξιοπιστίας διαθέτουν.