Η κοινωνία στην «προκρούστεια κλίνη» από το εφιαλτικό περιβάλλον των ανατιμήσεων και της κερδοσκοπίας

Οι άνευ προηγουμένου εκρήξεις τιμών στην ενέργεια και στα καύσιμα δημιουργεί ντόμινο ανατιμήσεων σε όλα τα είδη. Ο συνδυασμός με την αισχροκέρδεια που αναπτύσσεται ταχύτατα σε όλους τους τομείς της παραγωγικής διαδικασίας και της καθημερινότητας των πολιτών, δημιουργεί ένα εφιαλτικό περιβάλλον στην κοινωνία.

Η κυβέρνηση φαίνεται να παρακολουθεί απλά και να αφήνει τους πολίτες στην «προκρούστεια κλίνη»  των εξελίξεων.

Η κοινωνία με την δεκαετή έκθεση στην οικονομική κρίση, με την ακινητοποίηση και αιχμαλωσία της πανδημίας, εισέρχεται απροστάτευτη στις οικονομικές  επιπτώσεις του πολέμου και των σχεδίων μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η ανεξέλεγκτη έκρηξη των τιμών οδηγεί σε πληθωριστικό Αρμαγεδδών  και σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Το τελευταίο διάστημα, γίνεται εμφανής η σύμπλευση κράτους και μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αν και δεν είναι κατ΄ανάγκη λάθος, εφόσον όμως τηρεί απαρέγκλιτα την στόχευση για αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με προστασία και συνεπακόλουθη ωφέλεια του μικρομεσαίου επιπέδου του παραγωγικού ιστού.

Είναι όμως έτσι;     

Ιδιαίτερα στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την ταυτόχρονη  παραχώρηση των δικτύων διανομής ηλεκτρικού ρεύματος σε ιδιώτες, την απελευθέρωση της ενέργειας και την πολυδιαφημιζόμενη μετάβαση στην «πράσινη ενέργεια», αντί να οδηγηθούμε σε επιβεβαίωση της επιχειρηματολογίας περί κοινωνικού οφέλους, μείωση τιμών, διακρίνουμε πολιτική ανοχή ή καλύτερα πολιτική διασφάλιση των υπέρογκων κερδών των ιδιωτών παρόχων  και της κερδοσκοπίας.  

Το περίφημο χρηματιστήριο της ενέργειας έχει μόνο χαμένους τους πολίτες και την κοινωνία.

Στα καύσιμα η κατάσταση έχει ξεφύγει δραματικά. Η Ελλάδα έχει αυτήν τη στιγμή την τέταρτη ακριβότερη μέση τιμή βενζίνης στην Ευρώπη και την όγδοη στον κόσμο. Δηλαδή έχουμε  «κυβερνητική κερδοσκοπία» με τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, στις πλάτες των μικρομεσαίων και των ευάλωτων πολιτών.  

Αν κοιτάξουμε τα καταναλωτικά αγαθά, τρόφιμα και άλλα,  θα νιώσουμε το σοκ μιας αχαλίνωτης αύξησης που προσομοιάζει και υπερβαίνει, πολλές φορές, κατά πολύ τις συνθήκες κατά την  διάρκεια της παγκόσμιας κρίσης των τιμών των τροφίμων του 2008.    

Σε όλα αυτά η κυβέρνηση είναι απούσα. Τα όποια διασωστικά μέτρα έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα και δεν αγγίζουν την πληττόμενη κοινωνία.

Το εκρηκτικό μείγμα των ανατιμήσεων με την πολιτική ανοχή ή συμβολή, την ανεργία να καλπάζει και το λογαριασμό να τον πληρώνει διαρκώς  ο πολίτης, μας υπενθυμίζει αυτό που είπε ο  Alexander Hamilton, 1755-1807, Αμερικανός πολιτικός.   «Η εξουσία πάνω στο εισόδημα ενός ανθρώπου ισοδυναμεί με εξουσία επάνω στη θέλησή του».

Ας καταλάβει η κυβέρνηση ότι πλέον υφίσταται ζήτημα επιβίωσης και ας εγκαταλείψει τις άνευρες και αναποτελεσματικές παρεμβάσεις που δεν δημιουργούν προστιθέμενη αξία εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Η χώρα επιβάλλεται να αλλάξει οδικό χάρτη πολιτικής, πριν η κοινωνία θυσιαστεί στην τέλεια καταιγίδα που εξελίσσεται.  

Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου εδώ και καιρό κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Χαρακτηριστική η αναφορά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκου Ανδρουλάκη όπου ζήτησε από την κυβέρνηση, άμεσα μέτρα θωράκισης της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο ράλι των τιμών στα καύσιμα, στην ενέργεια και σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα  την ολιγωρία του Πρωθυπουργού.

Ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται με ολέθριες συνέπειες. Ας αντιδράσουμε πριν είναι αργά.