Μεγάλα αποθέματα λευκού υδρογόνου μπορεί να υπάρχουν μέσα σε οροσειρές, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, αυξάνοντας τις ελπίδες ότι αυτό το καθαρό αέριο μπορεί να εξαχθεί και να ενισχύσει τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Το λευκό υδρογόνο έχει κερδίσει πρόσφατα την προσοχή των επιστημόνων για τις δυνατότητές του να συμβάλει στην αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων που θερμαίνουν τον πλανήτη. Μόλις πριν από μερικές δεκαετίες ορισμένοι επιστήμονες άρχισαν να λένε ότι αυτό το ισχυρό καύσιμο -που ονομάζεται επίσης «φυσικό» ή «γεωλογικό» υδρογόνο- υπάρχει μέσα στον φλοιό της Γης σε μεγάλες ποσότητες.
Έκτοτε, οι γεωλόγοι μελετούν πώς σχηματίζεται και πού μπορεί να βρίσκεται. Το κύριο πρόβλημα ήταν να εξακριβωθεί πού θα βρεθούν ποσότητες αρκετά μεγάλες ώστε να είναι χρήσιμες για την ακόρεστη ενεργειακή «όρεξη» της ανθρωπότητας, όπως αναφέρει το CNN.
Για να βρει απαντήσεις, μια ομάδα επιστημόνων χρησιμοποίησε υπολογιστικά μοντέλα για να προσομοιώσει την κίνηση των τεκτονικών πλακών του πλανήτη και να εντοπίσει περιοχές όπου υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για την παραγωγή λευκού υδρογόνου.
Διαπίστωσαν ότι οροσειρές όπως τα Πυρηναία και οι Ευρωπαϊκές Άλπεις είναι πιθανές εστίες, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Science Advances.
Το υδρογόνο, το οποίο παράγει μόνο νερό όταν καίγεται, έχει εδώ και καιρό εξεταστεί ως ένα πράσινο καύσιμο, ιδίως για ενεργοβόρες βιομηχανίες όπως η αεροπορία και η χαλυβουργία. Όμως το μεγαλύτερο μέρος του εμπορικού υδρογόνου παράγεται με τη χρήση ορυκτών καυσίμων, γεγονός που αναιρεί τις δυνάμεις του για την προστασία του κλίματος.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το λευκό υδρογόνο είναι μια τόσο δελεαστική προοπτική.
Η ανακάλυψη του λευκού υδρογόνου και ο σχηματισμός του
Το ενδιαφέρον μπορεί αναμφισβήτητα να αποδοθεί στην τυχαία ανακάλυψη του λευκού υδρογόνου στο Μάλι το 1987, όταν ένα πηγάδι νερού εξερράγη καθώς ένας εργάτης κοντοστάθηκε πάνω του καπνίζοντας. Το πηγάδι καλύφθηκε γρήγορα, αλλά «αποσυνδέθηκε» το 2011 και έκτοτε παράγει υδρογόνο για να βοηθήσει στην ηλεκτροδότηση ενός τοπικού χωριού.
Λευκό υδρογόνο έχει βρεθεί στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τη Γαλλία, μεταξύ άλλων, αλλά το πρόβλημα ήταν να βρεθούν μεγάλες ποσότητες.
«Γνωρίζαμε ότι η φύση παράγει υδρογόνο, αλλά ποτέ δεν είχε διερευνηθεί πραγματικά ως επιλογή για την παραγωγή ενέργειας», δήλωσε ο Frank Zwaan, συγγραφέας της μελέτης και γεωλόγος στο Κέντρο Γεωεπιστημών Helmholtz στη Γερμανία. Άλλες πηγές ενέργειας ήταν πιο εύκολα προσβάσιμες, είπε, αλλά η αυξανόμενη κλιματική κρίση εντείνει τον αγώνα για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων.
Το αέριο σχηματίζεται με φυσικό τρόπο μέσω πολλών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης της ραδιενεργού διάσπασης στο φλοιό. Αλλά η ομάδα του Zwaan επικεντρώθηκε στη «ερπετοποίηση», όπου το νερό αλληλεπιδρά με πετρώματα πλούσια σε σίδηρο από τον μανδύα της Γης για την παραγωγή υδρογόνου.
Αυτά τα πετρώματα βρίσκονται κανονικά βαθιά μέσα στη Γη, όπου το νερό δεν είναι άμεσα διαθέσιμο, αλλά οι γεωλογικές διεργασίες κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών μπορούν να τα ωθήσουν προς την επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει κάτω από τους ωκεανούς καθώς οι ήπειροι διαλύονται επιτρέποντας στα πετρώματα του μανδύα να ανυψωθούν, αλλά και όταν οι ήπειροι συγκρούονται, κλείνοντας τις ωκεάνιες λεκάνες και ωθώντας τα πετρώματα του μανδύα προς τα πάνω.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τη μοντελοποίηση των τεκτονικών πλακών για να προσδιορίσουν πού και πότε «εκταφιάστηκαν» αυτά τα πετρώματα του μανδύα και σε τι ποσότητες, δήλωσε ο Zwaan.
Διαπίστωσαν ότι ορισμένες οροσειρές, συμπεριλαμβανομένων των Πυρηναίων, των Ευρωπαϊκών Άλπεων και τμημάτων των Ιμαλαΐων, προσέφεραν καλές συνθήκες για την παραγωγή λευκού υδρογόνου, καθώς υπήρχαν μεγάλες ποσότητες πετρωμάτων του μανδύα σε ευνοϊκές θερμοκρασίες και τα βαθιά ρήγματα επέτρεπαν την κυκλοφορία του νερού.
Οι ποσότητες πετρωμάτων του μανδύα που είναι διαθέσιμες για ερπετοποίηση στις οροσειρές και μόνο υποδηλώνουν ότι το λευκό υδρογόνο «θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι», δήλωσε ο Zwaan.
Ο Geoffrey Ellis, γεωχημικός της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι οι διαδικασίες που φέρνουν τα πετρώματα του μανδύα κοντά στην επιφάνεια είναι ήδη γνωστές. Αυτό που είναι καινοτόμο σε αυτή τη μελέτη, δήλωσε στο CNN, είναι ότι «παρέχει ποσοτική προσέγγιση» για την αξιολόγηση του δυναμικού λευκού υδρογόνου σε διάφορες περιοχές όπου έχουν ανυψωθεί πετρώματα του μανδύα.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα θα είναι να βρεθεί πού συσσωρεύεται το λευκό υδρογόνο σε μεγάλα κοιτάσματα που μπορούν να διανοιχτούν με γεώτρηση, δήλωσε ο Zwaan. Μπορεί επίσης να είναι δυνατό να προκληθεί τεχνητά η ερπετοποίηση με γεωτρήσεις σε περιοχές όπου τα πετρώματα του μανδύα βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια και προσθέτοντας μέσα νερό, πρόσθεσε.
Οι πρώτες έρευνες γίνονται ήδη σε περιοχές όπως η Γαλλία, τα Βαλκάνια και οι ΗΠΑ.
Αυτή η νέα έρευνα μπορεί να βοηθήσει τους γεωλόγους να βρουν τις περιοχές με τις μεγαλύτερες δυνατότητες για μεγάλης κλίμακας πόρους λευκού υδρογόνου και πιθανότατα θα έχει «άμεσο και ουσιαστικό αντίκτυπο στη γεωλογική εξερεύνηση υδρογόνου», δήλωσε ο Ellis.
Υπάρχουν πολλά βήματα για τη δημιουργία μιας βιώσιμης βιομηχανίας λευκού υδρογόνου, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης αξιόπιστων, οικονομικών μεθόδων για την εξόρυξή του και υποδομών για την αποθήκευση και τη μεταφορά του. Θα χρειαστούν πιθανότατα δεκαετίες για την εμπορευματοποίηση, δήλωσε ο Zwaan. «Δεν θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα είναι μια άμεση θαυματουργή θεραπεία».
Όμως, είναι αισιόδοξος.
Πηγή: NewsBomb.gr
