Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις από τις εταιρείες Alco και Opinion Poll έχουν προκαλέσει εσωτερικό προβληματισμό στο ΠΑΣΟΚ, καθώς η Πλεύση Ελευθερίας εμφανίζεται να ξεπερνά το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη και να εδραιώνεται στη δεύτερη θέση. Η νέα αυτή τάξη πραγμάτων δεν αντιμετωπίζεται ενιαία στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη.
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποδίδουν τη δημοσκοπική υπεροχή της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη διαρκή παρουσία της στα ΜΜΕ γύρω από την τραγωδία των Τεμπών και τη στόχευση σε θέματα με υψηλό συναισθηματικό φορτίο. Άλλοι, ωστόσο, αναγνωρίζουν πως η επαναλαμβανόμενη επίδοση της Πλεύσης δείχνει πολιτική δυναμική και όχι απλώς συγκυριακή ενίσχυση.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Τσουκαλά, ο οποίος μιλώντας στα Parapolitika FM ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Αν ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ από ένα ποσοστό όπως είχε στις ευρωεκλογές 12% κάνει ένα τεράστιο άλμα, ακόμα και αν δεν είναι πρώτο δεν θεωρώ ότι είναι αποτυχία – είναι όμως αποτυχία για την κοινωνία. Μπορεί να μην είναι για το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα είναι μια αρνητική εξέλιξη για την ελληνική κοινωνία να συνεχίσει να έχει μια κυβέρνηση η οποία στην ουσία σπαταλά δυνατότητες που έχει η χώρα».
Η τοποθέτηση αυτή άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση για τον στόχο της πρώτης θέσης και το κατά πόσο παραμένει ενεργός ή έχει σιωπηρά υποβαθμιστεί. Ο ίδιος πάντως ο Κώστας Τσουκαλάς, στην ίδια συνέντευξη, επανέλαβε πως ο στόχος είναι η κορυφή, ώστε να υπάρξει πολιτικός αντίπαλος απέναντι στη ΝΔ.
Από την πλευρά της ηγεσίας, συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη διαβεβαιώνουν ότι η στρατηγική δεν αλλάζει και πως το ΠΑΣΟΚ παραμένει σταθερό στην πορεία του για πρωταγωνιστικό ρόλο, επενδύοντας στη συνέπεια, τις προτάσεις πολιτικής και τη σοβαρή αντιπολίτευση.
Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει ανοικτό: αρκεί η θεσμική σοβαρότητα για να πείσει ένα εκλογικό σώμα που δείχνει να αναζητά πιο έντονα συναισθηματικά ή “αντισυστημικά” σχήματα; Με την Πλεύση Ελευθεριάς να κεφαλαιοποιεί τη δυσαρέσκεια και τη ΝΔ να διατηρεί σαφές προβάδισμα, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις για τη φυσιογνωμία και τη στόχευσή του. Αν δεν προσαρμόσει έγκαιρα το πολιτικό του αφήγημα, κινδυνεύει να παγιωθεί σε ρόλο θεατή σε ένα σκηνικό που αλλάζει.
