Γιώργος Γούργουρας: Κυνηγά τα όνειρά του στους δρόμους της μουσικής

Γουστάρω πολύ να βλέπω νέους ανθρώπους, που δεν τους χαρίστηκε τίποτα να παλεύουν για τα όνειρα και τους στόχους τους. Το γουστάρω πολύ περισσότερο όταν βλέπω παιδιά του τόπου μας, να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια με σταθερά βήματα και να πετυχαίνουν κάτι παραπάνω κάθε φορά. Τον Γιώργο Γούργουρα τον γνώρισα πριν από χρόνια μέσω του αδελφικού του φίλου Σάκη Καραβέλα. Ο Γιώργος μουσικός, ο Σάκης τραγουδιστής, μαζί έδωσαν χρώμα σε πολλές βραδιές διασκέδασης όπου εμφανίστηκαν στο νομό. Κυρίως όμως αυτό που κέρδιζε βλέποντάς τους ήταν το ταίριασμά τους, η χημεία, η αφοσίωση σε αυτό που κάνουν, η ποιότητα στο αποτέλεσμά τους.

Ο καθένας τράβηξε το δρόμο που έβλεπε να ανοίγεται μπροστά του. Και ο δρόμος του Γιώργου Γούργουρα, οδηγούσε στο Λονδίνο για συνέχεια των μουσικών σπουδών του. Στα 27 του χρόνια, ο Γιώργος απόφοιτος του 4ου ΓΕΛ Πύργου, έχει πάρει το πτυχίο του στη μουσική από το Πανεπιστήμιο του Wolverhampton και το μεταπτυχιακό του στην παραγωγή μουσικής στο Πανεπιστήμιο του Kingston στην Αγγλία, σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα και προχωρά τα επαγγελματικά του βήματα. Κυνηγά τη δουλειά που αγαπά με όπλο του το πάθος για αυτό που κάνει, για τη δημιουργία, αλλά και τη στήριξη της οικογένειάς του και των φίλων του. Η πρώτη του επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Έγραψε τη μουσική στο τραγούδι “Με την πλάτη στον τοίχο” σε στίχους του Τάσου Βουγιατζή ερμηνεύει ο Νότης Σφακιανάκης και ήδη ταξιδεύει στα ερτζιανά και το Youtube και γράφει επιτυχία. Ο Γιώργος λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού μας μίλησε για τα σχέδια του, το μέλλον, τη μουσική και τον Πύργο

Συνέντευξη στο Γιάννη Σπυρούνη

Πότε ξεκινά αυτό το μαγικό ταξίδι σου στη μουσική;
Στην ηλικία των εφτά ήταν η πρώτη μου επαφή με τη μουσική και συγκεκριμένα με το πιάνο. Οι γονείς μου και κυρίως ο παππούς μου, ο οποίος ήταν μουσικός!!!, με προέτρεψαν να ασχοληθώ με τη μουσική και τους είμαι ευγνώμων κάθε μέρα για αυτό. Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου στο Εθνικό ωδείο και αφού ξεπέρασα τα πρώτα χρόνια που κατά τη γνώμη μου είναι τα πιο κρίσιμα καθώς οι περισσότεροι τα παρατούν λόγω δυσκολιών στη συνέχεια έγινε τρόπος ζωής.

Κεφάλαιο σπουδές στην Αγγλία. Πως πήρες την απόφαση για ένα τέτοιο βήμα και πόσο σε δικαίωσε αυτή η επιλογή;
Μεγάλο βήμα και καθόλου εύκολο. Ένα παιδί από μία μικρή πόλη τελειώνοντας το σχολείο να φεύγει από το σπίτι του και να πηγαίνει στο άγνωστο και ειδικά σε μία εποχή που δεν υπήρχαν πολλά παιδιά που να σπουδάζουν στο εξωτερικό όπως γίνεται πλέον. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη επιλογή. Ήρθα σε επαφή και συνεργάστηκα με μουσικούς σχεδόν απ όλα τα μέρη του κόσμου, έμαθα το Αγγλικό σύστημα εκπαίδευσης όχι μόνο γύρω απ΄ τη μουσική αλλά και γενικότερα το τρόπο διδασκαλίας στην Αγγλία από το σχολείο ακόμα, η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με το δικό μας σύστημα θέλω να πω. Μπορώ να μιλάω πολλές ώρες για τις διαφορές των δύο χωρών και τα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση, άλλα θετική άλλα πάλι όχι. Το σίγουρο είναι ότι αυτά τα πέντε χρόνια που πέρασα στην Αγγλία μου άνοιξαν το μυαλό στο θέμα της μουσικής, μπήκα σε διαδικασία να ακούσω, να μελετήσω και να παίξω άλλα είδη εκτός από αυτά που είχα συνηθίσει έως τότε.

Επιστροφή στην Ελλάδα και μια μεγάλη συνεργασία έρχεται με το “καλημέρα”;
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο όσο ακούγεται αυτό “με το καλημέρα”. Η αλήθεια είναι ότι απ’ τη στιγμή που γύρισα πίσω στην Ελλάδα το έχω “κυνηγήσει” πολύ και συνεχίζω να το κάνω. Συναντήσεις με πολλούς ανθρώπους του χώρου, πολλές πόρτες κλειστές, καθόλου ρόδινα. Υπήρξαν στιγμές που απογοητεύτηκα και πάντα θα υπάρχουν, το θέμα είναι πόσο δυνατός και αφοσιωμένος είσαι σε αυτό που κάνεις και να μη τα παρατάς. Θέλω να τονίσω πως πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτό ίσως το σημαντικότερο είναι η στήριξη που έχεις απ’ τους ανθρώπους σου, την οικογένεια σου. Αυτή είναι που σου δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις.
Σχετικά με τη συνεργασία που ανέφερες, είναι κάτι πολύ ευχάριστο για μένα. Στο δρόμο μου βρέθηκε ένας γνωστός δημιουργός τραγουδιών ο Τάσος Βουγιατζής ο οποίος μου εμπιστεύθηκε κάποιους στίχους και μου ζητήθηκε να γράψω μουσική πάνω σε αυτούς. Η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη αφού το τραγούδι μας αυτό δέχτηκε να ερμηνεύσει ο Νότης Σφακιανάκης.

Πως νιώθει ένας νέος άνθρωπος, ένας νέος συνθέτης σε μια τέτοια συνεργασία; Τόσο ο Νότης, όσο και ο Τάσος έχουν γράψει “άπειρα” χιλιόμετρα στο χώρο…
Είναι μεγάλη τιμή καλλιτέχνες με τόσες επιτυχίες στο ενεργητικό τους, με τραγούδια που έχουν γράψει ιστορία και συνεχίζουν να ακούγονται, να δέχονται να συνεργαστούν μαζί σου και να αναγνωρίζουν τη δουλειά σου. Δε νοείται στο χώρο του λαϊκού, μουσικός και να μην έχει στο ρεπερτόριο του τραγούδια αυτών των δύο.

Ακούμε έναν ιδιαίτερο ήχο στη σύνθεση του τραγουδιού, το κλαρίνο που δίνει ίσως όλο το χρώμα στον ήχο. Είναι το όργανο που έδωσες βάρος στις σπουδές σου (κλασικό κλαρίνο ή κάνω λάθος) και το απογειώνεις;
Η επιλογή των οργάνων γίνεται ανάλογα με το ύφος του κάθε κομματιού. Όντως ο ήχος του κλαρίνου στο συγκεκριμένο κομμάτι του ταιριάζει, είναι αυτό που το πάει ένα βήμα παραπάνω. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτό στην ηλικία των δώδεκα και συνέχισα και μετέπειτα στο πανεπιστήμιο. Όσον αφορά τον όρο κλασικό κλαρίνο θέλω να πω πως γενικά η μουσική μου εκπαίδευση στηρίζεται κατά βάση στη κλασική μουσική. Το κλαρίνο είναι ένα ξεχωριστό όργανο για μένα, παρεξηγημένο πολύ στην Ελλάδα καθώς όλοι το έχουν στο μυαλό τους συνώνυμο με το πανηγύρι ενώ στη πραγματικότητα είναι απ’ τα βασικότερα όργανα σε πολλά είδη μουσικής όπως η τζαζ, κλασσική κλπ.

Το συναίσθημα να ακούς το δημιούργημα σου, την έμπνευσή σου να παίζει παντού; Να αντιδρά ο κόσμος θετικά και εσύ να είσαι ανάμεσά τους;
Ξυπνάς, ανοίγεις ραδιόφωνο και ακούς τον παραγωγό να προσφωνεί το τραγούδι σου σε πρώτη μετάδοση. Πρωτόγνωρη εμπειρία που δε θα ξεχάσω ποτέ. Επίσης βρέθηκα στη πρεμιέρα του Νότη Σφακιανάκη στο κέντρο που εμφανίζεται και άκουσα το κόσμο γύρω μου να ανυπομονεί να ερμηνεύσει το τραγούδι μου. Απίστευτο συναίσθημα!

Το πρώτο βήμα έγινε, εσύ είσαι σε μια φάση προσαρμογής μετά τις σπουδές σου. Τι σχεδιάζεις για το μέλλον;

Τα σχέδια παραμένουν τα ίδια όσα χρόνια και αν περάσουν. Πολύ δουλειά, το κεφάλι κάτω και κυνηγάμε τη κάθε ευκαιρία. Η συνταγή αυτή πιστεύω φέρνει και τα ανάλογα αποτελέσματα.

Πίσω στην Ηλεία, τα τελευταία χρόνια σε περιόδους διακοπών βρέθηκες όχι απαραίτητα σε μεγάλους χώρους, αλλά ποιοτικά και με καλή ομάδα, με φίλους και καλή χημεία. Θα βρεθείς πάλι εδώ σύντομα;
Στην όποια εμφάνιση μου σε διάφορους χώρους του Πύργου τα τελευταία χρόνια το όνομά μου εμφανίζεται σχεδόν πάντα δίπλα σε αυτό του αδελφικού μου φίλου και συνεργάτη/τραγουδιστή Διονύση Καραβέλα. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ, έχουμε κοινή αντίληψη για τη μουσική και αυτή η χημεία γίνεται εύκολα αντιληπτή στις εμφανίσεις μας. Αν και περιορισμένες αυτές λόγω του ότι δε βρισκόμαστε μόνιμα στο Πύργο, το χαίρομαι πραγματικά όταν συμβαίνει αυτό. Την ομάδα την συμπληρώνουν ανά περιόδους αξιόλογοι μουσικοί οι οποίοι εύκολα γίνονται μέρος αυτής της παρέας. Όσο για το αν βρεθώ σύντομα στο Πύργο, δεν έχω απάντηση σε αυτό ακόμα. Πιθανόν να ισχύσει το Χριστουγεννιάτικο ραντεβού μας και φέτος.