ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΤΣΙΟΣ: Ο Ηλείος στιχουργός της διπλανής πόρτας

Είναι ίσως από τους πιο απλούς και συνειδητοποιημένους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στην κοινωνία της Ηλείας. Σε μια εποχή που το ψώνιο έχει γίνει σημαία, θα μπορούσε να “πουλάει” τον εαυτό του με ακριβή φιγούρα. Όμως είναι ένας άνθρωπος που η επιτυχία δεν τον αλλοίωσε, κάνει αυτό που αγαπά από μικρός, απολαμβάνει τα αποτελέσματα της δουλειάς του και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο ζει έντονα τη χαρά του “χαζομπαμπά”στο πλευρό της συζύγου του Αθηνάς Βελισσάρη. Ο Δημήτρης Πάτσιος θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο άνθρωπος των επιτυχιών, της διπλανής πόρτας… Γιατί πραγματικά, ενώ άλλοι ζουν στα βόρεια προάστια της Αθήνας, ο Δημήτρης ζει δίπλα μας στον Πύργο και συνεχίζει την επαγγελματική του δραστηριότητα που δεν συνδέεται με το τραγούδι. Κάποιοι - ιδιαίτερα της γενιάς του - τον γνωρίζουν αρκετά καλά. Κάποιοι άλλοι νεότεροι ίσως καθόλου… Κι όμως τις δημιουργίες του τις έχουν ακούσει, τις έχουν τραγουδήσει, τις έχουν χορέψει πάμπολλες φορές όλοι… Και πριν πάμε παρακάτω σημειώστε… “Απόψε λείπεις από δω” - Άννα Βίσση, “Έκανα τη νύχτα μέρα” - Γιώργος Τσαλίκης, “Κατεδαφίστε το” - Νίκος Μακρόπουλος και αρκετά άλλα που παίρνουν το δρόμο από το χαρτί της δημιουργίας για το στούντιο… δικά του τραγούδια.

Συνέντευξη στο Γιάννη Σπυρούνη

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, πότε ξεκίνησες να γράφεις τραγούδια; - Ποιο ήταν το ερέθισμα;

Ξεκίνησα να γράφω από πολύ μικρός. Το πρώτο μου ολοκληρωμένο στιχάκι το οποίο έβγαζε κάποιο νόημα, το έγραψα στην ηλικία των εφτά ετών. Από εκεί και πέρα έγραφα κατά καιρούς πράγματα τα οποία φυσικά δεν υπάρχουν πλέον. Πιο συγκροτημένα και οργανωμένα άρχισα να γράφω στην εφηβεία μου. Δεν μπορώ να προσδιορίσω το αρχικό ερέθισμα θεωρώ όμως πως ήθελα να πω πράγματα ή να τονίσω καταστάσεις κι όλο αυτό μου έβγαινε επάνω σε μια κόλλα χαρτί.

Ο κόσμος – δυστυχώς – σπάνια κοιτά τους συντελεστές ενός τραγουδιού... και συνήθως μόνο ο ερμηνευτής μένει στο μυαλό του κοινού. Θύμισε μας μερικές από τις επιτυχίες σου...

 Ο πολύς κόσμος δεν έχει καταλάβει πως το κάθε τραγούδι δεν ανήκει στον τραγουδιστή. Ανήκει στους δημιουργούς του. Αυτοί είναι οι ''γονείς του’'. Οι δημιουργοί βέβαια αναφέρονται στα ''ψιλά''γράμματα αλλά σημασία έχει το καλό τραγούδι να μείνει στον κόσμο. Μερικά από αυτά που έχω γράψει εγώ είναι το ''Απόψε λείπεις από 'δώ'' της Άννας Βίσση στο δίσκο ''Κραυγή'' σε μουσική Νίκου Καρβέλα, το ''Έκανα την νύχτα μέρα'' του Τσαλίκη σε μουσική Κώστα Μηλιωτάκη, το ''Κατεδαφίστε το'' του Νίκου Μακρόπουλου σε μουσική Ηλία Αγγελή κ.λ.π.

Πως έφτασαν τα τραγούδια σου στα χέρια μεγάλων καλλιτεχνών όπως η Άννα Βίσση, ο Γιώργος Τσαλίκης και ο Νίκος Μακρόπουλος;

Κοίτα...έφτασαν θεωρώ επειδή είχαν την δυναμική που έπρεπε για να φτάσουν κι επειδή υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι με βοήθησαν για να γίνει αυτό, τους οποίους ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Στην Βίσση η ουσία ήταν να μπορέσω να έρθω σε επαφή με την Άννα και με τον Νίκο Καρβέλα. Αυτό μου το εξασφάλισε ο θείος μου Θοδωρής, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης στην Αθήνα και μέσω των γνωριμιών του έφτασα ως εκεί. Από την μεριά την δική μου βέβαια ήξερα καλά ότι είχα στα χέρια μου στίχους που άξιζαν και θα τράβαγαν την προσοχή τους. Όταν λοιπόν έφτασα εκεί τα τραγούδια τα πήρε στα χέρια του ο μάνατζερ της Άννας και πολύ καλός μου φίλος πια, ο Νίκος Μανωλιάς. Αυτός έριξε μια γρήγορη ματιά και είπε στον Καρβέλα ‘'πάρτα, αξίζει να ασχοληθείς. Εκείνη την στιγμή λοιπόν είχε γίνει αυτό που ήθελα να διαβαστούν δηλαδή κι όχι να καταλήξουν σε κάδο σκουπιδιών. Ο Καρβέλας τότε μου έδειξε έναν κάδο σκουπιδιών γεμάτο με ντοσιέ με στίχους και μου είπε χαρακτηριστικά ''Κοίτα τι μου φέρνουν κάθε βράδυ, για να σε δω κι εσένα… εννοώντας ''Για να δω τι γράφεις’'. Σε δέκα μέρες από εκείνο το βράδυ με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ''Αύριο μπαίνουμε στούντιο να είσαι εδώ’’. Έτσι κι έγινε λοιπόν και πιστεύω πως όσους με βοήθησαν τους έχω βγάλει ''ασπροπρόσωπους''.
Με τον Τσαλίκη με πήρε ο ίδιος τηλέφωνο κάποιο βράδυ και απλά μου είπε πως είναι με κοινούς μας φίλους, εννοούσε τον Νίκο Μανωλιά και τον Θανάση Παπαγεωργίου τον επιχειρηματία του Fever και πως θέλει να του γράψω ένα ζειμπέκικο. Έγιναν κάποια ραντεβού και με τον Γιώργο και με τον Κώστα Μηλιωτάκη και το τραγούδι ετοιμάστηκε σε γρήγορο χρονικό διάστημα.
Με τον Μακρόπουλο είχαμε το τραγούδι ντεμαρισμένο με τον Ηλία τον Αγγελή και μετά από συνεννόηση του το πήγαμε σπίτι του το άκουσε κι επί τόπου μας είπε πως το κομμάτι είναι μέσα στον δίσκο του.
Σημασία έχει πάντως πως ένα τραγούδι για να ''γίνει'' περνάει από σαράντα κύματα κι αν δεν έχει κάτι να πει, απλά δεν θα γίνει ποτέ.

patsios2

 

Υπάρχει μια ιστορία πίσω από το “Έκανα τη νύχτα μέρα”;

Ναι υπάρχει όπως και σε κάθε τραγούδι. Στο ''έκανα την νύχτα μέρα'' υπάρχει η εξής.
Πολύ αργά κάποιο βράδυ, σχεδόν πρωί, γράφω το κομμάτι αλλά έχω βάλει κάποιον άλλον στίχο στην θέση του ''έκανα την νύχτα μέρα'' ο οποίος δεν μου ''κάθεται'' καλά.
Εκείνη την ώρα λοιπόν σηκώνεται η μητέρα μου κι όταν με βλέπει να γράφω μου λέει ''Τι θα κάνεις εσύ; Δεν θα κοιμηθείς απόψε; Έχεις κάνει την νύχτα μέρα…” Αυτό ήταν, το κομμάτι πλέον είχε ολοκληρωθεί για μένα.

Πως νιώθεις όταν ακούς πρώτη φορά τους στίχους σου με τη μουσική;

Συνήθως η πρώτη φορά που οι δημιουργοί ακούνε το κομμάτι δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Το τραγούδι ''χτίζεται'' στην κυριολεξία βήμα βήμα με υλικά ψυχής και του στιχουργού και του συνθέτη και του ενορχηστρωτή. Όταν βέβαια φτάνει στο τελικό και πλέον το ακούω 100% έτοιμο τότε νιώθω πολύ ευχάριστα αλλά και ευθύνη απέναντι σε αυτούς που θα το ακούσουν και θα το στηρίξουν. Το τραγούδι μέχρι να φύγει από το στούντιο είναι σαν ένα μικρό παιδί που πρέπει να του δώσεις αγάπη, φροντίδα, σεβασμό. Όταν βγει από το στούντιο ουσιαστικά ενηλικιώνεται κι ανοίγει τα φτερά του για να ταξιδέψει. Από εκεί και πέρα ''ανήκει'' σε όλους όσους το αγαπήσουν το χορέψουν το σιγοτραγουδήσουν, αλλά πάντα έχει ένα σπίτι και τους γονείς του...

Αυτή η διαδρομή πόσο δύσκολη είναι;  Το να «συναντήσει» ο δημιουργός τον ερμηνευτή και να φτάσουν στην κυκλοφορία ενός τραγουδιού ή δίσκου;

Όπως σου είπα και πριν για να βγει ένα τραγούδι περνά από σαράντα κύματα. Δεν είναι εύκολο να φτάσει στον ερμηνευτή. Μεσολαβούν πολλές ώρες δουλειάς, πολλά τηλέφωνα, πολλές συναντήσεις πολλά ξενύχτια στο στούντιο κι άλλα πολλά. Όταν ολοκληρωθεί λοιπόν, πρέπει να ''διαλέξουν'' οι δημιουργοί του και σε ποιόν ‘'πάει''. Εκεί αρχίζει άλλο τρέξιμο. Να βρεις τον τραγουδιστή, να κλείσεις ραντεβού, να το ακούσει να το ακούσουν στην εταιρεία του, ο παραγωγός του κι άλλα πολλά. Εκτός κι αν κάποιος τραγουδιστής σου έχει ζητήσει να του γράψεις οπότε γράφεις στοχευμένα πλέον γλιτώνοντας το πολύ τρέξιμο.

Η συνεργασία με το Νίκο Καρβέλα για το “Απόψε λείπεις από δω” και την Άννα Βίσση, τι εμπειρία ήταν για σένα;  

Η συνεργασία αυτή έγινε την στιγμή που η Άννα ήταν στο καλύτερο σημείο της καριέρας της θεωρώ. Έτσι οι απαιτήσεις από τους δημιουργούς του δίσκου ''Κραυγή'' ήταν ασύλληπτα μεγάλες. Μην ξεχνάς πως το ΄΄Κραυγή'' έγινε 7 φορές πλατινένιο στη Ελλάδα και 7 στη Κύπρο και πούλησε πάνω από 350.000 cd . Την εποχή που η πλατίνα ήταν 50.000 cd. Το να συμμετέχεις λοιπόν σε μια τέτοια παραγωγή από μόνο του είναι τεράστια εμπειρία που σε ρίχνει στα βαθιά. Εκεί η ξέρεις να κολυμπάς ή πας στον πάτο.
Και σε τέτοιες παραγωγές δεν έχει σημασία ποιος είσαι ή ποιος σε έστειλε ή ποιος σε προωθεί. Εκεί έχει σημασία τι έχεις στα χέρια σου κι αν αξίζουν. Επειδή βέβαια γνώρισα καλύτερα και τον Καρβέλα και την Βίσση και σε προσωπικό επίπεδο να σου πω πως είναι και οι δύο μια χαρά απλοί άνθρωποι με χιούμορ, εξυπνάδα και πολύ θετική ενέργεια. Στην δουλειά τους όμως είναι επαγγελματίες με όλη την έννοια της λέξης.

Πρόσφατα άνοιξες τα πανιά σου για την Κύπρο με νέες συνεργασίες με γνωστούς και επιτυχημένους δημιουργούς, όπως ο Στάθης Πανταζής και ο Ευθύβουλος Θεοχάρους. Μίλησέ μας για αυτή τη συνεργασία...

Αυτή η συνεργασία είναι κάτι που με ευχαριστεί πάρα πολύ για δύο λόγους. Πρώτον ότι συνεργάζομαι με φίλους μου πλέον και πολύ καλά παιδιά και δεύτερον γιατί γίνεται πολύ καλή δουλειά. Ξεκίνησε πέρυσι ουσιαστικά αυτή η συνεργασία όταν μαζί με τον Ηλία Αγγελή γράψαμε μια ρούμπα για τον Στάθη. Εκείνη την εποχή ο Ηλίας δούλευε στην Κύπρο μαζί με τον Στάθη. Το κομμάτι πήγε και πάει ακόμα πολύ καλά και έτσι κάναμε μαζί με τον Ηλία κι ένα καινούργιο κομμάτι για τον Στάθη. Ένα ζειμπέκικο το ''Άν θες να φύγεις'' το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα και το οποίο ανέλαβε να το ενορχηστρώσει ο Ευθύβουλος ο οποίος έχει γράψει σε μεγάλους τραγουδιστές εδώ στην Ελλάδα π.χ ''Υπάρχει λόγος'' Έλενα Παπαρίζου κι άλλα πολλά κι έχει εκπροσωπήσει και την χώρα μας στην Eurovision με δικό του κομμάτι που το ερμήνευσε η Άννα Μαρία Κυριακού το 2015.
Θεωρώ πως κάναμε ένα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο το οποίο ο καθένας μας έβαλε τα καλύτερα κομμάτια της ψυχής του. Μαζί με την εξαιρετική φωνή του Στάθη Πανταζή και τις υπέροχες δεύτερες από την Έλενα Παπαπαναγιώτου η οποία είναι μια από τις καλύτερες φωνές της Κύπρου το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που ακούτε.
Θα έρθουν στο μέλλον κι άλλα πολύ όμορφα τραγούδια κι αυτή η συνεργασία μόλις τώρα άρχισε. Εξάλλου όταν συνεργάζεσαι με φίλους, τόσο καλούς επαγγελματίες και ανθρώπους δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην συνεχίσεις.

Στο ξεκίνημά σου αναζητούσες την γνώμη των άλλων για τους στίχους σου;

Πάντα αναζητούσα γνώμες από ανθρώπους κι αναζητώ ακόμα. Από ανθρώπους όμως που η γνώμη τους με ενδιαφέρει πραγματικά κι αυτοί ήταν και είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν ξέρω πως μόνο αλήθεια θα μου πουν και λαμβάνω σοβαρά την γνώμη τους σε οποιοδήποτε θέμα εκτός από τους στίχους. Με λίγα λόγια αναζητώ την γνώμη της ευρύτερης οικογένειάς μου.

Ποιος είναι ο «δρόμος» που ακολουθείς προς τη δημιουργία; Αρκεί μόνο η έμπνευσή ή έχει και άλλα συστατικά η «συνταγή»;  Πως “γεννιέται” ένα τραγούδι;

Κοίτα...επειδή το να γράψεις ένα τραγούδι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα υπάρχουν κάποιοι ''μηχανισμοί'' που πρέπει να λειτουργήσουν αρμονικά την στιγμή που το γράφεις. Ο στίχος ενός τραγουδιού είναι και μια μικρή ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Η έμπνευση είναι το πιο σημαντικό βέβαια αλλά χρειάζονται κι άλλα πράγματα. Πρέπει να βρεις τις λέξεις που θα δώσουν την ένταση στο κομμάτι. Άλλες που θα το ''χαλαρώνουν'' άλλες που θα προβληματίζουν ίσως κι άλλες που θα αντιπροσωπεύουν όχι μόνο εσένα που το γράφεις αλλά και πολύ άλλον κόσμο.
Την στιγμή που γράφω ένα στίχο για τραγούδι, εκείνα τα 8 -10 λεπτά γίνομαι ένα με τον στίχο. Αν γράφω για χωρισμό εκείνη την στιγμή είμαι χωρισμένος αν γράφω ένα ερωτικό εκείνη την στιγμή πρέπει να είμαι ερωτευμένος. Μόνο τότε, τουλάχιστον εγώ, μπορώ να γράψω κι επειδή δεν είναι εύκολο να το κάνεις όλο αυτό ή το γράφω μέσα σε 10 λεπτά ή καθόλου. Ποτέ δε δεν έχω αφήσει στην μέση ένα κομμάτι για να το συνεχίσω άλλη μέρα. Δεν γίνεται. Αν δεν το γράψω την ώρα που συμβαίνει όλο αυτό που σου είπα πριν μετά πάει.. χάθηκε.

Γράφεις τους στίχους, ο συνθέτης γράφει τη μουσική και ο ερμηνευτής το τραγουδά. Εύκολη ή δύσκολη η μεταξύ σας επικοινωνία;

Η επικοινωνία μεταξύ των δημιουργών και του ερμηνευτή είναι από πολύ εύκολη μέχρι πολύ δύσκολη. Όταν πιέζει την παραγωγή ο χρόνος τα πράγματα τρέχουν πιο γρήγορα είναι αλήθεια, πάντα όμως με τον επαγγελματισμό που αρμόζει. Όταν είναι πιο χαλαρά τα πράγματα η επικοινωνία γίνεται πιο δύσκολη. Εξάλλου όλοι έχουμε την καθημερινότητά μας, τις δουλειές μας, τα δικά μας προβλήματα κι αυτό όσο να 'ναι επηρεάζει. Πάντως όταν πρέπει κάπως ''μαγικά'' όλοι οι συντελεστές βρίσκονται και τα λένε.

Υπάρχουν τραγούδια σου έτοιμα που δεν έχουμε ακούσει;

Φυσικά και υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Ελπίζω να βρουν τον δρόμο τους κι αυτά αλλά και πάλι θα υπάρχουν καινούργια που θα περιμένουν.

Πιστεύεις στον διαχωρισμό ποιοτικό και μη ποιοτικό τραγούδι – ποιοτικός ή μη τραγουδιστής;

Φυσικά και δεν πιστεύω. Δεν υπάρχει αυτό. Ταμπέλες στην μουσική δεν μπαίνουν ειδικά σε θέματα ποιότητας. Υπάρχει καλό και κακό τραγούδι. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Πόσοι ήξεραν την ''Πριγκιπέσα'' του Μάλαμα πριν την πει ο Καρράς; Λίγοι οι ''έντεχνοι'' όπως αυτοχαρακτηρίζονται. Ο Καρράς το λέει άσχημα; Γιατί έχω δει ''έντεχνους'' πρωινές ώρες στα μπουζούκια να χορεύουν ότι νά’ ναι. Κάτι άλλο... Πριν λίγο καιρό ο Καρράς κυκλοφόρησε ένα τραγούδι σε στίχους της φίλης μου Αγγελικής Μακρυνιώτη και σε μουσική του Βασίλη Γαβριηλίδη το ''Τα καλύτερα ταξίδια’'. Ακούστε το, στίχο στίχο και πείτε μου σε τι διαφέρει από ένα έντεχνο κομμάτι. Ο ίδιος άνθρωπος που γράφει το ''έντεχνο'' γράφει και το λαϊκό και πιστέψτε με, με πολύ τέχνη και τα δύο. Εξάλλου όλοι οι ''έντεχνοι'' καλλιτέχνες έχουν πει και τα ζεϊμπέκικα τους.

Βοηθάς νέους καλλιτέχνες που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα; Εμπιστεύεσαι ένα τραγούδι σου στη φωνή τους;

Προσπαθώ να βοηθάω καλλιτέχνες που έχουν πάθος με αυτό που κάνουν, που είναι δεκτικοί σε συμβουλές και που έχουν ήθος. Καλλιτέχνες που προσπαθούν για το καλύτερο κάθε μέρα και που το μεταφορικό τους μέσο είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από το ‘'καλάμι'', τουλάχιστον όσο αφορά τις σχέσεις τις δικές μου μ' αυτούς. Ένας τέτοιος, για μένα, τραγουδιστής είναι ο ''δικός μας'' Πάνος Βαβίλης στον οποίο είχα δώσει και παλιότερα ένα τραγούδι μου το ''Τέτοιες αγάπες'' και ετοιμάζουμε ήδη ένα νέο μοντέρνο τραγούδι χορευτικό μαζί με το Γιώργο Γιαννικόπουλο που κάνει την μουσική και την ενορχήστρωση, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες.

Βοηθάω επίσης και νέους στιχουργούς με το να τους πω μια γνώμη για τα γραπτά τους. Το ''κακό '' όμως, για μερικούς ευτυχώς, είναι ότι είμαι ειλικρινής και τους λέω πάντα την αλήθεια σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια. Οι πιο πολλοί το δέχονται και βελτιώνονται, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν την εντύπωση πως εγώ είμαι ο άσχετος και πως αυτοί έχουν γράψει τον επόμενο Εθνικό ύμνο της χώρας...

Το «φαινόμενο» Παντελής Παντελίδης πως το σχολιάζεις;

Ο Παντελίδης ήταν, είναι και θα παραμείνει στην μουσική σκηνή της χώρας ένα από τα δυνατά χαρτιά. Άσχετα με το ότι δεν είναι πια μαζί μας δηλώνει παρών μέσα από το έργο του. Το παλικάρι είχε άστρο κι αν έκανε αυτήν την πορεία που έκανε την άξιζε και με το παραπάνω. Τα τραγούδια του είναι άμεσα, ο πρωταγωνιστής τους δεν φοβάται να τσαλακωθεί και έχουν αληθινό στίχο. Σε όλα του τα τραγούδια υπάρχει ''εικόνα'' κι αυτό είναι κάτι σπουδαίο. Εκφράζει την καθημερινότητα και την ''ζωή'' πολλών χιλιάδων ανθρώπων μέσα από τα τραγούδια του γι' αυτό και έφτασε εκεί που έφτασε. Είμαι σίγουρος ότι αυτός ο καλλιτέχνης θα λείψει από την μουσική σκηνή της χώρας.

Υπάρχει κάτι στα σκαριά για το μέλλον;

Υπάρχουν πολλά στα σκαριά μακάρι να υπήρχε και περισσότερος ελεύθερος χρόνος για να ασχοληθώ. Από τραγούδια, ένα μυθιστόρημα που σκοπεύω να τελειώσω μέσα στο νέο χρόνο καθώς κι ένα παιδικό παραμύθι που ξεκίνησα να γράφω πριν λίγες εβδομάδες και θα είναι αφιερωμένο στον γιο μου.

Σε ευχαριστώ πολύ

patsios3

Ο πλατινένιος και οι χρυσοί δίσκοι του Δημήτρη Πάτσιου.

Περισσότερα από την κατηγορία

COPYRIGHT © 2016 ILIALIVE.GR

wkndrelogo

ΚΟΜΙΩΤΗΣ Δ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ - ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ - ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ