Πράγα: Ενα διαμάντι ανάμεσα στα μαργαριτάρια

 Με την Πράγα ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Μόνο που αυτή η πρώτη ματιά απείχε πολύ, χωροχρονικά, από τη διά ζώσης γνωριμία. Ο χώρος ήταν ένα μπαράκι σε μια μικρή πόλη της Κρήτης. Ο χρόνος ήταν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Στο video wall του μαγαζιού προβαλλόταν για πρώτη φορά το video clip του «Never tear us apart» των INXS. Η κοπέλα στο video ήταν πανέμορφη και μυστηριώδης. Ο συγχωρεμένος Michael Hutchence ήταν στα ντουζένια του!

Ομως όλοι, αγόρια και κορίτσια, ερωτεύθηκαν το «φόντο», μια πόλη ρομαντική, γοητευτική και κάπως μελαγχολική. Ηταν λίγο πριν, λίγο μετά την πτώση του Τείχους και τη «Βελούδινη Επανάσταση» στην, τότε, Τσεχοσλοβακία. Η Πράγα, «κρυμμένη» ακόμα πίσω από το «Σιδηρούν Παραπέτασμα», παρέμενε σχετικά άγνωστη.

Αυτό έμελλε να αλλάξει ραγδαία μετά το 1989. Με την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, άνοιξε διάπλατα τις αγκάλες της στους επισκέπτες. Αυτοί ανταποκρίθηκαν κατά εκατομμύρια, μετατρέποντας την Πράγα από τη μια στιγμή στην άλλη σ’ έναν από τους κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς παγκοσμίως. Ειδικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, η πόλη «βούλιαξε» από ταξιδιώτες, κατάφερε όμως κάτι πολύ σημαντικό. Δεν αλλοιώθηκε, δεν έγινε Disneyland, διατήρησε ακέραιο τον χαρακτήρα της. 

Το ιστορικό κέντρο

«Ομφαλός» της είναι ο ποταμός Μολδάβας (Vltava), που ενέπνευσε τον «εθνικό» Τσέχο συνθέτη Smetlana, να γράψει το «Moldau», ένα «συμφωνικό ποίημα», ένα από τα ωραιότερα κομμάτια κλασικής μουσικής του 19ου αιώνα.

Αριστερά και δεξιά του ποταμού απλώνεται το ιστορικό κέντρο της πόλης, που είναι για πολλούς η ομορφότερη της Ευρώπης ή για να το πούμε με τα λόγια ενός ανώνυμου θαυμαστή της: «Αν οι πόλεις της Ευρώπης αποτελούν ένα περιδέραιο, τότε η Πράγα είναι το διαμάντι ανάμεσα στα μαργαριτάρια». Είναι επίσης ένα ανοιχτό μουσείο όπου παρουσιάζονται, χωρίς εισιτήριο, 900 χρόνια αρχιτεκτονικής εξέλιξης. 

Προτείνουμε να ξεκινήσετε από την πλευρά δυτικά του Μολδάβα και συγκεκριμένα από το Κάστρο της Πράγας (Pratzky Hrad, ή σκέτο «Hrad» για τους ντόπιους), γιατί μεταξύ άλλων θα έχετε και μια πρώτη πανοραμική άποψη της πόλης. 

Το Κάστρο είναι σύμφωνα με το βιβλίο των ρεκόρ Guinness το μεγαλύτερο αρχαίο κάστρο του κόσμου. Η ιστορία του ξεκινάει τον 9ο αιώνα και με συνεχείς επεκτάσεις και ανακατασκευές έφτασε σήμερα να καλύπτει χώρο μεγαλύτερο από 7 ποδοσφαιρικά γήπεδα! Διατηρείται σε τέλεια κατάσταση, ενώ στις εσωτερικές αυλές του αφθονούν τα αξιοθέατα, από παλάτια και γραφικά σοκάκια μέχρι μουσεία και επιβλητικούς ναούς. 

Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι ο Καθεδρικός του Αγίου Βίτου. Η κατασκευή του άρχισε το 1344 και ολοκληρώθηκε το 1929, σχεδόν 600 χρόνια μετά! Η γοτθική μεγαλοπρέπεια και ο όγκος του κόβουν την ανάσα. Βγαίνοντας από τον Καθεδρικό, αν σας κρατάνε τα πόδια σας, ανεβείτε τα 287 σκαλοπάτια του Νότιου Πύργου. Η πανοραμική θέα της Πράγας θα σας ανταμείψει! Εντός του κάστρου, μη χάσετε το Παλιό Παλάτι με την εκπληκτικής ομορφιάς αίθουσα Vladislav και το «Χρυσό Σοκάκι», ένα γραφικό, πολύχρωμο δρομάκι με χαμηλοτάβανα σπιτάκια, όπου ζούσαν και εργάζονταν διάφοροι χειροτέχνες.

Στην περιοχή γύρω από το κάστρο (Hradcany), εντοπίστε τα κτίρια που είναι διακοσμημένα εξωτερικά με την τεχνική του sgraffito (κάτι σαν τα «ξυστά» στα Μαστιχοχώρια της Χίου, αλλά στο πιο εξεζητημένο), την υπέροχη μπαρόκ εκκλησία Loreta και τη γραφική γειτονιά Novy Svet, που θυμίζει χωριό στην καρδιά της πόλης. Νοτιότερα, στον λόφο Petrzin (ωραίο μέρος για περίπατο με θέα), μη χάσετε το μοναστήρι Strahov (Strahovsky Klaster) και τις δύο εκπληκτικές βιβλιοθήκες του.

Κατεβαίνοντας στη Mala Strana και ενώ πλησιάζετε στο ποτάμι, εισέρχεστε στην επικράτεια της ρομαντικής Πράγας που κατακλύζεται από ερωτευμένα, χειροπιασμένα (η αυτόματη διόρθωση του Word πάει να μου το βγάλει «σιροπιασμένα», λόγω τιμής!) ή σφιχταγκαλιασμένα ζευγαράκια με τα αναπόφευκτα γκρουπ των Γιαπωνέζων να προσπαθούν να χαλάσουν την ατμόσφαιρα αλλά να μην τα καταφέρνουν. Εδώ αφθονούν τα όμορφα κτίρια, τα πολυκαιρισμένα καφέ και εστιατόρια, οι παραμυθένιοι κήποι.

Στα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής, άλλο ένα μπαρόκ αριστούργημα, ο ναός του Αγίου Νικολάου που δεσπόζει με τον πράσινο τρούλο του. Σε μικρή απόσταση (10 λεπτά περπάτημα) μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία με  το «θαυματουργό» κέρινο «Θείο Βρέφος της Πράγας» και την περίτεχνη «γκαρνταρόμπα» του αλλά και τον διάσημο «Τοίχο του Τζον Λένον».

Πριν διασχίσετε τη διάσημη Γέφυρα του Καρόλου, κάντε έναν περίπατο στο νησάκι Κampa, δείτε τον παλιό νερόμυλο του 13ου αιώνα στο κανάλι Certovka (γνωστό και ως «Ρέμα του Διαβόλου» ή «Μικρή Βενετία») και αποτίστε φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών στο Μουσείο Κάφκα.

Ακριβώς έξω από αυτό θα βρείτε ένα από τα πολλά έργα του «προβοκάτορα» David Cerny, που κοσμούν την Πράγα. Το «Proudy» («Ρυάκια») είναι ένα animatronic γλυπτό αποτελούμενο από δύο άνδρες, οι οποίοι ελεγχόμενοι από μικροτσίπ, «ουρούν» σε μια λιμνούλα στο σχήμα της Τσεχίας. Τα «τσισάκια» τους «γράφουν» στην υδάτινη επιφάνεια διάσημες φράσεις της τσεχικής λογοτεχνίας. Χαριτωμένο;...

Η Γέφυρα του Καρόλου

 Εχετε φτάσει πια στο σημείο όπου χτυπάει η καρδιά της πόλης, που δεν είναι άλλο από τη μεσαιωνική Γέφυρα του Καρόλου. Με 620 μέτρα μήκος, 16 καμάρες και 30 γλυπτά-μνημεία, αποτελεί το αδιαμφισβήτητο «σήμα κατατεθέν» της πόλης. Η γέφυρα, που ολοκληρώθηκε το 1390, αποτελούσε για αιώνες το μοναδικό πέρασμα από τη μια πλευρά της πόλης στην άλλη, ενώ μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τη διέσχιζαν έως και βαρέα οχήματα.

Από εδώ περνούν όλοι, μιλιούνια, ερωτευμένοι και μη, για την απαραίτητη selfie, για να χαζέψουν τα αγάλματα, τους πλανόδιους ζωγράφους, τις τζαζ μπάντες και για να κάνουν μια ευχή ακουμπώντας τα πέντε δάκτυλα του αριστερού χεριού στα πέντε αστέρια του σταυρού στο μικρό μνημείο του Αγίου Ιωάννη του Νέπομουκ, κάπου στου δρόμου τα μισά. Στις άκρες της δεσπόζουν δύο πύργοι, με αυτόν στην πλευρά της Παλιάς Πόλης να προσφέρει εξαιρετική θέα στη γέφυρα, στο ποτάμι, στη Mala Strana και στο Κάστρο. 

Ακολουθώντας την οδό Karlova, στην προέκταση της γέφυρας, έχετε περάσει πια στην ανατολική πλευρά του Μολδάβα και εισέρχεστε για τα καλά στην Παλιά Πόλη (Stare Mesto). Περπατάτε στον πιο τουριστικό δρόμο της, δίπλα στους ψηλούς τοίχους του παλιού Ιησουιτικού Κολεγίου Klementinum. 

Από εδώ και πέρα η αναφορά αξιοθέατων καθίσταται παντελώς ανώφελη. Κοιτάξτε προς όποια κατεύθυνση θέλετε, ολόκληρη η πόλη είναι ένα αξιοθέατο. Αποφύγετε όσο μπορείτε τους κεντρικούς δρόμος, χωθείτε στα γραφικά σοκάκια και στα «pasazy» (περάσματα - στοές) που σχηματίζουν έναν υπέροχο λαβύρινθο, λιώστε τα παπούτσια σας στους κυβόλιθους. 

Εντάξει, εννοείται ότι θα περάσετε από την Πλατεία της Παλιάς Πόλης και το Παλιό Δημαρχείο, εννοείται ότι στο «ακριβώς» θα στηθείτε κάτω από το διάσημο Αστρονομικό Ρολόι για να δείτε την «παρέλαση» των 12 Αποστόλων. Το Αστρονομικό Ρολόι (και ο Ημερολογιακός Κύκλος ακριβώς από κάτω) είναι ένα από τα πιο διάσημα και πολυφωτογραφημένα αξιοθέατα σε παγκόσμιο επίπεδο και το αξίζει. Πέρα από την ομορφιά του, πέρα από το πλήθος των συμβολισμών, αποτελεί και ένα κορυφαίο τεχνικό επίτευγμα για την εποχή που κατασκευάστηκε (1410 μ.Χ.). Εχει μόνο ένα πολύ μικρό μειονέκτημα (για ρολόι): Δεν μπορείς να καταλάβεις τι ώρα δείχνει!

Από την πλατεία, με κατεύθυνση βόρεια μέσω της κοσμοπολίτικης, εμπορικής λεωφόρου του Παρισίου (Parizska), θα φτάσετε σε μια «υποδιαίρεση» της Παλιάς Πόλης, την εβραϊκή συνοικία Josefov, όπου επιβάλλεται η επίσκεψη στο Εβραϊκό Μουσείο. Το «μουσείο» δεν είναι ένας συγκεκριμένος χώρος, αλλά διάφορα αξιοθέατα (5-6 συναγωγές, το παλιό δημαρχείο, ένα μουσείο και το θρυλικό εβραϊκό κοιμητήριο), τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε με ένα κοινό εισιτήριο. Eνα πέρασμα από το απόκοσμο σκηνικό του παλιού κοιμητηρίου θεωρείται «εκ των ων ουκ άνευ» για κάθε επισκέπτη της πολης.

Δείτε, επίσης, την Παλιά-Νέα Συναγωγή, την αρχαιότερη εν ενεργεία συναγωγή της Ευρώπης (από το 1270), αλλά και την Ισπανική συναγωγή, την ωραιότερη του κόσμου. Κάντε μια στάση, τέλος, στη Συναγωγή Pinkas, οι τοίχοι της οποίας είναι καλυμένοι απ' άκρου σ' άκρον με τα ονόματα των 77.297 Εβραίων της Πράγας που εξοντώθηκαν από τους ναζί. Είναι ένα από τα παράδοξα της Ιστορίας ότι η συγκέντρωση τόσο πολλών κειμηλίων στην Πράγα οφείλεται στον ίδιο τον Χίτλερ, ο οποίος μάζευε ό,τι θεωρούσε σημαντικό από κάθε Εβραϊκή κοινότητα που εξαφάνιζε ανά την Ευρώπη και το έστελνε εδώ με σκοπό να ιδρύσει κάποτε ένα «Μουσείο των Εξοντωμένων Φυλών»!

Στα όρια Παλιάς και Νέας Πόλης (Nove Mesto), δίπλα στην Πύλη της Πυρίτιδας, επισκεφθείτε τον «Δημοτικό Οίκο» ένα εντυπωσιακό αρ νουβό κτίριο, με έναν από τους πολλούς σημαντικούς συναυλιακούς χώρους της Πράγας, μιας πόλης που αγαπάει πολύ τη μουσική, κλασική και άλλη. Παρεμπιπτόντως, να αναφέρουμε ότι ο ίδιος ο Μότσαρτ, παρότι Αυστριακός, θεωρούσε το κοινό της Πράγας, το καλύτερο στον κόσμο, γι' αυτό και έκανε την πρεμιέρα της όπερας του «Don Giovanni» εδώ, στο Estates Theater, με τον ίδιο στο πόντιουμ, στις 29 Οκτωβρίου 1787.

Περνώντας στη Νέα Πόλη (όσο μπορεί να χαρακτηριστεί «νέα» μια συνοικία που θεμελιώθηκε το 1348), η εικόνα αρχίζει να αλλάζει, κάποια πιο «σύγχρονα» στοιχεία μπαίνουν στο παζλ.

Η πόλη αρχίζει να βουίζει γύρω από την πλατεία Wenceslas (Vaclavske Namesti), όπου δεσπόζει το άγαλμα του ομώνυμου Αγιου - Βασιλιά, προστάτη της Βοημίας. Σε αυτήν την ιστορική πλατεία ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1918 η ίδρυση της Τσεχοσλοβακίας, εδώ ανακοίνωσαν ο Alexander Dubcek και ο Vaclav Havel την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989. Αξιοθέατα και στη Νέα Πόλη, ων ουκ έστιν αριθμός! 

Το Εθνικό Μουσείο, γνωστό περισσότερο για την πολυτέλεια των εσωτερικών του χώρων (που έχουν «πρωταγωνιστήσει» σε αρκετές χολιγουντιανές παραγωγές), παρά για τα εκθέματά του, είναι δυστυχώς κλειστό αυτή την εποχή λόγω εργασιών συντήρησης. Το Μουσείο της Πόλης της Πράγας με μια ωραία μακέτα της πόλης στις αρχές του 19ου αιώνα. Το Lucerna Palac, στα «σωθικά» του οποίου θα δείτε το «Kun» («άλογο») του David Cerny να παρωδεί (;) τον έφιππο Wenceslas. Το «Κτίριο Που Χορεύει», γνωστό και ως «Τζίντζερ και Φρεντ», δίπλα στο ποτάμι. Την κρύπτη της ορθόδοξης εκκλησίας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, όπου βρήκαν τον θάνατο ύστερα από προδοσία, 7 ηρωικοί Τσέχοι κομάντος, που είχαν δολοφονήσει τον διαβόητο για τη σκληρότητά του, ναζί διοικητή Heidrich, κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης πέραν πάσης προσδοκίας «Επιχείρησης Ανθρωποειδές». Αλλά και ένας υπέροχος, καλά κρυμμένος κήπος, αυτός των Φραγκισκανών, μια όαση ησυχίας μέσα στην πολύβουη πόλη.

Η Πράγα κρύβει πολλές ενδιαφέρουσες γωνιές και έξω από τους τουριστικούς δρόμους, στις συνοικίες Vysehrad,  Smichov, Zizkov και Holesovice. Ομως ακόμα κι αν περιοριστείτε στο ιστορικό κέντρο, 4-5 μέρες δεν είναι αρκετές για να το γνωρίσετε καλά. Από την άλλη πλευρά, αν επισκεφθείτε μία φορά την Πράγα, μάλλον δεν θα είναι και η τελευταία. Οπως έλεγε ο Κάφκα «Η Πράγα δεν σε αφήνει να φύγεις ποτέ... Η αγαπητή μητερούλα έχει νύχια γαμψά».

Πηγή: thetravelbook.gr