Οβελίας: Πως θα σουβλίσετε το αρνί το Πάσχα (video)

• Περνάμε την σούβλα κατά μήκος του αρνιού, μέσα από τον λαιμό και το μέσον του κεφαλιού και το στερεώνουμε.
  Η συμβουλή είναι να χρησιμοποιήσετε σπάγκο για το δέσιμο στην σούβλα και όχι σύρμα, το οποίο «κόβει» το κρέας.
• Στερεώνουμε λοιπόν το αρνί στην σούβλα, δένοντάς το στα πόδια, στον λαιμό αλλά και στην ράχη, ανοίγοντας δύο τρύπες στο κρέας.
  Ο σπάγκος δεν πρόκειται να καεί κατά την διάρκεια του ψησίματος, γιατί θα λιπαίνεται συνέχεια από το λίπος του αρνιού.
• Ανάβουμε μία φωτιά, η οποία φροντίζουμε να έχει «καθίσει» προτού τοποθετήσουμε το αρνί. Μέχρι να καθίσει η φωτιά, αλείφουμε το αρνί εξωτερικά και εσωτερικά με αλατοπίπερο, ράβουμε την κοιλιά του και το τοποθετούμε στην ψηλότερη σκάλα της ψησταριάς.
• Στην αρχή πρέπει να το κρατήσουμε ψηλά, μέχρι να κατεβάσει τα ζουμιά του.
• Επίσης δεν πρέπει να έχουμε κάρβουνα κάτω από την μέση του οβελία.
• Φωτιά χρειαζόμαστε μόνο κάτω από τα πόδια και κάτω από τις σπάλες, δηλαδή τα χεράκια του αρνιού. Παράλληλα, γυρνάμε την σούβλα με μια μέση ταχύτητα, ούτε πολύ αργά, ούτε πολύ γρήγορα.
• Όταν κατέβουν αρκετά τα ζουμιά του εδέσματός μας (μετά από μία ώρα περίπου), κατεβάζουμε το αρνί πιο χαμηλά, στην μεσαία σκάλα. Για το οικογενειακό ψήσιμο, που δεν απαιτεί βιασύνες όπως αυτό μιας επαγγελματικής ψησταριάς, το αφήνουμε μέχρι το τέλος σε αυτή την σκάλα, γυρίζοντας στην ίδια ταχύτητα. Αν χρειαστεί, ίσως στο τέλος, τοποθετούμε λίγα κάρβουνα κάτω από την μέση του αρνιού, για να ολοκληρωθεί το ψήσιμο.
• Πώς καταλαβαίνουμε ότι το αρνί μας είναι έτοιμο. Όταν πιέζουμε τις κλειδώσεις στα χέρια του αρνιού και το κρέας «ανοίγει», δεν συναντάμε δηλαδή ιδιαίτερη αντίσταση, το αρνάκι είναι έτοιμο.

Προσοχή – Tips

Οβελίας – Οβελός. Το αρνί του Πάσχα που ψήνεται στη σούβλα

Έτσι ονομάζεται συχνά το αρνί του Πάσχα που ψήνεται στη σούβλα. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο οβελός (ή οδελός στη Δωρική διάλεκτο) που περιγράφει ένα μακρύ αιχμηρό εργαλείο και ιδιαίτερα τη σούβλα. Η ετυμολογία της λέξης είναι αβέβαιη και εικάζεται ότι ίσως πρόκειται για δάνειο από άλλη γλώσσα.

Στην αρχαιότητα το επίθετο οβελίας συνοδευόταν από το άρτος (οβελίας άρτος) και περιέγραφε ένα είδος ψωμιού που ψηνόταν στη σούβλα. Το συναντούμε στον Αριστοφάνη αλλά και σε άλλους αρχαίους συγγραφείς. Απ’ εδώ προέρχεται και η σύγχρονη σημασία «αρνί στη σούβλα», αφού ο άρτος αντικαταστάθηκε με το κρέας.

Την ίδια σημασία με τον οβελό έχει η περισσότερο συνηθισμένη σούβλα που προέρχεται από το Λατινικό subula= αιχμηρό εργαλείο, χοντρή βελόνα.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι από τη λέξη οβελός προέρχονται τόσο τα οβολός (νόμισμα της αρχαίας Αθήνας, υποδιαίρεση της δραχμής) και οβελίσκος, όσο και η βελόνα.

Το ψητό αρνί στη σούβλα ως το κατεξοχήν φαγητό του Πάσχα συνηθίζεται στην ορεινή κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, περιοχές παραδοσιακά κτηνοτροφικές (στις οποίες παρασκευάζεται και με άλλες ευκαιρίες), ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα συνηθίζεται το ψητό ή μαγειρευτό αρνί ή κατσίκι.

Τα τελευταία πάντως χρόνια η συνήθεια αυτή έχει επεκταθεί και στα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας. Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι την περίοδο μετά την Επανάσταση του 1821 το σουβλιστό αρνί έκανε …καριέρα και στην Ευρώπη, κυρίως στη Γαλλία ως «αρνί α λα παλληκάρ».

Πηγή: Helpost.gr