Γρανίτα καρπούζι... η δροσερή κατάληξη ενός άγλυκου καρπουζιού

Το καρπούζι είναι μακράν το πιο αγαπημένο μου φρούτο!

Μόλις εμφανίζεται το καρπούζι  όλα τα υπόλοιπα φρούτα, σχεδόν εξαφανίζονται για μένα!

Καρπούζι κάθε μέρα στο οικογενειακό τραπέζι, μεσημέρι και βράδυ!

Είμαι ικανή να τρώω μόνον καρπούζι, σκέτο καρπούζι... άντε και καρπούζι με φέτα... πάντως σίγουρα καρπούζι!

Για μένα τίποτε δεν συγκρίνεται με μια κατακόκκινη, ζουμερή φέτα καρπούζι... ίσως μια φέτα κατακίτρινου πεπονιού αλλά πάλι μετά το καρπούζι!

Εάν τύχει και ανοίξει κάποιος το ψυγείο μου τέτοια εποχή και δεν βρει καρπούζι μέσα... κερδίζει ό,τι θέλει! Αδύνατον!!! Αποκλείεται!!! Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθώ και να χορτάσω το καρπούζι!

Αφού έχω φτάσει στο σημείο να βάλω στοίχημα με τον εαυτό μου!

Δεν μπορεί... θα το βαρεθείς κάποια στιγμή πιάνω τον εαυτό μου να λέει σε μένα! Και κάθε καλοκαίρι συμβαίνει το ίδιο και πάλι το ίδιο... τα καρπούζια φτάνουν αρχές Σεπτεμβρίου, αρχίζουν να μην είναι το ίδιο γλυκά και νόστιμα με αυτά του καλοκαιριού κι εγώ δεν μπορώ να τα ...αποχωριστώ!!!

Αυτό λέγεται εθισμός αλλά ευτυχώς ανώδυνος εθισμός!!! 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com