Ανάλυση Reuters: Οι προκλήσεις που παραμένουν μετά τα μνημόνια

 

Η Ελλάδα βγαίνει από το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης, με εμφανείς τις πληγές που άφησαν τα 8 χρόνια κρίσης στη χώρα και τη οικονομία, σημειώνει σε άρθρο-αφιέρωμα το Reuters. Όπως σημειώνει το πρακτορείο, παρά την έξοδο που θα γίνει στις 20 Αυγούστου, σημαντικές είναι οι προκλήσεις για τη χώρα που παραμένουν.  

«Η κρίση αποδείχθηκε βαθιά τραυματική για την Ελλάδα που ενθουσιασμό μπήκε στο ευρώ το 2001. Η υιοθέτηση του κοινού νομίσματος εγκαινίασε μια εποχή φθηνής πίστωσης που χρηματοδότησε σπατάλες στην ιδιωτική κατανάλωση και τα δημόσια έξοδα, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε στην ραγδαία αύξηση των ελλειμμάτων. Από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στις αρχές του 2010, τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις πάλεψαν για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία, με τη βοήθεια του μεγαλύτερου πακέτου διάσωσης στην ιστορία ύψους 260 δισεκατομμυρίων ευρώ που έδωσαν ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο. 

Το πρακτορείο αναφέρεται και στην εκτίμηση του ΔΝΤ ότι η μακροπρόσθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικου χρέους παραμένει αβέβαιη, καθώς και σε ορισμένες σημαντικές πληγές που άφησαν πίσω τους τα μνημόνια όπως τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών. 

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Reuters:

H Eλλάδα εξέρχεται από το τρίτο και τελευταίο πακέτο διάσωσης στις 20 Αυγούστου και ελπίζει ότι θα μπορεί να δανείζεται ξανά από τις διεθνείς αγορές μετά από σχεδόν 9 χρόνια κρίσης που συρρίκνωσαν την οικονομία κατά 1/4 και εξανάγκασαν τη χώρα να λάβει επώδυνα μέτρα λιτότητας.

Η κρίση αποδείχθηκε βαθιά τραυματική για την Ελλάδα που ενθουσιασμό μπήκε στο ευρώ το 2001. Η υιοθέτηση του κοινού νομίσματος εγκαινίασε μια εποχή φθηνής πίστωσης που χρηματοδότησε σπατάλες στην ιδιωτική κατανάλωση και τα δημόσια έξοδα, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε στην ραγδαία αύξηση των ελλειμμάτων. Από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στις αρχές του 2010, τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις πάλεψαν για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία, με τη βοήθεια του μεγαλύτερου πακέτου διάσωσης στην ιστορία ύψους 260 δισεκατομμυρίων ευρώ που έδωσαν ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ.

Καθώς η Αθήνα επιδιώκει να επιστρέψει στην κανονικότητα και να ανακτήσει την οικονομική της κυριαρχία, οι πληγές παραμένουν. Οι τράπεζες έχουν τεράστια χαρτοφυλάκια με «κόκκινα δάνεια» και το δημόσιο χρέος της χώρας παραμένει το υψηλότερο στην ευρωζώνη.

Μια αχτίδα φωτός ωστόσο εμφανίζεται μέσα από τα σύννεφα. Η οικονομία που συρρικνώθηκε κατά 26% στα χρόνια της κρίσης έχει αρχίσει να αναπτύσσεται, ο τουρισμός ανθίζει και η ανεργία μειώνεται αργά.

«Εάν υπάρχει κάποιο μάθημα που πρέπει να πάρουμε από την κρίση είναι ότι, υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, πρέπει να προστατεύουμε την μακροοικονομική σταθερότητα» ανέφερε ο Πάνος Τσάκλογλου, οικονομολόγος της προηγούμενης κυβέρνησης συνασπισμού.

«Οι λαϊκιστικές πολιτικές που μπορεί να δώσουν ορισμένες ψήφους σήμερα θα έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα σε κάποια χρόνια και πρέπει να αποφευχθούν με κάθε κόστος. Αλλιώς, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξουμε εδώ που είμαστε τώρα» αναφέρει.

Βγαίνοντας από την «εντατική»

Η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε για πέμπτο διαδοχικό τετράμηνο, με την επέκταση να πιάνει ένα ετήσιο ρυθμό του 2.3%, σημάδι ότι η ανάκαμψη κερδίζει έδαφος, υποβοηθούμενη από τις εξαγωγές. Η Κομισιόν βλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι 1,9% τη φετινή χρονιά.

Ο σκεπτικισμός ωστόσο παραμένει. Το ΔΝΤ εκτιμά πως η ανάκαμψη θα ενισχυθεί και η ανάπτυξη θα φτάσει το 2% τη φετινή χρονιά και το 2,4% το 2019, ωστόσο εκτιμά πως «τα εξωτερικά και εσωτερικά ρίσκα κινούνται πτωτικά».

Η Αθήνα έχει δεσμευθεί μετά το πρόγραμμα να διατηρεί πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% μέχρι το 2022 και του 2,2% μέχρι το 2060. Η ελάφρυνση χρέους που συμφωνήθηκε με τους εταίρους της ευρωζώνης τον Ιούνιο θα βοηθήσει στην επιστροφή της χώρας στις αγορές. Τα μέτρα ελάφρυνσης χρέους μαζί με τα 24 δισ. ευρώ που υπάρχουν ως μαξιλάρι ρευστότητας θα συμβάλλουν στη βελτίωση του βιωσιμότητας του χρέους μεσοπρόθεσμα, διευκολύνοντας την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές.

Ωστόσο το ΔΝΤ επιμένει πως η μακροπρόθεσμα βιωσιμότητα παραμένει αβέβαιη και ότι απαιτείται μια ρεαλιστική επανεξέταση των υποθέσεων για τους στόχους που έχουν τεθεί.

«Δεν βλέπω κάποιο λόγο για να πανηγυρίσουμε την έξοδο από το πρόγραμμα γιατί μπορεί να βγαίνουμε από ένα καυτό τηγάνι και να πηδάμε στη φωτιά. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εξαντληθεί πληρώνοντας φόρους και δεν τους έχουν μείνει χρήματα στην άκρη τα οποία θα μπορούσαν να τα βάλουν στις επιχειρήσεις και έτσι να βελτιωθούν και να αναπτυχθούν» αναφέρει ο Θάνος Βερέμης, ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Διαβάστε το άρθρο του Reuters εδώ

Φωτογραφία: Reuters