Την άρδευση από τα νερά του Πηνειού διεκδικούν - ξανά - οι Αχαιοί

Ενώ το φράγμα «καταρρέει» ασυντήρητο

Πιέσεις για την ένταξη του έργου της επέκτασης της διώρυγας του Πηνειού για την άρδευση του κάμπου της Δυτικής Αχαΐας, στο νέο χρηματοδοτικό πλαίσιο 2013-2020 (ΣΕΣ),  ασκεί με νέα ερώτηση προς τους  Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων & Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής  ο βουλευτής  Αχαΐας της ΔΗΜΑΡ Ν. Τσούκαλης.  
Μάλιστα στο κείμενο της ερώτησης του, ζητά από τους αρμόδιους υπουργούς να δεσμευτούν για το αν «συνιστά για την Κυβέρνηση άμεση προτεραιότητα η κατασκευή του πιο πάνω έργου, όπως προτείνεται και από τις Μελέτες Διαχείρισης Υδατικών Πόρων του συγκεκριμένου υδατικού διαμερίσματος».
Σε ό,τι αφορά το ιστορικό της υπόθεσης, γίνεται αναφορά στις προσπάθειες για  επέκταση της διώρυγας του Πηνειού στην περιοχή της Δυτικής Αχαΐας, έργο  που διεκδικούν οι κάτοικοι της Δυτικής Αχαΐας ήδη από τη 10ετία του 1970.
Αιτιολογώντας ο κ.  Τσούκαλης επισημαίνει ότι « η  περιοχή είναι εγκαταλελειμμένη και οι αγρότες υποφέρουν, διότι τα αντλούμενα νερά έχουν εξαντληθεί και σήμερα αντλείται νερό υφάλμυρο επειδή οι γεωτρήσεις έχουν φθάσει στα 250-300 μέτρα. Η σχετική μελέτη επέκτασης του φράγματος, είχε ολοκληρωθεί από το 2008 και αντίστοιχα είχε ακολουθήσει η διαδικασία αδειοδότησης της περιβαλλοντικής μελέτης από το ΥΠΕΧΩΔΕ (Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος, ΕΥΠΕ – Τμήμα Β΄).

Και από την πλευρά του βουλευτή Αχαΐας, είναι λογικό να τίθεται μετ΄επιτάσεως το ερώτημα, ειδικά στην παρούσα, προεκλογική, περίοδο.
Το παράδοξο είναι ότι δεν υπάρχει από τους Ηλείους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους καμιά  ανησυχία για τις εξελίξεις αυτές. Πολύ δε αμφιβάλλουμε αν είναι γνώστες των όσων αναφέρει στο κείμενο της ερώτησης του ο βουλευτής Αχαΐας της ΔΗΜΑΡ.
Έχουν γενικότερα προβληματιστεί  τι επιπτώσεις μπορεί να έχει για την Ηλειακή αγροτική οικονομία η επέκταση της διώρυγας του Πηνειού στην Αχαΐα; Την ώρα που δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα στην κατεύθυνση της ικανοποίησης του - επίσης χρόνιου-  αιτήματος των Ηλείων παραγωγών, για την επέκταση – εκσυγχρονισμό και υπογειοποίηση- όπου απαιτείται- του αρδευτικού δικτύου εντός των ορίων του νομού αρχικά;
Και πέραν τούτου, ακόμα σοβαρότερη υπόθεση αποτελεί η ίδια η προστασία του φράγματος του Πηνειού από το οποίο αρδεύεται ο Ηλειακός κάμπος. Το φράγμα Πηνειού, ένα από τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα που έγιναν ποτέ στο νομό μας μετρά πάνω από μισό αιώνα ζωής. Οι «πληγές του»,  είναι πιο σοβαρές από ό, τι μπορεί ο καθένας να φαντάζεται. Η  μελέτη την οποία ανέθεσε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, σε εξειδικευμένους σε αυτά τα έργα επιστήμονες, το αποδεικνύει. Δεν είδαμε  ανάλογη  ευαισθησία από τον κ. Τσούκαλη ή από τους Ηλείους  βουλευτές γιατί παραμένει  ως σήμερα «ανενεργή» αυτή τη μελέτη παρά το «επείγον»  της εφαρμογής της.
Ούτε βέβαια για το από πού θα εξασφαλιστούν  τα δυο εκατομμύρια ευρώ και πλέον για την υλοποίηση των προτεινόμενων από τη μελέτη έργων, στο φράγμα του Πηνειού.
Και η λογική επιτάσσει επίσης να εξασφαλίσει κανείς την ύπαρξη και τη λειτουργία του ίδιου του φράγματος Πηνειού και μετά να εξεταστεί η δυνατότητα της περαιτέρω χρήσης του νερού του ταμιευτήρα του.   
Καλό είναι επίσης κάποιοι να ενδιαφερθούν με αφορμή τις
απαιτήσεις  των Αχαιών για επέκταση του δικτύου , να πληροφορηθούν ότι το φράγμα του Πηνειού, καλείται να επιτελέσει και ένα άλλο σημαντικότατο έργο : αυτό της ύδρευσης της  Αμαλιάδας και όλων των πόλεων του Κάμπου. Η ύδρευση δε είναι ανάγκη που προηγείται της άρδευσης. Και φυσικά ούτε αυτό το έργο για το οποίο δαπανήθηκαν τόσα εκατομμύρια ( διυλιστήριο, αγωγός κλπ ) δεν πρόκειται να λειτουργήσει, αν πρώτα δεν διασφαλιστεί η λειτουργία του φράγματος του Πηνειού.
Τι έχουν να πουν για όλα αυτά ο κ. Τσούκαλης, οι Ηλείοι βουλευτές, οι κυβερνητικοί παράγοντες των συναρμόδιων υπουργείων ;