Από την Κάρλα στη Μουριά Η εποχή της επανασύστασης υγροτόπων έχει αρχίσει

Το ύψους 245 εκατομμυρίων ευρώ έργο της ανασύστασης της Κάρλας που τυπικά εγκαινιάζεται σήμερα αποτελεί μια έμπρακτη απόδειξη ότι η αποξήρανση ήταν λάθος. Ένα έργο που τότε, το 1963, είχε παρουσιαστεί ως «αναπτυξιακό», οδήγησε στην καταστροφή της γεωργίας, του κλίματος, των νερών, δείχνοντας ότι μόνο η επαναδημιουργία τη ςλίμνης είχε δημόσιο συμφέρον.

Η αποξήρανση της Κάρλας ήταν η προτελευταία από τις μεγάλες αποτυχημένες αποξηράνσεις. Η τελευταία ήταν η αποξήρανση της Αγουλινίτσας και της Μουριάς στην Ηλεία το 1971 – αποξηράνσεις επίσης αποτυχημένες αφού δημιούργησαν πολλαπλά περιβαλλοντικά και οικονομικά προβλήματα με ελάχιστο όφελος.

Το παράδειγμα της Κάρλας μας θυμίζει ότι πρέπει να μείνουμε συνεπείς στον στόχο της επαναδημιουργίας, έστω, σε πρώτη φάση, της Μουριάς, αφού αυτός ο στόχος έχει φτάσει σε σημαντικά επίπεδα κοινωνικής αποδοχής.

Προϋπόθεση για το επιτυχή επαναπλημμρισμό της Μουριάς είναι να σχεδιαστεί το έργο με βάση την αληθινή επαναδημιουργία ενός οικοσυστήματος και να γίνει στο σύνολό του ή στο μεγαλύτερο μέρος των 6.000 στρεμμάτων της παλιάς λίμνης και να μην εκπέσει σε έργο βιτρίνας μερικών εκατοντάδων στρεμμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, καλούμε για άλλη μια φορά, την περιφερειακή αρχή να εξασφαλίσει την χρηματοδότηση για τις απαιτούμενες μελέτες, ώστε το έργο, ώριμο πια, να ενταχθεί σε κοινοτικό πρόγραμμα άμεσα. 

Βασίλης Κουμπούρας
Περιφερειακός Σύμβουλος της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας