Μιχαλόπουλος: Το Καλάθι Αγροτικών Προϊόνων δεν είναι αγροτική πολιτική

Την άποψή του για το Καλάθι Αγροτικών Προϊόντων καταθέτει με επιστολή που έδωσε στη δημοσιότητα ο Περιφερειακός Σύμβουλος Νίκος Μιχαλόπουλος. Σε αυτή διαφοροποιείται

από την γραμμή που έχει καθορίσει η Περιφέρεια και τονίζει πως αυτός ο θεσμός δεν είναι αγροτική πολιτική.

"Το καλάθι των αγροτικών προϊόντων είναι μια κεντρική πολιτική του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που υποτίθεται ότι  επιδιώκει την προβολή και προώθηση των Ελληνικών προϊόντων τόσο στο εξωτερικό όσο και στην εσωτερική αγορά.
Η βασική του  φιλοσοφία  υποτίθεται ότι αφορά στον εντοπισμό μιας ομάδας προϊόντων που είναι χαρακτηριστικά κάθε περιφέρειας και τα οποία πρέπει να υποστηριχθούν για να μπουν με επιτυχία στο ράφι και τις διεθνείς αγορές.

Δεν μπορεί να είναι η πρωτοβουλία αυτή  που θα μας έδινε τη δυνάτοτητα  να επαναπροσδιορίσουμε τη ταυτότητά μας στον αγροκτηνοτροφικό τομέα.
Το καλάθι  των αγροτικών προϊόντων  σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί έναν Συνολικό Σχεδιασμό και δεν είναι μια ολοκληρωμένη Στρατηγική (Εθνική) που είναι ανάγκη για την αγροτική ανάπτυξη της χώρας μας.

Και δεν μπορεί να αποτελεί ολοκληρωμένη Εθνική Στρατηγική για την αγροτική Ανάπτυξη γιατί πρόκειται για παλιές ιδέες σε νέο περιτύλιγμα . Απλά ως είθισται κάθε Υπουργός όταν αναλαμβάνει το ΥΠΑΑΤ  εκτός από τις γνωστές   στερεότυπες εκφράσεις. πρέπει να έχει και κάποιες ιδέες.  Θυμίζω για παράδειγμα την ποιοτική ή άλλη Γεωργία για την οποία μίλαγε ο Κοντός με το Μπασιάκο  και το αποτέλεσμα ήταν μια «άλλη κοροϊδία».

Την πράσινη ανάπτυξη η Μπατζελή με αποτέλεσμα «τα πράσινα άλογα». Για το καλάθι   μιλάει τώρα ο Σκανδαλίδης δηλαδή βάφτισε καλάθι αυτό που παλιά λέγαμε προωθούμενες ή μη ποικιλίες, βάφτισε αγροδιατροφική σύμπραξη αυτό που παλιά λέγαμε   τοπικά σύμφωνα ποιότητας, βάφτισε ΕΛΓΟ (Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός  - ΔΗΜΗΤΡΑ)  την εκπαίδευση των αγροτών κλπ.

Για να πετύχει αυτό το εγχείρημα στην πράξη  χρειάζεται αφ’ ενός συγκεκριμένες πολιτικές και αφετέρου συνεννόηση και ενεργό συμμετοχή παραγωγών – καταναλωτών.
Και απαιτείται συγκεκριμένη αγροτική πολιτική γιατί πάνω απ’ όλα πρέπει να αντιμετωπισθούν οι στρεβλώσεις και οι παθογένειες του αγροτικού τομέα, γιατί οι αγρότες που καλούνται να δημιουργήσουν το καλάθι βιώνουν τραγικά οικονομικά αδιέξοδα.

Τα στοιχεία της EUROSTAT ότι το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα  μειώθηκε κατά 4,3% όταν στις 21 από τις 27 χώρες της ΕΕ είχαμε αύξηση κατά 12,3% αλλά και της ΕΣΥΕ (Εθνική Στατική Υπηρεσία) ότι σε ένα χρόνο έχουμε δώσει 6,5 δες ευρώ για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων ενώ το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου  αγροτικών προϊόντων 3,5 δις ευρώ κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι.

Ο τρόπος που φτιάχτηκε το καλάθι δηλαδή με την αντιγραφή ενός κειμένου εργασίας του ΥΠΑΑΤ από όλες τις Περιφέρειες δηλαδή μιας «έκθεσης ιδεών»  βάζοντας παράλληλα η κάθε Περιφέρεια όλα τα προϊόντα της και με την εφεύρεση της ορολογίας ότι αυτό δεν είναι στατικό αλλά μπορεί να μπαινοβγαίνουν αγροτικά προϊόντα δείχνει αν μη τι άλλο την προχειρότητα του όλου εγχειρήματος.

Δεν θέλω να ακυρώσω την σημασία αυτής της πρωτοβουλίας αλλά να αναδείξω ότι απαιτείται συνολική αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της αγροτικής οικονομίας. Το καλάθι θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να περιέχει πολιτικές και όχι προϊόντα που θα βοηθάνε στην αγροτική ανάπτυξη και θα δίνουν απαντήσεις στο πως θα γίνει η Αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, η Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, η Αναζήτηση νέων αγορών, η Εξυγίανση των Συν/σμών, η Ανάπτυξη των βιολογικών καλλιεργειών και της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, ο Έλεγχος στις τιμές των εφοδίων για μείωση του κόστους,  ο Εκσυγχρονισμός των υποδομών κλπ.

Επίσης τα μέσα που υποτίθεται ότι  θα  στηρίξουν το καλάθι δηλ. το καλλιεργητικό πλάνο, η αγροδιατροφική σύμπραξη , η δομή πιστοποίησης και το Δημοπρατήριο είναι κάποιες δράσεις που χρειάζονται χρόνο, αλλαγή νοοτροπίας και πάνω από όλα πολιτική βούληση  και που θα  έπρεπε να  προϋπήρχαν του καλαθιού.         

Η αναφορά επίσης  στα χρηματοδοτικά εργαλεία του καλαθιού είναι κατά τη γνώμη μου αστεία γιατί  ενώ ο Μπαλτατζής ακόμα δεν έχει φτάσει στην Αχαρνών ( εννοώ στο ΥΠΑΑΤ)  και ενώ το 2013 κλείνει τον κύκλο του.  το καλάθι περίμενε για να υπάρξει απορροφητικότητα;

Πίστευα και πιστεύω ότι στη δύσκολη οικονομική συγκυρία ο πρωτογενής τομέας μπορεί να γίνει πυλώνας ανάπτυξης. Ένας  συνδυασμός της Πράσινης Ανάπτυξης – της Ποιοτικής Γεωργίας με αιχμή τον αγροδιατροφικό τομέα μπορεί να ενεργοποιήσουν την επιχειρηματικότητα του Έλληνα και να δώσει ενδιαφέρουσες λύσεις σε τομείς όπως ο Τουρισμός, η Οικονομία της υπαίθρου κλπ.

Το θέμα  όμως είναι ότι για όλα αυτά χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο Ανάπτυξης της ελληνικής Γεωργίας και αυτό δεν υπάρχει.

Είναι καιρός η χώρα μας να αποκτήσει το δικό της «χάρτη καλλιεργειών»
Οι πρόσφατες εμπειρίες των διατροφικών κρίσεων σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του σύγχρονου καταναλωτή για υγιεινά και ασφαλή προϊόντα αποδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για μια συντονισμένη και επικεντρωμένη στη ποιότητα των αγροτικών μας προϊόντων πολιτική τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.

Μακάρι το καλάθι να μην είναι ένα επικοινωνιακό τρικ  που θα χαθεί σε μια ενδεχόμενη αλλαγή πολιτικής ηγεσίας ή στην αλλαγή μιας κυβέρνησης.

Θέλω να κλείσω με την δήλωση του Περιφερειάρχη Αττικής Γιάννη Ζγουρού  προς τον Σκανδαλίδη που πιστεύω ότι είναι ο μόνος που κατάλαβε «το κόλπο» του ΥΠΑΑΤ : «Πρόθεσή μας είναι να έχουμε μια ολοκληρωμένη και αποδοτική συνεργασία με το ΥΠΑΑΤ για την ανάδειξη του καλαθιού. Αν όλο αυτό είναι φλέβα χρυσού ή αν κάποιος πάει κάτι να ξεφορτωθεί θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Εκείνοι μας πετούν το γάντι, εμείς τολμάμε να το σηκώσουμε».

Προσωπική μου άποψη είναι ότι με το καλάθι το Υπουργείο πάει κάτι να ξεφορτωθεί και  υπ΄ αυτήν την έννοια θέλω να δηλώσω ότι συνειδητά δεν συμμετείχα σε καμία  συνάντηση ως μέλος της Πολιτικής Επιτροπής που συγκροτήθηκε με απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.