Ν. Μιχαλόπουλος: Κάνει αναφορά για διακοσμητικό ρόλο των περιφερειακών συμβούλων και χαράζει δική του ρότα

και για λειτουργία και ανάπτυξη της Περιφέρειας ως υπόθεση δύο – τριών ατόμων. Τέλος αναφέρει ότι θα συνεχίσει το δρόμο του αγώνα, της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης του και της ψήφου του «με απόλυτη ελευθερία γιατί έτσι πιστεύω ότι τιμώ την ψήφο του λαού της Ηλείας».

Το άρθρο
"Τις  απόψεις μου για την Νέα Αρχιτεκτονική δομή της Αυτοδιοίκησης τον «Καλλικράτη»  τις εξέφρασα με άρθρο μου στις 20-1-2012 τότε που δυστυχώς κάποιοι  ως «λιβανιστήρια» του τότε Υπουργού Εσωτερικών του κ. Ραγκούση, πίστεψαν ότι ο «Καλλικράτης» θα μπορούσε να διορθώσει δομικές και λειτουργικές ανεπάρκειες της Ελληνικής Διοίκησης και γενικότερα λειτουργίες του κράτους.

Σε μια περίοδο πρωτοφανούς κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής κρίσης που περνάει η χώρα μας πως μπορεί να σχεδιάζεται να σχεδιάζεται μια τέτοια διοικητική μεταρρύθμισης.
Πως μπορούσε να πιστέψει κανείς ότι ήταν δυνατόν να προωθηθούν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες σε μια περίοδο όπου οι χρηματοπιστωτικές πηγές έχουν στερέψει.

Γιατί έπρεπε να αλλάξει Κυβέρνηση και να χαθεί πολύτιμος χρόνος για να καταλάβουν κάποιοι ότι η νέα αυτή αρχιτεκτονική δομή χωρίς μεταφορά ουσιαστικών αρμοδιοτήτων  και πόρων από το Αθηνοκεντρικό κράτος στα νέα Αυτοδιοικητικά όργανα, δεν μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους ότι μπορεί να γίνει βασικός πυλώνας Περιφερειακής και Τοπικής Ανάπτυξης.

Μπορεί όμως η επιτυχία ή όχι της νέας Διοικητικής  Μεταρρύθμισης να εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όμως η αξιοποίηση ή όχι του κάθε Περιφερειακού Συμβούλου (και δεν εννοώ θέσεις εξουσίας ή άλλες έμμισθες θέσεις για να μη παρεξηγούμαι) είναι  θέμα της κάθε Περιφερειακής Αρχής.

Έτσι προσωπικά από το Μάρτιο του 2011 τρεις μόλις μήνες εφαρμογής του Καλλικράτη προσπαθώ να καταλάβω το ρόλο μου ως Περιφερειακός Σύμβουλος. Εκτιμώ ότι την ίδια ανησυχία  εκφράζουν και άλλοι συνάδελφοί μου

Και βέβαια δεν άργησε  η συγκρότηση μιας τριμελούς (όπως συνηθίζεται) Επιτροπής που ανέλαβε να λύσει το πρόβλημα. Πιστεύω ότι μέχρι το τέλος αυτής της Περιφερειακής μου θητείας θα έχει καταλήξει σε κάποιο πόρισμα.

Μέχρι τότε όμως θα συνεχίσω να διαβάζω τα φυλλάδια του Ραγκούση  για τον Πολιτικό ρόλο των  Περιφερειακών Συμβούλων, τον Αναπτυξιακό ρόλο των Περιφερειακών Συμβούλων και τον Κοινωνικό ρόλο των Περιφερειακών Συμβούλων.

Επειδή όμως η συγκεντρωτική νοοτροπία ανθρώπων που υπηρετούν το θεσμό ουσιαστικά ακυρώνουν στην πράξη όλους αυτούς τους ρόλους είμαι υποχρεωμένος να ενημερώσω τον λαό της Ηλείας (αισθάνομαι την ανάγκη) που με εξέλεξε να τον υπηρετήσω μέσα από τη νέα Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση ότι μόνο έμμεσα και υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνει κάποιος εκφραστής των προβλημάτων των πολιτών   και γενικότερα των συμφερόντων της Περιφερειακής του Ενότητας.

Τέτοιες πρακτικές κάνουν άπιαστο όνειρο την λεγόμενη περιφερειακή συνείδηση η οποία  πιστεύω ότι στην πράξη χτίζεται με έργα και όχι με λόγια.

Αλήθεια πως μπορεί να αισθάνεται ένας Περιφερειακός Σύμβουλος  και κυρίως της πλειοψηφίας όταν η συμμετοχή του σε ένα πολύωρο Περιφερειακό Συμβούλιο αρχίζει και τελειώνει στο «πάνω χέρι, κάτω χέρι» ;

Πως μπορεί να νοιώθει ο Σύμβουλος μιας Περιφερειακής Ενότητας όταν αγνοεί παντελώς την επίσκεψη της Περιφερειακής Αρχής (Περιφερειάρχη,  Αντιπεριφερειάρχη κλπ) στο Νομό του; Αυτό αν δεν λέγεται απαξίωση τότε πως αλλιώς μπορεί  να λέγεται;

Πως μπορεί να νοιώθει ένας Περιφερειακός Σύμβουλος της πλειοψηφίας όταν η Περιφερειακή Αρχή επιλεκτικά δεν δέχεται να βάλει θέματα υπό μορφή επερωτήσεων (σύμφωνα με τον Κανονισμό λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου)  που αφορούν το Νομό του;

Πως μπορεί να νοιώθει ένας Περιφερειακός Σύμβουλος όταν διαπιστώνει ότι η λειτουργία και η Ανάπτυξη της  Περιφέρειας είναι θέμα 2 ή 3 το πολύ ατόμων ;

Και μετά από όλα αυτά στα εύλογα ερωτήματα που μπορεί να προκύψουν απαντώ ότι θα
συνεχίσω το δρόμο του αγώνα, της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης μου και της ψήφου μου με απόλυτη ελευθερία γιατί έτσι πιστεύω ότι τιμώ την ψήφο του λαού της Ηλείας".