73χρονος άπορος στον Αγ. Ιωάννη Πύργου: "Ντρέπομαι πια τη βοήθεια του κόσμου"

Του Δημήτρη Ζιάκα

Δεν ζητά ελεημοσύνη, το μόνο που θέλει είναι να ζήσει αξιοπρεπώς τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Όπως λέει άλλωστε στην  «ΠΡΩΤΗ» το ελληνικό κράτος πρόνοιας αυτό ακριβώς έχει υποχρέωση να  κάνει, να βοηθάει και να στηρίζει όσους πραγματικά έχουν ανάγκη. Ο λόγος για τον  73χρονο  Λάμπη Κοντούλη από τον Αγ. Ιωάννη Ηλείας, ο οποίος γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της μοίρας σε νεαρή ηλικία αλλά η ζωή συνεχίζει να του γυρίζει την πλάτη και τώρα που μεγάλωσε και εκ των πραγμάτων  είναι αδύναμος και εξαρτώμενος από τρίτους.

Καταφέρνει και επιβιώνει χάρη στην ευαισθησία ορισμένων συγχωριανών του οι οποίοι του δίνουν ένα πιάτο φαί, ένα καφέ, ένα πακέτο τσιγάρα… Στο  παρελθόν τα πήγαινε καλά και τα έφερνε βόλτα. Είχε αγροτικές καλλιέργειες ή έκανε κάποιες δουλειές στο χωριό, σήμερα  όμως έχει φτάσει στο σημείο να μην έχει εισόδημα από πουθενά.

Μετά από παραινέσεις κατοίκων να γράψουμε κάτι στην εφημερίδα για τον Λάμπη, μήπως και ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι, η «ΠΡΩΤΗ» επισκέφθηκε τον Αϊ-Γιάννη και τον συνάντησε σε καφενείο του χωριού

«Έχω πραγματικά ανάγκη από βοήθεια, δεν ζητιανεύω…»

«Μένω μόνος μου και τα βγάζω πέρα με ότι μου δίνουν οι κάτοικοι του χωριού. Ρούχα, φαγητό, τσιγάρα… Έχω πραγματικά ανάγκη από βοήθεια, δεν ζητιανεύω. Αυτό που ζητάω είναι να με βοηθήσει το κράτος να διατηρήσω την αξιοπρέπειά μου. Πιστεύω ότι πρέπει το κράτος να λάβει μέριμνα και για μένα όπως για τόσους άλλους. Τουλάχιστον να ζήσω κάπως καλύτερα τα χρόνια που μου απομένουν...» μας είπε χαρακτηριστικά.

Σε ερώτησή μας για το πώς τα βγάζει πέρα απάντησε ότι μένει μόνος του αλλά τον βοηθούν οι κάτοικοι του χωριού για να συμπληρώσει με παράπονο:  «Ντρέπομαι πια τη βοήθεια του κόσμου. Μου τη δίνουν χωρίς να τη ζητάω. Δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω άλλο έτσι…»

Ανασφάλιστοι γέροντες  ασφαλίζονται αυτοδίκαια στον ΟΓΑ

Φυσικά η περίπτωση του 73χρονου δεν είναι η μοναδική. Απεναντίας θα μπορούσε κανείς να πει ότι τώρα με την οικονομική κρίση τα φαινόμενα της φτώχειας και της ανέχειας συνεχώς θα πολλαπλασιάζονται. Ίσως είναι όμως ενδεικτική της απάθειας ή αδιαφορίας που δείχνουν οι αρμόδιοι για ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη όταν επί σειρά ετών  σε όλη την Ελλάδα δίνονταν συντάξεις –μαϊμού σε επιτήδειους που χαίρουν άκρας υγείας.

Δεν γνωρίζουμε αν και κατά πόσο εξετάστηκε σοβαρά η περίπτωση του Λάμπη. Ούτε είμαστε αρμόδιοι να κρίνουμε ή να πούμε αν δικαιούται ή όχι  να πάρει μια μικρή έστω σύνταξη, για να διατηρήσει - όπως ο ίδιος λέει -τη λιγοστή περηφάνια που του έχει απομείνει.

Υπενθυμίζουμε όμως  σε κάθε αρμόδιο ότι υπάρχει νομοθεσία βάσει της οποίας ανασφάλιστοι γέροντες , άνω των 65 ετών, ασφαλίζονται αυτοδίκαια στον ΟΓΑ. Από τα στιγμή που ο 73χρονος είναι άπορος , ανασφάλιστος  και με μηδενική φορολογική δήλωση  δεν θα πρέπει να ασφαλιστεί στον ΟΓΑ βάσει του συγκεκριμένου νόμου; Ακόμη κι αν ο ίδιος δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον, υποβάλλοντας τα απαραίτητα έγγραφα και δικαιολογητικά δεν θα έπρεπε οι αρμόδιοι να τον βοηθήσουν;

Ο κατάλογος των ερωτημάτων μπορεί να είναι μακρύς

Εμείς θα κλείσουμε εδώ το ρεπορτάζ με την ευχή και ελπίδα όταν ξαναπάμε στο καφενείο να δούμε  ένα Λάμπη διαφορετικό και αισιόδοξο. Θα υλοποιηθεί άραγε;

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Πρώτη της Ηλείας"