Η Θεατρική Ομάδα Πύργου για τον Χάρη Δρακόπουλο που έφυγε πρόσφατα απο κοντά μας

πως πετάς στα ουράνια. Μόνο εσύ το ξέρεις και κανένας άλλος. Γιατί όπως και στο θέατρο έτσι και στη ζωή πολλές φορές άλλο δείχνεις και άλλο κρύβεις απο κάτω.

Ίσως κάποιος εκεί πάνω να κάνει επιλογή για το τι θέλει να δεί απο το καθένα μας την επόμενη σαιζόν της ζωής μας. Όπως κι εμείς όταν μαζευόμαστε για να αποφασίσουμε τι θα ανεβάσουμε την επόμενη. Κωμωδία ή δράμα ? Το αιώνιο ερώτημα. Ο κόσμος ζητάει τη κωμωδία , θέλει το γέλιο , το ψάχνει. Περνάει καλά , ξένοιαστα , ανέμελα και φεύγει ξεκούραστος. Με το δράμα του ξυπνάς "δικές του" συναισθηματικές μνήμες , τον βάζεις σε σκέψη , πολλές φορές του θυμίζεις ποιος είναι , και φεύγει γεμάτος με αίσθηση πως πρέπει να διορθώσει πράγματα , να προσπαθήσει για κάτι. Που μόνο αυτός ξέρει. Ίσως αυτός εκεί πάνω να ξέρει καλύτερα. Όπως και να 'χει , ένα είναι σίγουρο :

Για να πρωταγωνιστήσεις στο θέατρο και στη ζωή πρέπει να κοπιάσεις . Κανείς δε θα σου χαριστεί. Ούτε ο ίδιος σου ο εαυτός. Πρέπει να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος /η. Για σένα. Για το σύνολο. Για να πείς στον απο πάνω "δε με νοιάζει το έργο , δώσε μου ρόλο". Έτσι και ο Χάρης. Πρωταγωνιστής στη ζωή και στο θέατρο.

Πρωταγωνιστής στο γέλιο. Πρωταγωνιστής στις κατασκευές. Πρωταγωνιστής στη φιλία. Πρωταγωνιστής στη φιλοξενία. Πρωταγωνιστής στους χορούς. Πρωταγωνιστής στις ιδέες. Πρωταγωνιστής παντού. Μα πάνω απ 'όλα στη καρδιά και το μυαλό μας. Καλό ταξίδι Χάρη μας. Είμαι σίγουρος. Με χειροκρότημα έφυγες , με χειροκρότημα θα φτάσεις...

Σταύρος Ρομποτής.
Μέλος Θεατρικής Ομάδας Πύργου