Ηλεία: Οι μαθητές γνωρίζουν τους φάρους

Λιμεναρχείο της περιοχής, στο πλαίσιο υλοποίησης εκπαιδευτικού προγράμματος που σκοπό έχει τα παιδιά να μάθουν για την χρησιμότητα, τη λειτουργία και την αρχιτεκτονική των φάρων.  Έτσι οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα κομμάτι της ιστορίας, που συνεχίζει τη λειτουργία του μέχρι σήμερα, έχοντας γράψει τις δικές του σελίδες στην ναυσιπλοΐα της περιοχής.

Οι μαθητές έγιναν δεκτοί από τον Λιμενάρχη Κατακόλου Διονύση Πουλή το πρωί της Δευτέρας στο Λιμεναρχείο και ο υπολιμενάρχης Δημήτρης Παπαηλίου, ανέλαβε να τους μεταφέρει ιστορικά στο παρελθόν και να τους δώσει μέσα από την ομιλία του σημαντικές πληροφορίες για την σημασία των φάρων στο παρελθόν και σήμερα, αλλά και να αναφερθεί σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συνδέονται και με τους φάρους στην περιοχή. Στη συνέχεια οι μαθητές ανέβηκαν στο βουνό του Κατακόλου και στο φάρο, αντικρίζοντας με θαυμασμό το υπέροχο αυτό αρχιτεκτονικό κόσμημα του 19ου αιώνα.

Η καθηγήτρια Μαρία Παρίση, υπεύθυνη εκπαιδευτικού προγράμματος, σε δηλώσεις της αναφέρθηκε για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. «Αποφασίσαμε φέτος να υλοποιήσουμε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα που έχει θέμα τους φάρους. Υποστηρίζεται από το σχολείο και το υπουργείο και τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Τα παιδιά έχουν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί τους προσελκύσει και η αρχιτεκτονική των φάρων και η λειτουργία τους, αλλά και οι ειδυλλιακές τοποθεσίες που έχουν χτιστεί. Συγκεκριμένα ήρθαμε εδώ μετά από συνεννόηση με το Λιμενάρχη Κατακόλου κ. Πουλή, για να ενημερωθούν οι μαθητές από τους λιμενικούς πάνω στο θέμα της σημασίας των πέτρινων φάρων, στα θέματα της ναυσιπλοΐας αλλά να επισκεφθούμε μετά από άδεια της υπηρεσίας φάρων τον πέτρινο φάρο του Κατακόλου».

Ο φαροφύλακας του Κατακόλου που υπηρετεί στο Πολεμικό Ναυτικό, όπου ανήκουν όλοι οι φάροι της Ελληνικής επικράτειας, ξενάγησε τους μαθητές στο χώρο και τους μετέφερε την ιστορία του συγκεκριμένου φάρου. Λειτούργησε πρώτη φορά το 1865 με τη δύναμη του πετρελαίου. Στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο παρέμεινε ανενεργός και τέθηκε ξανά σε λειτουργία το 1846 και πάλι με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1978 ηλεκτροδοτήθηκε και πλέον μπήκε στη σύγχρονη φάση της ιστορίας τους, συνεχίζοντας να φωτίζει και να καθοδηγεί τα πλοία σε αυτή την γωνιά του Ιονίου.