Πάτρα: Δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει στην πόλη του και στη θάλασσα ο 15χρονος Μανώλης - Η συγκλονιστική αφιέρωση του πατέρα του πριν το χειρουργείο

ενώ οι φυσιοθεραπείες που άρχισαν αμέσως και θα συνεχισθούν τις επόμενες τρεις εβδομάδες, βοηθούν ήδη στην καθημερινή βελτίωση της υγείας του.

Οι γονείς του βρίσκονται όλο το 24ωρο μαζί του, ενώ ο Μανώλης, ήδη από το διήμερο που ήταν στην εντατική, μονολογούσε «άντε να φύγουμε». Σήμερα, στον θάλαμο πια, δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει στην Πάτρα.

Η σχέση με τον πατέρα του είναι ξεχωριστή, καθώς το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, η θάλασσα, αλλά κυρίως η κρητική μουσική και τα αστεία ήταν πάντα τα κοινά τους ενδιαφέροντα. Ο Μανώλης μάλιστα προπονείται και αγωνίζεται στην ομάδα νέων της Ολυμπιάδας Πατρών. Στις δύσκολες ώρες, πριν ταξιδέψουν για τη Γερμανία, ο πατέρας του του είχε αφιερώσει το τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου «Η ουρά του αλόγου», που τραγουδά ο Γιάννης Χαρούλης, ζητώντας του με νόημα να προσέξει τους στίχους στο τέλος:

«...Δέκα φορές το πέρασε ρετσίνι το δοξάρι, ταιριάζει στο σαγόνι του, τ' όργανο με καμάρι, και σαν αρχίζει δοξαριές, μια πάνω και μια κάτω, τον κόσμο φέρνει ανάποδα, τη γη μέσα στο πιάτο...».

Στο Λύκειο Δεμενίκων, κάποια άλλα μεγαλύτερα παιδιά, της Γ' Λυκείου, δραστηριοποιήθηκαν δυναμικά δίνοντας στην υπόθεση του Μανώλη νέα ώθηση. Μια επιτροπή τους παρουσιάστηκε στον λυκειάρχη κ. Φώτη Μαυρουδή και του εξήγησε ότι είχαν αποφασίσει να διαθέσουν τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει για την ετήσια 5ήμερη εκδρομή τους, ώστε να ταξιδέψει ο Μανώλης και να γίνει καλά!

«Δεν σας κρύβω ότι συγκινήθηκα και ένιωσα περηφάνια», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Μαυρουδής, «για τον τρόπο σκέψης των παιδιών μας, την ωριμότητά τους, αλλά κυρίως την ευαισθησία τους. Αυτά τα παιδιά μας έδωσαν ένα καλό μάθημα ανθρωπιάς. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που ως δάσκαλος νιώθεις ανακούφιση και δικαίωση, ότι αυτά τα παιδιά θα φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο», καταλήγει ο κ. Μαυρουδής.

Ακόμα και αργότερα, όταν βρέθηκε γνωστός επιχειρηματίας να πληρώσει τα έξοδα προτείνοντας στα παιδιά να κρατήσουν τα χρήματά τους, εκείνα επέμειναν.

«Ολο το ταμείο της εκδρομής, κοντά 900 ευρώ, να δοθεί για τα έξοδα του Μανώλη. Εμείς θέλουμε να είμαστε μέρος της λύσης του προβλήματος», είπαν με μια φωνή. Τότε ήταν που η είδηση «σάρωσε» τα ΜΜΕ και από τη χειρονομία των μαθητών κινητοποιήθηκε αρχικά η τοπική κοινωνία και μετέπειτα οι αρχές.

Η περιπέτεια με την υγεία του Μανώλη ξεκίνησε ξαφνικά το πρωί της παραμονής της 25ης Μαρτίου. Ξύπνησε και έντρομος είπε στη μητέρα του: «Εχω πρόβλημα με τα μάτια μου, ζαλίζομαι και τα βλέπω όλα διπλά».

Ο πατέρας του, κ. Παντελής Βογιατζής, τον πήγε αμέσως στον οφθαλμίατρο. Εκείνος, αφού εξέτασε τον Μανώλη, τους είπε ότι δεν ήταν οφθαλμολογικό το πρόβλημα και ότι έπρεπε, χωρίς χρονοτριβή, να πάνε αμέσως για ειδικές εξετάσεις στο νευρολογικό τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου στο Ρίο.

Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι εκείνη τη νύχτα ένα εγκεφαλικό αγγείο αιμορράγησε και γι' αυτό το συριγγώδες αγγείωμα στελέχους του εγκεφάλου, όπου εντοπίστηκε το πρόβλημα, έπρεπε να χειρουργηθεί. Μόνο που το κοντινότερο εξειδικευμένο κέντρο, με μεγάλη εμπειρία σε τέτοιες επεμβάσεις, βρίσκεται στο Ανόβερο της Γερμανίας.

Η γη έφυγε κάτω από τα πόδια τους, καθώς μια τέτοια επιχείριση μεταφοράς ασθενούς προϋπέθετε μεγάλο κονδύλι, πέρα από την αποζημίωση του ασφαλιστικού ταμείου. Στην οικογένεια σήμανε συναγερμός. Οι γονείς, «αθόρυβα» ώστε να μην το αντιληφθεί το παιδί, αλλά και οι αδελφές του που έβλεπαν πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα, άρχισαν τις επαφές με συγγενείς, οι οποίοι πρόθυμα -και στο μέτρο των δυνατοτήτων τους- ανταποκρίθηκαν.

Η τεράστια γραφειοκρατία για ένα τέτοιο ταξίδι έδειχνε προς στιγμήν να είναι το βασικότερο εμπόδιο στην ελπίδα που γεννήθηκε από τη διέξοδο που έδιναν οι γιατροί, δηλαδή το χειρουργείο στη Γερμανία. Οι γονείς προσπαθούσαν αρχικά να μην το μάθουν ούτε οι κοντινότεροι γείτονες και μόνοι τους ζούσαν καθημερινά τον Γολγοθά τους.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ενώ είχαν ήδη γίνει οι επαφές με το ειδικό κέντρο στη Γερμανία, είχαν σταλεί οι εξετάσεις και προγραμματίστηκε για τις αρχές Μαΐου το χειρουργείο, ξαφνικά η κατάσταση της υγείας του Μανώλη επιδεινώθηκε. Αρχισε να έχει πρόβλημα στην ομιλία, κινώντας το δεξί πόδι και χέρι με δυσκολία. Οι γιατροί στο Νοσοκομείο του Ρίου έκριναν ότι το παιδί κινδύνευε, συνεπώς έπρεπε να επισπευσθούν όλα ώστε πολύ νωρίτερα, ακόμη και αμέσως, το παιδί να οδηγούνταν στο χειρουργείο.

Ο κ. Βογιατζής επισκέφθηκε τον διευθυντή του 11ου Γυμνασίου κ. Φίκουρα και του εξήγησε ότι ο Μανώλης θα χρειαζόταν να λείψει από τα μαθήματα για ένα διάστημα, ώστε να χειρουργηθεί.