Στη σφαίρα του αστικού μύθου κινούνται συνήθως, οι ιστορίες που κάνουν λόγο για την ύπαρξη χρυσών λιρών, κρυμμένων σε ξύλινα κασελάκια.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει για κάποιους που έψαξαν, νόμιμα ή παράνομα και δεν βρήκαν τις πολυπόθητες λίρες.
Για εκείνους που ακολούθησαν χάρτες, ερμήνευσαν σημάδια, έπλασαν σενάρια για να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για εύκολο πλούτο, ή να νιώσουν την χαρά της “μοναδικής” ανακάλυψης, αλλά λίρες δεν βρέθηκαν…
Πόσες φορές δεν μάθαμε για αυτούς που με έναν ανιχνευτή μετάλλων “όργωσαν” βουνά και δάση, ψάχνοντας τον κρυμμένο θησαυρό.
Υπάρχουν όμως και αυτοί, οι λίγοι που τα κατάφεραν. Είτε σκάβοντας στοχευμένα, είτε πάλι τυχαία οργώνοντας ένα χωράφι.
Αλλά τελικά ποτέ δεν θα μάθουμε… Μπορεί να διαδοθεί ότι οι λίρες βρέθηκαν, αλλά δεν θα τις δούμε.
Κάπως έτσι λέει ο αστικός μύθος και για χωριό στο δήμο Πύργου… Πριν λίγες ημέρες… βρέθηκαν ή δε βρέθηκαν, μόνοι οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές ξέρουν… Όπως και την ποσότητα…
Ο θησαυρός δεν ήταν άνθρακες λέει ο “μύθος”… ήταν λίρες.
