Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Shahid Beheshti και το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Ιράν μελέτησαν τα μεταναστευτικά πρότυπα τεσσάρων μεγάλων θηλαστικών στην Προστατευόμενη Περιοχή του Κεντρικού Αλμπόρζ, στα βουνά Αλμπόρζ του Ιράν, για μια περίοδο 23 ετών.
Συγκεκριμένα, ήθελαν να δουν πώς η υπερθέρμανση του πλανήτη είχε επηρεάσει τα πρότυπα των κόκκινων ελαφιών της Κασπίας, των αγριόκατσικων, των καφέ αρκούδων και των αγριόχοιρων από το 1999 έως το 2022. Όπως αναφέρει το The Cool Down, επέλεξαν την συγκεκριμένη περιοχή επειδή θεωρείται «hot spot βιοποικιλότητας» και η μέση θερμοκρασία το καλοκαίρι αυξήθηκε κατά 2,5 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια αυτών των δύο δεκαετιών.
Διαπίστωσαν ότι μέχρι το τέλος της περιόδου της έρευνάς τους, τα ελάφια μετανάστευαν δύο έως τρεις εβδομάδες νωρίτερα και σε αριθμούς υπερτριπλάσιους. Ο αριθμός των κατσικιών και των αγριόχοιρων αυξήθηκε επίσης, με τα κατσίκια να μεταναστεύουν νωρίτερα από ό,τι στο παρελθόν, ενώ οι αρκούδες παρουσίασαν σημαντικά μικρότερη αλλαγή.
Ο θερμότερος και ξηρότερος καιρός αύξησε την ποσότητα του φυλλώματος στην περιοχή, σύμφωνα με τους ερευνητές, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των φυτοφάγων που μεταναστεύουν εκεί. Η αλλαγή του κλίματος πιθανότατα συνέπεσε με την έναρξη των μεταναστευτικών ταξιδιών των ζώων.
«Αυτά τα μοτίβα υπογραμμίζουν τον ρόλο του κλίματος ως σημαντικού ρυθμιστή της μετανάστευσης, επηρεάζοντας τη χρήση των οικοτόπων σε μεγάλα υψόμετρα», έγραψαν οι συγγραφείς. «Ωστόσο, τα εμπόδια που δημιουργεί ο άνθρωπος, όπως οι δρόμοι και οι οικισμοί, αποτελούν πρόσθετες απειλές».
Γιατί είναι ανησυχητικό αυτό;
Η κλιματική αλλαγή έχει πλήξει ιδιαίτερα το Ιράν, που έχει τα πιο ρυπογόνα αέρια στη Μέση Ανατολή και είναι στην όγδοη θέση παγκοσμίως.
«Καθώς η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται, τα χερσαία ζώα αναγκάζονται όλο και περισσότερο να μεταναστεύουν σε μεγαλύτερες αποστάσεις, να αλλάζουν τους χρόνους μετανάστευσής τους και να μεταβάλλουν τον αριθμό τους, αναζητώντας νέους βιότοπους για να βρουν κατάλληλες συνθήκες», έγραψαν οι συγγραφείς.
Και οποιαδήποτε αλλαγή στα μεταναστευτικά πρότυπα μπορεί να αποτελέσει λόγο ανησυχίας. Το πότε και πού μεταναστεύουν τα ζώα είναι ζωτικής σημασίας για τα τοπικά οικοσυστήματα και την υγεία της άγριας ζωής. Αυτό έχει παρατηρηθεί στην Καραϊβική, όπου λιγότερα πουλιά ολοκληρώνουν τις ανοιξιάτικες μεταναστεύσεις τους, και στο Μέιν των ΗΠΑ, όπου οι αστακοί μετακινούνται πλέον βόρεια σε πιο κρύα νερά.
Τι μπορεί να γίνει για την προστασία αυτών των ειδών;
Οι συγγραφείς της μελέτης προέτρεψαν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να συνεργαστούν με τις τοπικές κοινότητες και τους οικολόγους για την προστασία αυτών των θηλαστικών και άλλων.
Μία πρόταση ήταν η επέκταση των ορίων της Προστατευόμενης Περιοχής του Κεντρικού Αλμπόρζ και η αναβάθμισή της σε Εθνικό Πάρκο, παρέχοντας στην άγρια ζωή μια μεγαλύτερη ζώνη που θα προστατεύεται καλύτερα από την ανάπτυξη ή άλλες ανθρώπινες καταστροφές.
«Δεδομένων των αυξημένων πιέσεων που αντιμετωπίζουν αυτά τα είδη, οι προληπτικές στρατηγικές διατήρησης είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής», έγραψαν. «Τέτοιες προσπάθειες θα συμβάλουν στη διατήρηση της οικολογικής ανθεκτικότητας και θα υποστηρίξουν τη μακροπρόθεσμη επιβίωση αυτών των ευάλωτων πληθυσμών θηλαστικών εντός της περιοχής και πέρα από αυτή».
