Διαφορετικοί ειδικοί θα συμφωνήσουν ότι οποιαδήποτε άσκηση μπορεί να μας προσφέρει τα οφέλη της, αρκεί να μας αρέσει. Αυτό είναι το στοιχείο που θα μας κάνει να θέλουμε να την επαναλάβουμε και άρα να την εντάξουμε στην καθημερινότητά μας. Εάν λοιπόν σας αρέσει ο χορός, ακόμα κι αν δεν είστε δεινοί χορευτές, μερικά βήματα στο ρυθμό θα μπορούσαν να ευνοήσουν την υγεία.
Πιο συγκεκριμένα, νεότερη μελέτη από το Πανεπιστήμιο Northeastern διαπιστώνει ότι ο χορός μπορεί να έχει τα ίδια οφέλη για την υγεία με το τρέξιμο και άλλες μορφές άσκησης. «Δεν είναι απαραίτητο να έχετε ούτε μουσική, ούτε να γνωρίζετε τα βήματα. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να χορέψει ακριβώς εκεί που βρίσκεται και να πάρει μια δόση σωματικής δραστηριότητας που ενισχύει την υγεία», τονίζει ο Δρ. Aston McCullough, επίκουρος καθηγητής φυσικοθεραπείας, ανθρώπινης κίνησης και επιστημών αποκατάστασης στο Πανεπιστήμιο Northeastern.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι ο χορός προσφέρει πολλά οφέλη, βελτιώνοντας διαφορετικές παραμέτρους, από την υγεία της καρδιάς και την ισορροπία μέχρι την ευελιξία και την ευεξία. Αλλά ο Δρ. McCullough σημειώνει ότι προηγούμενες μελέτες δεν έχουν εκτιμήσει τη «δόση» του χορού ελεύθερης μορφής, οδηγώντας σε ερωτήματα σχετικά με το πόσο έντονα κινούνται οι άνθρωποι, όταν χορεύουν όπως επιθυμούν, και εάν ο αυτοσχεδιαστικός χορός είναι αρκετός για να φτάσει σε μέτρια ή έντονη ένταση.
Προηγούμενες μελέτες έχουν επίσης επικεντρωθεί κυρίως σε συγκεκριμένα είδη χορού – για παράδειγμα, μπαλέτο ή χιπ-χοπ. Γι’ αυτό, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια διαφορετική προσέγγιση, εστιάζοντας σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας που χορεύουν αυθόρμητα. «Θέλαμε να πραγματοποιήσουμε μια μελέτη που θα μπορούσε να μας αποκαλύψει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος», λέει ο Δρ. McCullough. «Είπαμε ότι όποιος έρθει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει – απλά να χορέψει όπως θέλει. Με αυτόν τον τρόπο, αυξάνεται αυτόματα η συνάφεια της μελέτης με τη δημόσια υγεία» συμπλήρωσε.
Χορέψτε σα να μην κοιτά κανείς – και γυμναστείτε!
Έτσι, η ερευνητική ομάδα συγκέντρωσε περίπου 50 συμμετέχοντες ηλικίας από 18 έως 83 ετών, οι οποίοι είχαν μηδενική έως 56 χρόνια εμπειρίας στην εκπαίδευση χορού. Στη συνέχεια τους άφησαν να χορέψουν για πέντε λεπτά κάθε φορά, επιλέγοντας τον δικό τους μέτριο ή έντονο ρυθμό, με και χωρίς μουσική που διάλεξαν οι ίδιοι. Παράλληλα, ο Δρ. McCullough μετρούσε τους καρδιακούς παλμούς την αντιλαμβανόμενη καταπόνηση και τα επίπεδα οξυγόνου. Διαπίστωσε ότι κάθε είδους χορός μπορεί να ανεβάσει τους καρδιακούς παλμούς.
Ειδικότερα, παρατηρήθηκε ότι ο χορός -ακόμη και χωρίς μουσική- κατανάλωνε αρκετή ενέργεια από τους συμμετέχοντες, ικανή για να φτάσει τις συνιστώμενες μέτριες έως έντονες εντάσεις σωματικής δραστηριότητας. Η εκπαίδευση στο χορό δεν είχε καμία επίδραση στην ενέργεια που δαπανήθηκε, ενώ η μουσική οδήγησε τους συμμετέχοντες να χορέψουν ακόμα πιο έντονα. Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον Δρα McCullough, η έρευνα είναι συναρπαστική, γιατί επειδή ο χορός -όπου και όποτε γίνεται- μετράει ως σωματική δραστηριότητα!
Παρόλα αυτά, ο χορός ενδεχομένως να μην είναι η τέλεια άσκηση. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας συνιστάται στους ενήλικες και η μυϊκή ενδυνάμωση, όπως προπόνηση με αντιστάσεις ή προπόνηση με βάρη, δύο φορές την εβδομάδα. «Ορισμένες μορφές χορού μπορεί να περιλαμβάνουν προπόνηση αντίστασης με το βάρος του σώματος, όπως το breakdancing», λέει ο Δρ. McCullough. «Αλλά χρειάζονται περισσότερες έρευνες σχετικά με την προπόνηση αντίστασης με σωματικό βάρος και τον χορό» κατέληξε.
Πηγή: Ygeiamou.gr
