Όχι πες μου ότι δεν έχεις ακούσει έστω και μια φορά αυτή τη γελοία και παράλληλα εμετική ατάκα από κάποιον γλοιώδη ή εντελώς άκυρο τύπο, που καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι και το παίζει ο και καλά άνετος και χωμένος σε όλα, ο υπεράνω όλων και πάει λέγοντας;
Έφτασε λοιπόν δίχως άλλο, αυτή την ατάκα εκεί που την είχαμε ψιλοξεχάσει στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, να την ακούμε όλο και πιο συχνά πλέον σήμερα σε ουρές ταμείων, σε φανάρια, σε τρένα, σε λεωφορεία, σε δημόσιες υπηρεσίες… από το στόμα εκείνων που αρέσκονται να το παίζουν πως έχουν το χάρισμα και τις άκρες για να κάνουν ό,τι θέλουν!
«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» σου λέει με θράσος, κάνοντας την απαιτούμενη παύση ώστε να δώσει βάθος και χροιά μυστηρίου στο ερώτημα, αλλά και για ν’ αυξήσει την περιέργεια του αποδέκτη-θύματος με το «υποκείμενο» να κορδώνει το κεφάλι του σίγουρο ότι τον έχει υποτάξει…
Βέβαια, το γελοίο την υπόθεσης είναι πως στις μέρες μας, τις περισσότερες φορές αυτή η ατάκα πέφτει στο κενό, καθώς ελάχιστοι είναι αυτοί που ψαρώνουν ή που από ευγένεια και αξιοπρέπεια δεν επιθυμούν να δώσουν συνέχεια σε κάτι τέτοιες σαχλαμάρες.
Αν όμως ο αποδέκτης θελήσει να του απαντήσει, ο διάλογος αποκτά ενδιαφέρον και τα νεύρα παίρνουν φωτιά:
«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»
«Όχι, αλλά αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, έχεις θέμα! Πήγαινε κάνε μια ταυτοποίηση, πριν σε μπαγλαρώσουν!», του απαντά ένας νεαρό έξω από τα ΚΕΠ.
«Ρε ξέρεις σε ποιον μιλάς;», τον ρωτάει ξανά, σηκώνοντας το φρύδι, με ύφος δέκα καρδιναλίων!
«Όχι και δεν με ενδιαφέρει...»
«Ρε, θα σε τελειώσω. Ξέρεις με ποιον τα έβαλες;», φωνάζει ακόμα πιο δυνατό, πλησιάζοντας σε απόσταση αναπνοής τον «αντίπαλό» του!
«Όχι σου ξαναλέω, αν δεν το κατάλαβες με την πρώτη...»
«Κάνε πιο πέρα να περάσω, βιάζομαι...»
«Και εμείς για να εξυπηρετηθούμε είμαστε εδώ όπως βλέπεις και περιμένουμε στη σειρά μας!»
«Παρακαλώ ησυχία...», φωνάζει η υπεύθυνη του ΚΕΠ και κοιτάζοντας τον «κύριο» τον ρωτάει
«Έχετε κλείσει ραντεβού...»
«Γιατί θα έπρεπε;»
«Φυσικά. Όλοι θα εξυπηρετηθούν με τη σειρά τους… και μην ακούσω καμιά ατάκα, ξέρεις ποιος είμαι εγώ, γιατί δεν σας βλέπω να τελειώνεται καλά την ημέρα σας...»
«Με απειλείς;»
«Όχι. Απλά σας ενημερώνω… Το αν δεν ξέρετε ποιος είστε, δικός το θέμα!»
«Θα σε τελειώσω! Δεν ξέρεις με ποιον τα έβαλες...», συμπλήρωσε ουρλιάζοντας… με τον κόσμο να ρίχνει το βλέμμα του σε δυο αστυνομικούς που έκαναν την εμφάνισή τους.
«Τι πρόβλημα έχουμε εδώ;», ρώτησε ο ένας εκ των δυο, με τον «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» να ξεροκαταπίνει και κάνοντας ένα βήμα υποχώρησης, χασκογελώντας να απαντά:
«Όλα καλά… Μια πλακίτσα κάναμε, να περάσει η ώρα...»
«Τα στοιχεία σας παρακαλώ...»
...και εκεί, τελείωσαν όλα.
Γιατί σε τούτη τη χώρα, κακά τα ψέματα ότι δηλώσεις είσαι… μιας και οι περισσότεροι από εμάς δεν θέλουν να μπλέξουν σε φασαρίες και κόντρες που δεν οδηγούν πουθενά, δεν θέλουν να χαλαστούν, επιτρέποντας έτσι σε κάτι γελοία υποκείμενα να εκμεταλλεύονται την παθητική μας στάση και να αλωνίζουν.
Πάντως, αν τύχει κάποιος να σας πει: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», συμβουλέψτε τον να απευθυνθεί στο ChatGPT που τα θυμάται και τα καταγράφει όλα.
Η τεχνολογία υπηρέτης σε καθετί που αναζητά μια σύντομη απάντηση, δίχως κόστος… φροντιστής σε κάθε διαταραγμένη προσωπικότητα!
- Ο Παύλος Ανδριάς είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
