Ειδικοί εκτιμούν πως οι κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία που σχετίζονται με τα μπουκάλια νερού δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Παρότι πλέον η επικινδυνότητα του πλαστικού έχει τεκμηριωθεί επαρκώς, οι άνθρωποι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του ζητήματος.
Η Sarah Sajedi αφιέρωσε την καριέρα της στην αντιμετώπιση των πλαστικών απορριμμάτων μετά από μια επίσκεψη στα νησιά Phi Phi της Ταϊλάνδης, όπου παρατήρησε τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών στις ακτές.
«Στεκόμουν εκεί κοιτάζοντας αυτή την υπέροχη θέα στη Θάλασσα Ανταμάν, και μετά κοίταξα κάτω και στα πόδια μου υπήρχαν όλα αυτά τα κομμάτια πλαστικού, τα περισσότερα μπουκάλια νερού», θυμήθηκε.
Η Sajedi επικεντρώθηκε αμέσως στην υπερβολική κατανάλωση ως πυρήνα του προβλήματος. Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τα μπουκάλια νερού μιας χρήσης αποτέλεσαν το αντικείμενο της πρόσφατης μελέτης της, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Hazardous Materials.
Στην περίληψη της μελέτης, η Sajedi και οι υπόλοιποι συγγραφείς τόνισαν ότι τα πλαστικά μπουκάλια νερού έχουν γίνει «πανταχού παρόντα» παγκοσμίως, επισημαίνοντας το αυξανόμενο σύνολο ερευνών σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των νανοπλαστικών και μικροπλαστικών στην ανθρώπινη υγεία.
Οι συγγραφείς εξέτασαν 141 επιστημονικά άρθρα για να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με την έκταση της κατάποσης μικροπλαστικών και τις συναφείς επιπτώσεις στην υγεία. Τα ευρήματά τους ήταν εντυπωσιακά.
Σε δεκάδες μελέτες, η ομάδα διαπίστωτε ότι ο μέσος άνθρωπος μπορεί να καταπίνει από 39.000 έως 52.000 πλαστικά σωματίδια κάθε χρόνο, «με τους καταναλωτές εμφιαλωμένου νερού να καταπίνουν έως και 90.000 περισσότερα σωματίδια από τους καταναλωτές νερού βρύσης».
Το συμπέρασμα που έβγαλε η Sajedi από την εκτενή ανασκόπηση των δεδομένων ήταν εξίσου ανησυχητικό.
«Η κατανάλωση νερού από πλαστικά μπουκάλια είναι εντάξει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αλλά δεν είναι κάτι που πρέπει να χρησιμοποιείται στην καθημερινή ζωή. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι το ζήτημα δεν είναι η οξεία τοξικότητα — είναι η χρόνια τοξικότητα», προειδοποίησε, εννοώντας ότι οι κίνδυνοι προέρχονται κυρίως από τη μακροχρόνια και τακτική χρήση ροφημάτων σε πλαστικά μπουκάλια που μπορεί να συσσωρευτούν με τον χρόνο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα πρέπει να μας αποθαρρύνει από την κατανάλωση νερού.
Όπως δήλωσε πρόσφατα η International Bottled Water Association στο The Cool Down, όταν μια άλλη μελέτη συνέδεσε επίσης το εμφιαλωμένο νερό με τα μικροπλαστικά: «με τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, διαβήτη και καρδιακών παθήσεων στη σύγχρονη κοινωνία που κινείται συνεχώς, το εμφιαλωμένο νερό παρέχει μια ασφαλή, υγιεινή και βολική επιλογή ροφήματος» και «η αποθάρρυνση των ανθρώπων από το να επιλέγουν αυτή την υγιεινή επιλογή δεν είναι προς το δημόσιο συμφέρον».
Πόσο συχνά ανησυχείτε για την ποιότητα του νερού που πίνετε;
Φυσικά, ο συγκεκριμένος οργανισμός έχει συμφέρον να προωθεί το εμφιαλωμένο νερό, αλλά τα επιχειρήματα ισχύουν για το νερό γενικότερα, ακόμη κι αν το ίδιο το εμφιαλωμένο νερό δεν έχει καμία διατροφική υπεροχή έναντι οποιουδήποτε άλλου νερού και απλώς προσθέτει τον κίνδυνο έκθεσης σε μικροπλαστικά, συμβάλλοντας παράλληλα στο τεράστιο πρόβλημα πλαστικής ρύπανσης του πλανήτη.
Η ομάδα της Sajedi πραγματοποίησε μια μετα-ανάλυση αντί να επικεντρωθεί σε μία μόνο μελέτη, συγκεντρώνοντας ευρήματα από περισσότερες από 140 ανασκοπήσεις.
Κατά συνέπεια, τα δεδομένα που εξέτασαν έδειξαν μια συνεπή συσχέτιση μεταξύ της κατάποσης πλαστικού και των αρνητικών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία σε πολλές μελέτες.
Παρά το σαφές μοτίβο κινδύνου στο υλικό που ανασκοπήθηκε, οι συγγραφείς επισήμαναν «κρίσιμα κενά στη βιβλιογραφία» σχετικά με τα πλαστικά μπουκάλια νερού μιας χρήσης ειδικά, κάτι που είναι ανησυχητικό λόγω της ευρείας χρήσης τους.
Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι οι υπάρχουσες έρευνες έχουν εντοπίσει «αναπνευστικές ασθένειες, αναπαραγωγικά προβλήματα, νευροτοξικότητα και καρκινογένεση» μεταξύ των χρόνιων παθήσεων και επιπτώσεων στην υγεία που συνδέονται με την έκθεση σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά.
Άσχετες έρευνες έχουν εντοπίσει μικροπλαστική ρύπανση στα βαθύτερα θαλάσσια φαράγγια, στο έδαφος και σε πρακτικά ακατοίκητες περιοχές, όπως η Ανταρκτική.
Τι μπορούμε να κάνουμε με τα πλαστικά μιας χρήσης;
«Η εκπαίδευση είναι η πιο σημαντική δράση που μπορούμε να αναλάβουμε», δήλωσε η Sajedi στο Phys.org.
Αν και τα πλαστικά μιας χρήσης είναι «πανταχού παρόντα», η αντικατάσταση των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων πλαστικών αντικειμένων είναι ένας τρόπος να μειώσετε την άμεση έκθεσή σας σε πλαστική ρύπανση καθημερινά.
Η χρήση λιγότερου πλαστικού συνολικά είναι επίσης ένας τρόπος να περιορίσετε τα μικροπλαστικά στο σπίτι και στο οικοσύστημα.
